Hz. Yakup’un soyundan gelen ve sayıları on iki olan Esbât, İslam duşuncesindetartışmalı olan bir husustur. Sunni literaturde istisnalar olsa da, genel olarakEsbât’ın Hz. Yusuf’un kardeşleri olduğu ve bunların hepsinin Peygamberlerolduğu duşuncesi hâkimken, Şii duşunce Hz. Yusuf’un kardeşlerininPeygamber olduğu fikrini işledikleri buyuk gunahlar yuzundenreddetmektedir. Sunni ekol, on bir kardeşin tövbe ettiği için Peygamberolmalarına mumkun gözuyle bakarken, Şii ekol Peygamberlerin buyukgunahlardan munezzeh olduklarının altını çizerek Kur’an’da zikri geçenEsbât’ın Hz. Yakup’un soyundan gelen başka Peygamberler olduğunadikkatleri çekmiştir. Bazı modern dönem Şii alimleri Esbât’ın Peygamberlerolmadığını, Peygamberler arası dönemde yaşamış Vasîler olduklarınısavunmuştur. Kuveytli bir Şii alim olan Şeyh Ali Hasan Galum ise bu kavramayeni bir bakış açısı getirerek, Kur’an’da geçen Esbât’ın Tevrat’ta geçen Hâkimlerolduklarına, bunların On İki İmam gibi Peygamberler arası dönemdePeygamberlerin Vasîleri ve Velileri olarak yaşamış ve toplumda adaletisağlamakla mukellef liderler olduklarına dikkatleri çekmiştir. Bununla,Tevrat’taki Hakimler olgusunu On İki İmam inancına referans olarak göstermeyeçalışmıştır. Bu makalede, öncelikle Tevrat’ta geçen Esbât ve Hakimler kavramınıele aldıktan sonra Esbât kavramını önce Sünni kaynaklarda daha sonra da genelolarak Şii kaynaklarda nasıl ele alındığını kaleme alacağız. Daha sonra ŞeyhGalum tarafından ilk defa Şii ekolde ele alınan Hakimler hususunu On İki İmaminancına referans olarak göstermesine ve bu kavramla ilişkilendirmesinedeğineceğiz.