Yıl: 2019 Cilt: 6 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 513 - 526 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.5152/hsp.2019.537792 İndeks Tarihi: 26-06-2020

Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz:
ÖZAmaç: Bu çalışma Psikiyatri hastalarının sağlığı ile ilgilenen profesyonel kişi, kurum ve kuruluşlara agresyon /ajitasyon değerlendirmede, yönetmede kolaylık sağlayacak ve rehber olacak bir araç olarak ‘’Açık Agresyon Ölçeği’nin (The Overt AggressionScale) geçerlik ve güvenirlik çalışmasını yapmak amacı ile gerçekleştirildi.Gereç ve Yöntem: Metodolojik ve tanımlayıcı tasarımda olan çalışmanın örneklemini bir üniversite hastanesinin psikiyatri kliniğinde yatan 80 agresyon epizoduna denk gelecek sayıda 27 hasta oluşturdu. Veriler, araştırmacı tarafından hazırlanmış bir öngörüşme formu ve Yudofsky ve ark. tarafından geliştirilen Açık Agresyon ölçeği ile (The Overt Aggression Scale) toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde istatistiksel olarak; yüzdelik dağılım, ortalama, sınıf içi korelasyon, Pearson Korelasyonu, Wilcoxon, eşleştirilmiş t testi, Cronbach alfa, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanıldı.Bulgular: Orijinal Ölçek yedi aşamada İngilizce’den Türkçeye çevrilerek Türkçe form ve İngilizce form arasında dil eşdeğerliği sağlandı.Dil eşdeğerliği sağlanan ölçeğin uygulandığı hastaların çoğunun 60 yaş üzerinde (%33), kadın (%52), bir işte çalışmadığı (%85), manik epizod tanısı konduğu (%27), 2 agresyon epizodu olduğu (%52) saptandı. Hastaların agresyon epizodları 08-16 vardiyasında (%54), oturma salonunda (%71), vizit zamanı (%29) meydana geldiği belirlendi. Ölçeğin puanlarının uygulayıcılar arasında değişmediği ve uygulayıcılar arasındaki ilişkisinin güvenilir olduğu tespit edildi (p<0,001). Ölçeğin her bir maddesininkendi alt boyutu içinde iç tutarlılığının olduğu ve ölçeğin Cronbach alfa katsayısının da her iki uygulayıcıda 0.76 olduğu belirlendi. Ölçeğin davranış bölümü ile girişim puanları arasında pozitif ve anlamlı ilişkiler olduğu saptandı (p<0,05, p<0,01, p<0,001).Sonuç: Türk psikiyatrik hasta grubunun agresyonlarını değerlendirmede uygulanması pratik olan Açık Agresyon Ölçeğinin geçerli ve güvenilir olduğu saptandı.
Anahtar Kelime:

The Validity and Reliability Study of the Overt Aggression Scale in the Turkish Psychiatric Patient Group

Öz:
ABSTRACTObjective: The purpose of the present study was to provide the validity and reliability of the Overt Aggression Scale (OAS) as a tool that the health professionals in the psychiatric clinics or mental health centers can use easily in the evaluation and management of Turkish psychiatric patients’ aggression.Materials and methods: The samples of the present study consisted of 27 adult patients who had 80 aggression episodes and were hospitalized in the psychiatric clinic of a university’s hospital. The tools used for data collection were the pre-interview form and the OAS developed by Yudofsky. The patient’s aggression episode was evaluated at same time and on different forms by two raters.Results: The OAS was translated from English to Turkish in seven phases. Characteristics of patients whose aggression episodes were assessed include age >60 (33%) years, female (52%), unemployed (85%), with manic episodes of patients’ existence in 8–16 (54%) shifts, in sitting room (571%), and on staff’s visit time (29%). It was determined that the scale scores were no different statistically between two raters, and that inter-rater relationship was reliability (p<0.001). Each item of scale in its subscale had consistency, and internal consistency of scale by Cronbach’s alpha coefficient was sufficient (0.76) in both raters. In the scale, the relationship between the sum of the weighted scores of aggressive behaviors and interventions was positive and had a high correlation (p<0.05, p<0.01, and p<0.001).Conclusion: Reliability, validity, and practicability of the OAS were satisfactorily and sufficiently demonstrated to evaluate Turkish psychiatric patient’s aggression in the present study.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • 1. Bjorkly S. Psychological theories of aggression: principles and application to practice. In: Richter D, Whittington R, editors. Violence in mental health settings. New York: Springer Science-Business Media. 2006. p. 27. [CrossRef]
  • 2. Sookoo S. Therapeutic management of aggression and violence. In: Norman I, Ryrie I, editors. The art and science of mental health nursing. 2nd ed. New York: Open University Press. 2009. p.707.
