İslâm’ın üzerine bina edildiği temellerden biri olan namaz, insanın fiziksel veruhsal anlamda Allah’a (c.c.) kulluğunu sembolize eden en önemliibadetlerdendir. Dolayısıyla böyle bir ibadetin, ubûdiyetin olmazsaolmazlarından acziyet, yalvarış, yakarış, ihtiyaç ve iltica gibi hususları ifadeeden duayı içinde barındırması tabiî olan bir durumdur.Bununla birlikte ülkemizdeki Müslümanların çoğu namaz içerisinde, özellikleHanefî fıkıh ve ilmihal kitaplarındaki farz namazların kılınış şekliyle ilgilibilgilere paralel bir biçimde ve zamanla oluşan teamüle uygun olarak,Fâtiha’nın içerdiği dua dışında selam vermeden önce düzenli olarak okuduklarıbelli başlı dualarla yetinmektedirler. Yapmak istedikleri farklı duaları ise namazsonrasına bırakmaktadırlar. Hâlbuki bu insanlar, başta secde konumu olmaküzere kişinin Allah’a (c.c.) manevî anlamda en yakın olduğu durumun namazhali olduğunun farkındadırlar. Hatta ülkemizde namaz kılmak, mecâzîanlamda “Allah’ın (c.c.) huzuruna çıkmak” ifadesiyle betimlenir.Sadece bu gerçekten hareket edilse bile namaz içerisinde duanın ne kadarönemli olduğu ve kabule daha şâyân olacağı anlaşılmaktadır. Binaenaleyh buçalışmada namaz esnasında nerelerde ve nasıl dua edileceği konusu, diğer tümibadetler gibi namaz ibadetinin de ancak kendisinden öğrenilebileceği Hz.Peygamber’in (s.a.v.) hadîsleri ışığında ele alınıp incelenmiştir.Böylece araştırmada sünnete göre namaz içerisinde nerelerde ve nasıl duayapılabileceğinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Neticede yaygın olarak halktarafından bilinenin ve uygulanılanın aksine sadece ka’de-i ahîrede değilkıyam, rükû, itidâl ve secde gibi diğer bazı hallerde de farklı sîgalarla namazdadua yapılabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Vitir namazında rükûya gitmedenönce; sabah namazında da rükûdan kalkılınca yapılan kunût duası ise, müstakilbir çalışmanın konusu olduğu düşünüldüğünden araştırmanın kapsamınaalınmamıştır.