İnsan onuru, uluslararası insan hakları belgelerinde insanı koruyucu evrenselbir değer olarak geçmektedir. İnsan onuru dokunulamaz mutlak bir hak olmasıile birlikte insanın özerk seçimleri bu onurun belirleyicisi olarak öne çıkmıştır.Bilimsel ve teknolojik gelişmeler karşısında özerkliği bulunmayan veyakullanamayan insan açısından bu kavramın çokta yeterli bir koruyuculuğuolmadığı görülmektedir. Buna karşılık insana yüklenen mükerremlik vasfının,insanın sadece insan olmasıyla saygınlığını temel alan bir kavram olduğusöylenebilir. Mükerremlik Kur’an da âdemoğluna verilen bir vasıftır. Bu yönüile İslam Hukukunda bu kavram, insan türüne yüklenen ve dokunulamaz,değiştirilemez olan bir vasfın ifadesi olarak ele alınmış ve ona normatif biriçerik kazandırılmıştır. Bu vasıf, biyolojik yaşamın hangi evresinde olursa olsunbütün insanları ve canlı olsun olmasın insan bedenini koruyucu içeriğe sahiptir.Çünkü insanoğlu diğer yaratılmışlar arasında akıl, irade, bilinç sahibi tekvarlıktır. Bu yönü ona kendi varlığını yaratıldığı şekli ile koruma sorumluluğuyüklemektedir. Bu nedenle insana yaklaşım, her türlü dini inanç ve ahlakitutumundan bağımsız olarak bu mükerremliğini koruyacak şekilde olmalıdır.Bu çalışma, mükerremliğin, İslam Hukukunda içeriği tanımlanmış şekli ilebiyoetik ikilemler karşısında insan türünü kapsayıcı ve koruyucu bir niteliğesahip olduğunu göstermeyi amaçlamıştır.