Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılık düzeyleriçeşitli değişkenlere göre incelenmiştir. Araştırma 2018-2019 öğrenim yılındaOrta Karadeniz Bölgesi’ndeki bir üniversitede 1241 üniversite öğrenciüzerinde yürütülmüştür. Araştırmanın verileri Akıllı Telefon BağımlılığıÖlçeği ve Kişisel Bilgi Formu ile toplanmıştır. Verilerin analizinde Günlükyaşamı bozma ve tolerans alt boyutu puan ortalamaları ile cinsiyet değişkeniarasında anlamlı fark olduğu bulunmuştur. Annesi ve babası lise ve üstüeğitim alanların akıllı telefon bağımlılığı alt boyut puan ortalamalarınınyüksek olduğu görülmüştür. Akıllı telefon kullanma süresi ve harçlıkmiktarı ile akıllı telefon bağımlılığı puanı arasında pozitif yönde doğrusal veistatistiksel düzeyde anlamlı bir ilişki, yaş ile akıllı telefon bağımlılığı düzeyiarasında doğrusal ilişki olmadığı belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilenbulgular literatür eşliğinde karşılaştırmalı olarak tartışılmıştır.ÖzetAkıllı telefonların iletişim, bilgi paylaşımı ve çeşitli uygulamalar yoluylaülkeler arasında değerli deneyimlerin paylaşılması gibi olumlu etkileri debulunmaktadır. Üniversite öğrencileri iletişim teknolojilerinin en çok hedefaldığı gruplardır. Akıllı telefon şirketleri gençlerin ilgisini çekecek akıllıtelefonlar üretmek için adeta birbirleriyle rekabet etmektedirler. Bu şekildeüniversite öğrencilerinde akıllı telefona olan tutku ve akıllı telefonbağımlılığının olumsuz etkileri giderek daha fazla görülmektedir. Yapılanbazı araştırmalarda da akıllı telefon bağımlılığı ile kendini açıklama, kaygı,depresyon ve akademik performans arasında bir ilişki bulunmuştur. Bukapsamda bu araştırmada üniversite öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılıkdüzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Sonyıllarda özellikle gençler arasında akıllı telefon kullanımında yoğun bir artışolduğu görülmektedir. Yine aynı zamanda birçok gençte problemli akıllıtelefon kullanımına rastlanılmaktadır. Bu bağlamda gençlerde akıllı telefonbağımlılık düzeylerinin yükselmesine neden olabilecek olası değişkenlerinbelirlenmesinin önleyici rehberlik etkinliklerini başlatabilmede yol göstericiolduğu düşünülmektedir. Bu nedenledir ki araştırmanın sonuçlarınınönemli olduğu ve alandaki uygulayıcılar ile araştırmacılara yol göstericiolacağı söylenebilir.Araştırma genel tarama modelinde gerçekleştirilen ilişkisel taramamodelinde bir çalışmadır. Bu araştırmanın evrenini 2018-2019 eğitim–öğretim yılında Orta Karadeniz Bölgesi’ndeki bir üniversitede öğrenim gören toplam 30147 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın örneklembüyüklüğü MINITAB programı ile benzer bir çalışmadan alınan verilerkullanılarak hesaplanmıştır. Buna göre çalışmanın örneklem sayısı 1241olarak bulunmuştur. Çalışmada olası veri kayıpları dikkate alınarak yaklaşık%5 artırılmış ve 1303 kişiye ulaşılması hedeflenmiştir. Kampüstekifakültelerin öğrenci sayılarına göre tabakalandırma yapılmış ve rastgeleörnekleme yöntemiyle her fakülteden örnekleme dahil edilecek öğrencisayısı belirlenmiştir. Çalışmanın örneklem sayısı 1236 (%99,5) olaraktamamlanmıştır. Araştırmanın verileri Kişisel Bilgi Formu ve Demirci vearkadaşları (2014) tarafından Türkçeye uyarlanan Akıllı Telefon BağımlılığıÖlçeği kullanılarak toplanmıştır.Araştırma verilerinin analizinde, gruplar arasında frekans verilerindeğerlendirilmesinde Ki-kare Testi kullanılmıştır. Ölçümsel verilerin normaldağılıma uygunluğu Kolmogorov-Smirnov testi ile incelenmiştir. Verilernormal dağılım göstermediği için iki grup durumundaki niceliksel verilerinkarşılaştırılmasında parametrik olmayan testlerden Mann Whitney U testi,ikiden fazla grup durumundaki niceliksel verilerin karşılaştırılmasındaKruskal Wallis testi kullanılmıştır. Ayrıca veriler arasında doğrusal ilişkivarlığı Spearman Korelasyon Analizi ile değerlendirilmiştir. İstatistikselanlamlılık düzeyi tüm testler için %95 güven aralığında, p<0,05 olarak kabuledilmiştir.Araştırmaya katılan 1236 üniversite öğrencisinin yaş ortalaması 21,6 ±3,4olduğu bulunmuştur. Öğrencilerin %82,6’sı sosyal ağlara girmek, %80,9’ukonuşmak, %46,5’i internette sörf yapmak, %46,4’ü çeşitli eğitimuygulamalarını kullanmak ve bilgi edinmek, %32,2’si elektronik postalarınıtakip etmek, %31’i oyun oynamak, %41,6’sı ise fotoğraf çekmek amacıylaakıllı telefon kullandıklarını belirtmişlerdir. Araştırmadan elde edilenverilere göre öğrencilerin günde ortalama akıllı telefon kullanma sürelerinin4,4 ±2,5 saat olduğu, kadın öğrencilerin ortalama telefon kullanım süresi4,5±2,5 saat iken erkeklerde bu sürenin 4,1±2,7 saat olduğu ve istatistikselolarak kızlarda anlamlı düzeyde akıllı telefon kullanma süresi daha yüksekolarak saptanmıştır. Yine araştırmada öğrencilerin ebeveyni lise ve üstüeğitim alanlarda, ortaokul ve altı eğitim alanlara göre akıllı telefonbağımlılığı puanı istatistiksel düzeyde anlamlı daha yüksek olduğu tespitedilmiştir. Öğrencilerin ikamet ettikleri yer ile akıllı telefon bağımlılığıarasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu, yalnız yaşayan öğrencilerinakıllı telefon bağımlılığı puan ortalamalarının diğer gruplardan daha yüksekolduğu görülmektedir Harçlık miktarına göre yapılan gruplar ile akıllıtelefon bağımlılığı puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlıfark olduğu, 1500 TL üstü harçlık alanlarda akıllı telefon bağımlılığı puanortalamasının en yüksek olduğu bulunmuştur. Yapılan araştırmada, AkıllıTelefon Bağımlılık Ölçeği Alt Boyutları’ından Günlük Yaşamı Bozma veTolerans alt boyutu puan ortalamaları ile cinsiyet değişkeni arasındaistatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu, kadınların puan ortalamalarınınerkeklere göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülmüştür. Araştırmada, öğrencilerin ikamet ettikleri yere göre AkıllıTelefon Bağımlılık Ölçeği’nin tüm alt boyutları arasında istatistiksel olarakanlamlı fark olduğu, ailesiyle birlikte yaşayan öğrencilerin puanortalamalarının en düşük iken, yalnız yaşayan öğrencilerin puanortalamalarının en yüksek olduğu belirlenmiştir. Anne babalarının e