Muhyiddin b. Arabî’nin fikirleri, kendisine karşı bir muhalefet geleneğinin doğmasına sebepolmuştur. Fikirlerine muhalefet eden zevatın önemli bir kısmı kendisiyle aynı düşünce dünyasınamensup insanlardır. Kendisi gibi mutasavvıf olan bu insanlar, onu çeşitli açılardan eleştirmişlerdir. Onu tenkit eden mutasavvıfların en önemlileri Alâuddevle-i Simnânî, Abdulkerim el-Cîlî,Ahmed Faruk Sirhindî er-Rabbânî ve Şah Veliyullah ed-Dihlevî gibi şahsiyetlerdir. Bunlar,İbnü’l-Arabî'ye zıt hakîkât görüşleri veya farklı doğrular ileri sürmelerinden değil, onun sadecegörüşlerinin bir kısmına ve hatta bazen onun belirli isimlendirmelerine yönelik tenkitler yapmışlardır. Bu tenkitlerden önde görünen ve polemiklere neden olanı, Ekber Şah'ın geliştirdiği “Din-iİlâhî” projesine İbn Arabî’nin fikirlerini mesnet kılmasıdır. İbn Arabî’nin, kelâmın hemen heralanına ilişkin bir kanaati, bu bağlamda kendi dönemine kadar yapılmış değerlendirmelere dairolumlu olumsuz bir önerisi olmuştur. O, sisteminin bütününde dinî nasları ve terminolojiyi olabildiğince kullanarak ona bir tür kutsallık halesi kazandırmayı ve böylece eleştiri oklarına hedefolmaktan korunmayı planlamıştır. Ne var ki esasen bir filozof ve mutasavvıf olan İbn Arabî’nin buçabası kendisini çeşitli konularda farklı çevrelerden eleştiri almasına engel olamamıştır.