Hikâye ve romanlarıyla Türk edebiyatında dikkatleri çeken Tarık Buğra, üzerinde durulmamış olan tiyatro metinlerinde de yazarlık başarısını göstermiştir. Gerçek hayattan ziyade ideal üzerine yoğunlaşan Buğra, tiyatro eserlerinde yazmış olduğu farklı edebî türlerdeki metinlerde olduğu gibi hayat anlayışını gözler önüne seren bir üslup sergilemiştir. Buğra’nın ideale olan tutkusu kaleme aldığı metinlerinin Platon felsefesiyle okunmasına zemin hazırlamaktadır. Bu tiyatro metinlerinin en dikkat çekicilerinden biri olan Güneş ve Arslan, ütopik bir ülke içinde yaşanan toplumsal ve bireysel güç savaşını anlatmaktadır. Hükümdar Nureddin, oğlu İl Arslan ve Güneş arasında geçen taht mücadelesinin yanında, İl Arslan, Güneş ve İl Düze arasında geçen iktidar eksenli aşk savaşı Platon’un devlet yönetimi, ilahi aşk ve beşeri aşk üzerine ortaya koyduğu düşüncelerle paralellik göstermektedir. Nureddin, tasavvufi aşk üzerinden metne değer katarken genç ve tecrübesiz veliaht İl Arslan beşeri aşkı temsil etmektedir. İl Arslan’ın ilk eşi Güneş ne kadar maddi ise ikinci eşi İl Düze o kadar manevidir. İyi-kötü, aydınlık-karanlık, adalet-haksızlık zıtlığı üzerine kurulmuş olan metin Nureddin, Güneş ve İl Düze karakterleri üzerinden incelenmeye çalışılmıştır.