Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi

Yıl: 1999 Cilt: 8 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 21 - 26 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi

Öz:
Bu çalışma 1994-1997 yılları arasında Yenidoğan Ünitemizde izlenen ve perinatal asfiksi tanısı alan olguları etyoloji, klinik özellikler ve prognoz açısından retrospektif olarak inceleyerek sorunun boyutlarını irdelemek amacıyla yapıldı. Tüm olgular cinsiyet dağılımı, gestasyonel yaş, doğum tartısı ortalamaları risk faktörleri, klinik özelliklerin dağılımı yönünden değerlendirildi. Term olgular Hipoksik İskemik Ensefalopati bulguları açısından Sarnat & Sarnat Evrelendirme Sistemine göre evrelendirildi. Mortalite oranları, hastanede kalım süreleri, 3,6,12.aylarda yapılan Denver Gelişimsel Tarama Testi ve görüntüleme yöntemleri ile major motor defisit oranları belirlendi. Çalışma kapsamındaki yıllarda Yenidoğan Ünitesinde izlenen 882 olgunun 97si (%11) perinatal asfiksi tanısı almıştı. Bunların 68'si term (%70,2), 29'u preterm (%29.8) idi. Termlerin 43'ünü (%63.2) erkek, 25'ini (%36,8) kız; pretermlerin 18'ini (%62.1) erkek, 11'ini (%37,9) kızlar oluşturuyordu. Gestasyonel yaş ortalaması; termlerde 39,4 ± 1,85; pretemlerde 32,1 ± 2,82 hafta , doğum tartısı ortalaması; termlerde 3076,2±611,7 gr; pretermlerde 1486,5±539,1 gr. bulundu. Etyolojide, gebelik toksemisi (%26.7), antepartum kanama (%25,3), mekonyumlu amniyon sıvısının varlığının (%14.6) ön planda olduğu saptandı. HİE bulgularına göre; term yenidoğanların 29'u (%42.6) Evre 1, 28'i (%41.8) Evre 2, 11'i (%16) Evre 3 olarak değerlendirildi. Ayrıca olguların %25.2'sinde solunum, %24,8'inde renal, % 10,8'inde kardiyovasküler sistem tutulum belirtileri saptandı. Term olguların 17'si (%25), pretermlerin ise 16'sı (%55.2) eks oldu. Hastanede kalım süresi termlerde ortalama 9.3±7.5, pretermlerde 14.8±19.1 gün olarak bulundu. Term olguların 14 'ünde (%29.2) pretermlerin 4 'ünde (%30.7) major motor defisit belirlendi. Perinatal asfiksi neonatal morbidite ve mortalitenin önde gelen nedeni olarak önemini korumaktadır.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Diğer Erişim Türü: Erişime Açık
APA (1999). Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi. , 21 - 26.
Chicago Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi. (1999): 21 - 26.
MLA Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi. , 1999, ss.21 - 26.
AMA Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi. . 1999; 21 - 26.
Vancouver Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi. . 1999; 21 - 26.
IEEE "Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi." , ss.21 - 26, 1999.
ISNAD "Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi". (1999), 21-26.
APA (1999). Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi, 8(1), 21 - 26.
Chicago Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi 8, no.1 (1999): 21 - 26.
MLA Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi, vol.8, no.1, 1999, ss.21 - 26.
AMA Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi. 1999; 8(1): 21 - 26.
Vancouver Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi. 1999; 8(1): 21 - 26.
IEEE "Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi." Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi, 8, ss.21 - 26, 1999.
ISNAD "Perinatal asfiksili yenidoğanların etyoloji klinik ve prognoz açısından değerlendirilmesi". Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi 8/1 (1999), 21-26.