  • 3. Björkdahl A, Olsson D, Palmstierna T. Nurses’ short-term prediction of violence in acute psychiatric intensive care. Acta Psychiatr Scand. 2006; 113: 224-9. [CrossRef]
  • 4. Abderhalden C, Needham I, Dassen T, Halfens R, Haug HJ, Fischer J. Predicting inpatient violence using an extended version of the Brøset-Violence-Checklist: instrument development and clinical application. BMC Psychiatry. 2006; 6: 17. [CrossRef]
  • 5. Raji M, Liu D, Wallance D. Case report: Sexual aggressiveness in a patient with dementia: Sustained clinical response to citalopram: Annals of Long Term Care. 2000; 8(1): 81-3.
  • 6. Bowers L, Allan T, Simpson A, Jones J, Van Der Merwe M, Jeffery D. Identifying key factors associated with aggression on acute inpatient psychiatric wards. Issues Ment Health Nurs. 2009; 30: 260-71. [CrossRef]
  • 7. Segatore M, Adams D. Managing delirium and agitation in elderly hospitalized orthopaedic patients: Part I-theoretical aspects. Orthopedic Nursing. 2001; 20(1): 31-45. [CrossRef]
  • 8. Scott LC. Assessing Risk of Violence in Psychiatric Patients. Psychiatric Times. 2002; 19(4).
  • 9. Yudofsky SC, Silver JM, Jackson W, Endicott J, Williams D. The overt aggression scale for the objective rating of verbal and physical aggression. Am J Psychiatry. 1986; 143(1): 35-9. [CrossRef]
  • 10. Delaney J, Cleary M, Jordan R, Horsfall J. An exploratory investigation into the nursing management of aggression in acute psychiatric settings. J Psychiatr Ment Health Nurs. 2001; 8: 77-84. [CrossRef]
  • 11. Kunik EM, Huffman CJ, Bharani N, Hillman SL. Behavioral disturbances in geropsychiatric inpatients across dementia types. Journal of Geriatric Pscyhiatry and Neurology. 2000; 13(1): 49. [CrossRef]
  • 12. Foster C, Bowers L, Nijman H. Aggressive behaviour on acute psychiatric wards: prevalence, severity and management. J Adv Nurs. 2007; 58: 140-9. [CrossRef]
  • 13. El-Badri SM, Mellsop G. Aggressive behaviour in an acute general adult psychiatric unit. Psychiatric Bulletin. 2006; 30: 166-8. [CrossRef]
  • 14. Mendes DD, Mari JJ, Singer M, Barros GM, Mello AF. Study review of the biological, social and enviromental factors associated with aggressive behavior. Rev Bras Psiquatr. 2009; 31: 77-85. [CrossRef]
  • 15. Liu J, Wuerker A. Biosocial bases of aggressive and violent behavior-implications for nursing studies. Int J Nurs Stud. 2005; 42: 229-41. [CrossRef]
  • 16. Lyketsos CG, Steinberg M, Tschanz JT, Norton MC. Mental and behavioral disturbances in dementia: Findings from the Cache Country Study on memory in aging. The American Journal of Psychiatry. 2000; 157(5): 708-14. [CrossRef]
  • 17. Citrome LL. Aggression and psychiatric disorders: differential diagnosis and treatment approaches. Emedicine Journal. 2001; 2(3): 1-17.
  • 18. Kutner GN, Brown PJ, Stavisky RC, Clark WS, Green RC. “Friendship” interactions and expression of agitation among residents of a dementia care unit. Research on Aging. 2000; 22(2): 188-205. [CrossRef]
  • 19. Öztunç G. Adana ilindeki çeşitli hastanelerde çalışan hemşirelerin çalışma saatlerinde karşılaştıkları sözel ve fiziksel taciz olaylarının incelenmesi. Cum. Ün Hem. Yük Ok Dergisi. 2001; 5(1): 1-9.
  • 20. Segatore M, Adams D. Managing delirium and agitation in elderly hospitalized orthopaedic patients: Part 2-Interventions. Orthopaedic Nursing. 2001; 20(2): 61-75. [CrossRef]
  • 21. Sadock BJ, Sadock VA. Kaplan & Sadock’s Synopsis of Psychiatry Behavioral Sciences/Clinical Psychiatry. Lippincott Williams& Wilkins, USA. 2003; 150-8.
  • 22. Aydemir Ö, Köroğlu E. Psikiyatride Kullanılan Klinik Ölçekler, Medico Graphics Ajans ve Matbaacılık Hizmetleri, Ankara; 2000.p. 43-4.
