AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI

Yılmaz SARIER (Eskişehir Gazi Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi, Eskişehir, Türkiye)
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
14 2
Yıl: 2020 Cilt: 20 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 115 - 132 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900 İndeks Tarihi: 24-10-2020

AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI

Öz:
Türkiye’de matematik öğretiminde; bilişim teknolojileri, işbirlikli, drama, oyun, kavram haritaları, görselleştirme, karikatür,çalışma yaprakları gibi alternatif öğrenme-öğretme yaklaşım ve materyalleri kullanılarak öğrenci başarısının yükseltilmesineçalışılmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’de aktif öğretim yöntemlerinin matematik başarısı üzerindeki etkilerini inceleyenaraştırmaların bulgularını birleştirmek, ortalama etki büyüklüğü değerini hesaplamak ve büyük resmi ortaya koymakamaçlanmaktadır. Bu araştırmanın yöntemi, literatür tarama yöntemlerinden biri olan meta-analiz yöntemidir. Bu bağlamdaçalışmada, Türkiye’de 01.01.2000 ile 31.12.2017 tarihleri arasında üretilmiş 112 çalışma analiz edilmiştir. Yapılançalışmada, aktif öğretim yöntemlerinin öğrencilerin matematik başarısını pozitif yönde geniş düzeyde (ES-Etki büyüklüğü:.998) etkilediği gözlenmiştir. Türkiye’de aktif öğretim yöntemlerinin amacına uygun kullanımını yaygınlaştırmak, özelliklebu yöntemlerin eğitim alanındaki avantajlarından yararlanmak için kolaylıklar sağlamak ve teknolojik yeniliklere ayakuydurmak için azami gayret göstermek oldukça önemlidir. Ayrıca bu yöntemlerin, eğitim-öğretimin her kademesindeyaygınlaştırılması ve bu uygulamaları teşvik edici çalışmaların yapılması, süreçte kullanılacak materyallerin belirlenmesinde,öğrencilerin yaşları, ilgi ve yetenekleri, bilgi düzeyleri ve dersin konuları dikkate alınmalıdır.
Anahtar Kelime:

