AMAÇ: Son 30 yıl içinde yapılan histopatolojik incelemeler sonucunda ptozis etiyolojisi daha iyi anlaşılmıştır. Bu doğrultuda ptozise sebep olabilecek tüm anatomik ve etiyolojik öğeleri kapsayan yeni bir ptozis sınıflamasına ihtiyaç duyulmuştur. YÖNTEM: Son 5 yıl içinde ptozis nedeni ile başvuran 195 olgu tanımlanan yeni ptozis sınıflaması doğrultusunda anamnezlerine, klinik ve cerrahi bulgularına göre 5 ayrı grupta toplanmıştır. BULGULAR: 195 olgudan myojenik ptozisli 90, aponevrotik ptozisli 79, nörojenik ptozisli 14, mekanik ptozisli 3, psödoptozisli 6 olguyla karşılaşılmıştır. Myojenik ptozisli olguların %93'ü, aponevrotik ptozisli olguların %65'l doğumsal kapak düşüklüğü tanımlamaktadır. 28 olguda bilateral ptozis mevcutken, 3 olguda ailevi ptozis tespit edilmiştir. Myojenik ptozisin görülme yaşı ortalama 9 iken, aponevrotik ptozis ilk iki ve altıncı dekadlarda yoğunlaşan bir dağılım göstermektedir. Myojenik ptozis olgularında levator fonksiyonu düşük bulunurken, aponevrotik ptozis olgularının çoğunda levator fonksiyonu normal (> 8mm.) bulunmuştur. SONUÇ: Eski sınıflamalara göre "konjenital" olarak adlandırılan ptozis iki türlü karşımıza çıkmaktadır. Bu olguların bir kısmı düşük levator fonksiyonları ve distrofik levator patolojileri ile tipik myojenik (distrofik) ptozis iken, bir kısmı da yüksek levator fonksiyonları, gerilemiş veya çiftleşmiş deri kıvrımları ile tipik aponevrotik ptozistir. Günümüzde, doğumsal ve senil aponevrotik ptozis olgularıyla artan bir oranda karşılaşılmaktadır ve bu olguların cerrahi tedavisi myojenik ptozisli olgulardan farklıdır.