  • 23. Abderhalden C, Needham I, Dassen T, Halfens R, Fischer JE, Haug HJ. Frequency and severity of aggressive incidents in acute psychiatric wards in Switzerland. Clin Pract Epidemiol Ment Health. 2007; 3: 30. [CrossRef]
  • 24. Cowin L, Davies R, Estall G, Berlin T, Fitzgerald M, Hoot S. De-escalating aggression and violence in the mental health setting. Int J Ment Health Nurs. 2003; 12: 64-73. [CrossRef]
  • 25. Irwin A. The nurse’s role in the management of aggression. J Psychiatr Ment Health Nurs. 2006; 13: 309-18. [CrossRef]
  • 26. Atan Y. Lise öğrencilerine yönelik fiziksel şiddetin değerlendirilmesi: Bir pilot çalışma, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2002.
  • 27. Silver JM, Yudofsky SC. The overt aggression scale: Overview and guding principles. Journal of Neuropsychiatry. 1991; 3(2): 522-9.
  • 28. Hariri A. Lise öğrencilerinde saldırgan davranışlar ile şiddet potansiyelinin araştırılması, Sağlık Bakanlığı Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi, Uzmanlık Tezi, İstanbul, 1995.
  • 29. Tavşancıl E. Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Nobel Yayın Dağıtım Limited Şirket, Ankara;2002.p.16-58.
  • 30. Bjorkly S. Psychological theories of aggression: principles and application to practice. In: Richter D, Whittington R, editors. Violence in mental health settings. New York: Springer Science-Business Media. 2006. p. 27 [CrossRef]
  • 31. Sookoo S. Therapeutic management of aggression and violence. In: Norman I, Ryrie I, editors. The art and science of mental health nursing. 2nd ed. New York: Open University Press. 2009. p.707.
  • 32. Björkdahl A, Olsson D, Palmstierna T. Nurses’ short-term prediction of violence in acute psychiatric intensive care. Acta Psychiatr Scand. 2006; 113: 224-9. [CrossRef]
  • 33. Abderhalden C, Needham I, Dassen T, Halfens R, et al. Predicting inpatient violence using an extended version of the Brøset-Violence-Checklist: instrument development and clinical application. BMC Psychiatry. 2006; 6: 17. [CrossRef]
  • 34. Lyketsos CG, Steinberg M, Tschanz JT, Norton MC. Mental and behavioral disturbances in dementia: Findings from the Cache Country Study on memory in aging. The American Journal of Psychiatry. 2000; 157(5): 708-714. [CrossRef]
  • 35. El-Badri SM, Mellsop G. Aggressive behaviour in an acute general adult psychiatric unit. Psychiatric Bulletin. 2006; 30: 166-8. [CrossRef]
  • 36. Raji M, Liu D, Wallance D. Case report: Sexual aggressiveness in a patient with dementia: Sustained clinical response to citalopram: Annals of Long Term Care. 2000; 8(1): 81-3.
  • 37. Mendes DD, Mari JJ, Singer M, Barros GM, Mello AF. Study review of the biological, social and enviromental factors associated with aggressive behavior. Rev Bras Psiquatr. 2009; 31: 77-85. [CrossRef]
  • 38. Liu J, Wuerker A. Biosocial bases of aggressive and violent behavior-implications for nursing studies. Int J Nurs Stud. 2005; 42: 229-41. [CrossRef]
  • 39. Delaney J, Cleary M, Jordan R, Horsfall J. An exploratory investigation into the nursing management of aggression in acute psychiatric settings. J Psychiatr Ment Health Nurs. 2001; 8: 77-84. [CrossRef]
  • 40. Kunik EM, Huffman CJ, Bharani N, Hillman SL. Behavioral disturbances in geropsychiatric inpatients across dementia types. Journal of Geriatric Pscyhiatry and Neurology. 2000; 13(1): 49. [CrossRef]
  • 41. Foster C, Bowers L, Nijman H. Aggressive behaviour on acute psychiatric wards: prevalence, severity and management. J Adv Nurs. 2007; 58: 140-9. [CrossRef]
  • 42. Bowers L, Allan T, Simpson A, Jones J, Van Der Merwe M, Jeffery D. Identifying key factors associated with aggression on acute inpatient psychiatric wards. Issues Ment Health Nurs. 2009; 30(4): 260- 71. [CrossRef]
  • 43. Segatore M, Adams D. Managing delirium and agitation in elderly hospitalized orthopaedic patients: Part I-theoretical aspects. Orthopedic Nursing. 2001; 20(1): 31-45. [CrossRef]
  • 44. Scott LC. Assessing Risk of Violence in Psychiatric Patients. Psychiatric Times. 2002; 19(4).
  • 45. Yudofsky SC, Silver JM, Jackson W, Endicott J, Williams D. The overt aggression scale for the objective rating of verbal and physical aggression. Am J Psychiatry. 1986; 143(1): 35-9. [CrossRef]
  • 46. Citrome LL. Aggression and psychiatric disorders: differential diagnosis and treatment approaches. Emedicine Journal. 2001; 2(3): 1-17.
