Amaç: Çalışmamızda Tip 2 diyabetli hastalarda, MPV değeriyle, diyabetin mikrovasküler bir komplikasyonu olan nöropati arasındaki ilişkiyi araştırmayı hedefledik.Materyal ve Metot: Retrospektif çalışmamıza, iç hastalıkları polikliniklerimize başvuran tip 2 diyabetik hasta dosyaları değerlendirilerek, fizik muayene, elektrofizyolojik çalışma verileri, anamnez ve tetkik kayıtları incelenerek, diyabetik nöropatisi olan ve olmayan iki grup diyabetik hasta belirlendi. Bilinen kardiyovasküler, hematolojik, onkolojik hastalık, karaciğer ve böbrek hastalığı, akut veya kronik infeksiyon hastalığı, yakında geçirilmiş travma, cerrahiöyküsü olan vakalar çalışmaya dahil edilmedi. Vakaların istatistiksel değerlendirmesi SPSS 21 yazılım programı ile yapıldı.Bulgular: Yaşları 31-76 arasında değişen 39'u (25 kadın, 14 erkek) diyabetik periferik nöropatili, 44’ü (27 kadın, 17 erkek) ise nöropatisiz toplam 83 diyabetik vaka çalışmaya alındı. Nöropatisi olmayan vakaların ortalama yaşları 57,89±8,8 (31-75), A1c % 7,3 (5,5-12,7), açlık kan şekeri 144 mg/dl (80-326), trombosit sayısı 260.800±68,900/mm3, MPV değeri 8,96±0,67 fl (7,6-10,4) idi. Nöropatik vakaların ortalama yaşları 56,54±8,4 (37-76), A1c % 8,3 (5,6-14,4), açlık kan şekeri 184 (100-432) mg/dl, trombosit sayısı 269.050±74.195/mm3, MPV değeri 9,03 ± 0,75 (7,4-10,5) idi. Gruplar arasında yaş (p=0,482), trombosit sayısı (P=0,601), BKİ (p=0,299), MPV (p=0,596) ve A1c (p=0,076) değerleri açısından anlamlı fark yokken, diyabet yaşı (p=0,002) ve açlık kan şekeri (p=0,04) açısından istatistiksel anlamlı fark mevcuttu. Spearman korelasyon analizinde MPV düzeyi ile nöropati gelişimi arasında istatistiki anlamlılığa ulaşan bir ilişki bulunamadı (p=0,599).Sonuç: Tip 2 diyabetli 83 hasta ile yaptığımız çalışmamızda, MPV ile nöropati gelişimi arasında herhangi bir ilişki saptayamadık. Bu ilişkiyi daha iyi aydınlatabilmek için daha fazla vaka ile çok merkezli ve prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.