İran’ın ulusal şairi Ebû’l-Kasım-i Firdevsî, Samanîler döneminde yetişmiş, Moğoldönemine kadar yaşamış, İran’ın en büyük, en yetenekli şairi olarak kabuledilmektedir. Başyapıtı, İran’ın millî destanı Şahnâme adlı eseriyle dünyaca ünekavuşmuş, kahramanlık şiir tarzını zirveye çıkarmıştır. Firdevsî’nin İran’ın Arapegemenliği altına girdiği döneme kadarki İran tarihini, kahramanlıklarını vemitolojisini sade ve akıcı bir dille kaleme aldığı eseri Şahnâme’yle, Samanilerdöneminde gerilemekte olan Farsçayı canlandırmış, milliyetçi ruhu diriltmiştir.Firdevsî’nin sahip olduğu üstün yetenekleri, İran kültür ve değerlerine bağlılığı,vatanseverliği, özgünlüğü, bilgeliği ve Fars dilinin sözcük hazinesi kabul edilenyegâne eseri Şahnâme’si Senâî-yi Gaznevî, Hâkânî-yi Şirvânî, Enverî-yi Ebiverdî,Nizâmî-yi Gencevî gibi İranlı büyük şairler tarafından övülmüştür. Çağdaş Farsedebiyatının en büyük özgürlük şairleri arasında yer alan şair, yazar, gazeteci,tarihçi, araştırmacı, çevirmen ve aynı zamanda bir siyaset adamı olan Meliku’ş-şu‘arâ Bahâr da şiirlerinde Firdevsî ve eseri Şahnâme’yi övmüş, Firdevsî’ye olanderin sevgisini ve bağlılığını dile getiren “Firdevsî, Âferîn-i Firdevsî, Kullu’s-seydifî cavfi’l-ferâ” başlıklı üç kaside “Nakş-i Firdevsî” başlıklı bir mesnevi kalemealmıştır. Çalışmada Firdevsî ve Meliku’ş-şu‘arâ Bahâr’ın hayatları hakkında kısacabilgi verildikten sonra Bahâr’ın Firdevsî’yi methettiği “Firdevsî” başlıklı otuzsekiz beyitlik Farsça kasidesi Türkçeye çevrilmiş ve şerh edilmiştir.