  • 47. Kutner GN, Brown PJ, Stavisky RC, Clark WS, Green RC. “Friendship” interactions and expression of agitation among residents of a dementia care unit. Research on Aging. 2000; 22(2): 188-205. [CrossRef]
  • 48. Öztunç G. Adana ilindeki çeşitli hastanelerde çalışan hemşirelerin çalışma saatlerinde karşılaştıkları sözel ve fiziksel taciz olaylarının incelenmesi. Cum. Ün Hem. Yük Ok Dergisi. 2001; 5(1): 1-9.
  • 49. Segatore M, Adams D. Managing delirium and agitation in elderly hospitalized orthopaedic patients: Part 2-Interventions. Orthopaedic Nursing. 2001; 20(2): 61-75. [CrossRef]
  • 50. Sadock BJ, Sadock VA. Kaplan & Sadock’s Synopsis of Psychiatry Behavioral Sciences/Clinical Psychiatry. Lippincott Williams& Wilkins, USA. 2003; 150-8.
  • 51. Aydemir Ö, Köroğlu E. Psikiyatride Kullanılan Klinik Ölçekler, Medico Graphics Ajans ve Matbaacılık Hizmetleri, Ankara; 2000.p. 43-4.
  • 52. Abderhalden C, Needham I, Dassen T, Halfens R, Fischer JE, Haug HJ. Frequency and severity of aggressive incidents in acute psychiatric wards in Switzerland. Clin Pract Epidemiol Ment Health. 2007; 3: 30. [CrossRef]
  • 53. Cowin L, Davies R, Estall G, Berlin T, Fitzgerald M, Hoot S. De-escalating aggression and violence in the mental health setting. Int J Ment Health Nurs. 2003; 12: 64-73. [CrossRef]
  • 54. Irwin A. The nurse’s role in the management of aggression. J Psychiatr Ment Health Nurs. 2006; 13: 309-18 [CrossRef]
  • 55. Atan Y. Lise öğrencilerine yönelik fiziksel şiddetin değerlendirilmesi: Bir pilot çalışma, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2002.
  • 56. Silver JM, Yudofsky SC. The overt aggression scale: Overview and guding principles. Journal of Neuropsychiatry. 1991; 3(2): 522-9.
  • 57. Hariri A. Lise öğrencilerinde saldırgan davranışlar ile şiddet potansiyelinin araştırılması, Sağlık Bakanlığı Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi, Uzmanlık Tezi, İstanbul, 1995.
  • 58. Tavşancıl E. Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Nobel Yayın Dağıtım Limited Şirket, Ankara;2002.p.16-58.
APA Kutlu L, AŞTI N (2019). Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. , 513 - 526. 10.5152/hsp.2019.537792
Chicago Kutlu Leman,AŞTI Nesrin Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. (2019): 513 - 526. 10.5152/hsp.2019.537792
MLA Kutlu Leman,AŞTI Nesrin Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. , 2019, ss.513 - 526. 10.5152/hsp.2019.537792
AMA Kutlu L,AŞTI N Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. . 2019; 513 - 526. 10.5152/hsp.2019.537792
Vancouver Kutlu L,AŞTI N Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. . 2019; 513 - 526. 10.5152/hsp.2019.537792
IEEE Kutlu L,AŞTI N "Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." , ss.513 - 526, 2019. 10.5152/hsp.2019.537792
ISNAD Kutlu, Leman - AŞTI, Nesrin. "Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması". (2019), 513-526. https://doi.org/10.5152/hsp.2019.537792
APA Kutlu L, AŞTI N (2019). Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi /Journal of Health Sciences and Professions, 6(3), 513 - 526. 10.5152/hsp.2019.537792
Chicago Kutlu Leman,AŞTI Nesrin Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi /Journal of Health Sciences and Professions 6, no.3 (2019): 513 - 526. 10.5152/hsp.2019.537792
MLA Kutlu Leman,AŞTI Nesrin Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi /Journal of Health Sciences and Professions, vol.6, no.3, 2019, ss.513 - 526. 10.5152/hsp.2019.537792
AMA Kutlu L,AŞTI N Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi /Journal of Health Sciences and Professions. 2019; 6(3): 513 - 526. 10.5152/hsp.2019.537792
Vancouver Kutlu L,AŞTI N Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi /Journal of Health Sciences and Professions. 2019; 6(3): 513 - 526. 10.5152/hsp.2019.537792
IEEE Kutlu L,AŞTI N "Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi /Journal of Health Sciences and Professions, 6, ss.513 - 526, 2019. 10.5152/hsp.2019.537792
ISNAD Kutlu, Leman - AŞTI, Nesrin. "Açık Agresyon Ölçeği’nin Türk Psikiyatrik Hasta Grubunda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması". Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi /Journal of Health Sciences and Professions 6/3 (2019), 513-526. https://doi.org/10.5152/hsp.2019.537792