THE EFFECT OF ACTIVE TEACHING METHODS, ON MATHEMATICS ACHIEVEMENT: A META-ANALYSIS STUDY

Öz:
Turkey in mathematics education; information technologies, collaborative, drama, game, concept maps, visualization, cartoon, work leaves, such as alternative learning-teaching approaches and materials are trying to increase student success. In this study, to combine the findings of studies investigating the effects on mathematics achievement of active teaching methods in Turkey, to calculate the average effect size value and are intended to reveal the big picture. The method of this research is the meta-analysis method which is one of the literature screening methods. In this context the study, produced between 01.01.2000 and 12.31.2017 were analyzed 112 study history in Turkey. In the study, it was observed that active teaching methods affected students' mathematics achievement in a positive level (ES-Effect size: .998). For the purpose to promote the use of active teaching methods in Turkey, especially to provide facilities to take advantage of these methods in the field of education it is very important and makes every effort to keep pace with technological innovation. In addition, the dissemination of these methods at all levels of education and education, encouraging these practices, determining the materials to be used in the process, students' ages, interests and abilities, knowledge levels and the subjects of the course should be taken into consideration.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Akın, F. A., & Atıcı, B. (2015). Oyun tabanlı öğrenme ortamlarının öğrenci başarısına ve görüşlerine etkisi. Turkish Journal of Educational Studies, 2(2), 75-102
  • Aktümen, M., & Kaçar, A. (2003). İlköğretim 8. sınıflarda harfli ifadelerle işlemlerin öğretiminde bilgisayar destekli öğretimin rolü ve bilgisayar destekli öğretim üzerine öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 11(2), 339-358.
  • Ardahan, H., & Ersoy, Y. (2000). Matematik öğretmenlerinin hizmet içi eğitimi -I TI92/ Deri ve ve çalışma yaprakları. IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, 2000 Bildiriler Kitabı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi, ss. 681-685.
  • Aksoy, N. C. (2014). Dijital oyun tabanlı matematik öğretiminin ortaokul 6. Sınıf öğrencilerinin başarılarına, başarı güdüsü, öz-yeterlilik ve tutum özelliklerine etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Anderson, N. (2000). Web-based: Instructional effectiveness. World Conference on Educational Multimedia, Hypermedia and Telecommunications, 2000(1), 1583-1585.
  • Avons, S. E. (1998). Serial item recognition of novel visual patterns, American Journal of Psychology, 89, 285-308
  • Avşar, O. (2005). Eğitimde yeni yaklaşımlar, (New Approaches in Education), TED Ankara Koleji
  • Aziz, Z., & Hossain, A. (2010). A comparison of cooperative learning and conventional teaching on students’ achievement in secondary mathematics. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 53-62.
  • Başol-Göçmen, G. (2004). Meta analizin genel bir değerlendirmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 209-214.
  • Baykul, Y. (2003). İlköğretimde matematik öğretimi: 6-8. sınıflar için. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Bayturan, S. (2011). Ortaöğretim matematik eğitiminde bilgisayar destekli öğretimin, öğrencilerin başarıları, tutumları ve bilgisayar öz-yeterlik algıları üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Entitüsü, İzmir.
  • Bonwell, C., & Eison, J. A. (1991). Active learning; creating exciment in the clasroom. Clearing House on Higher Education, Washington PC.
  • Borenstein, M., Hedges, L. V., Higgins, J. P. T., & Rothstein, H. R. (2009). Introduction to Meta-Analysis. United Kingdom: John Wiley ve Sosns.
  • Caine, R.N., & Caine, G. (1991). Making Connections: Teaching and Human Brain. (ERIC Document Reproduction Service No. ED335141)
  • Camnalbur, M. (2008). Bilgisayar destekli öğretimin etkililiği üzerine bir meta-analiz çalışması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Ceylan, A., Türnüklü, E., & Moralı, S. (2000). İlköğretim birinci kademesinde matematik öğretimine uygun materyallerin geliştirilmesi ve uygulanması, IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi 2000, Bildiriler Kitabı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi, 669-674.
  • Clayton, L. H. (2006). Concept mapping: An effective, active teaching-learning method. Nursing Education Perspectives, 27(4), 197-203.
  • Cohen L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research Methods in education. London: Routledge-Falmer.
  • Coştu, B., Karataş, F. Ö., & Ayas, A. 2003. Kavram öğretiminde çalışma yapraklarının kullanılması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(14), 33-48
  • Çarkungöz, E. (2010). Meta analizin veteriner hekimlikte uygulanması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.
  • DeCoster, J. (2004). Meta-analysis notes. Department of Psychology, University of Alabama.
  • Demirel, F. G. (2007). İlköğretim 5. sınıf fen ve teknoloji dersinin “dünya, güneş ve ay ünitesinde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarılarına ve derse olan tutumlarına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Dempfle, A. (2006). Evaluation of methods for meta-analysis of genetic linkage studies for complex diseases and application to genome scans for asthma and adult height. Philipps-University Marburg, Inaugural- Dissertation.
  • Dereli, M. (2008). Tam sayılar konusunun karikatürle öğretiminin öğrencilerin matematik başarısına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • De Simone, C. (2007). Applications of concept mapping. College Teaching, 55(1), 33-36.
  • Dinçer, S. (2014). Eğitim Bilimlerinde Uygulamalı Meta-Analiz, Pegem Atıf İndeksi, 2014(1), 1-133.
  • Duatepe, A., & Akkuş, O. (2006). Yaratıcı dramanın matematik eğitiminde kullanılması: kümeler alt öğrenme alanında bir uygulama. Yaratıcı Drama Dergisi,1, 89-98.
  • Duatepe Paksu, A., & Ubuz, B. (2009). Effects of drama-based geometry ınstruction on Student Achivement, Attitudes, and Thinking Levels. Journal of Educational Research. 102(4), 272-286.
  • Duman, T., Karakaya, N., Çakmak, M., Eray, M., & Özkan, M. (2001). Konu alanı ders kitabı inceleme kılavuzu, Matematik 1-8. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Efe, H (2005). Karikatür ve eğitim, İzmir: Etki yayınları.
  • Efendioğlu, A. (2006). Anlamlı öğrenme kuramına dayalı olarak hazırlanan bilgisayar destekli geometri programının ilköğretim dördüncü sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına ve kalıcılığa etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana).
  • Ersoy, Y. (1992). Mathematics Education in Turkey: Challenges, constraints and need for an ınnovation, IN: Proc, IACME-8, UNESCO Pub. (ED-92 WS-11), Paris, 156-158.
  • Field, A. P. (2001). Meta-analysis of correlation coefficients: A Monte Carlo comparison of fixed-and randomeffects methods. Psychological Methods, 6, 161-180.
  • Gavakhan, D. J., Moore, A. R., & McQay, H. J. (2000). An evaluation of homogeneity tests in meta-analysis in pain using simulations of patient data. Pain, 85, 415-424.
  • Gelici, Ö., & Bilgin, İ. (2011). İşbirlikli öğrenme tekniklerinin tanıtımı ve öğrenci görüşlerinin incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1(1), 40-70.
  • Gökcül, M. (2007). Keller’ın ARCS güdülenme modeline dayalı bilgisayar yazılımının matematik öğretiminde başarı ve kalıcılığa etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Gür, H., & Seyhan, G. (2006) İlköğretim 7. sınıf matematik öğretiminde aktif öğrenmenin öğrenci başarısı üzerine etkisi. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8(1), 17-21
  • Güven, B., & Karataş, İ. (2003). Dinamik geometri yazılımı ile geometri öğrenme: öğrenci görüşleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2 (2), 67-68.
  • Hacısalihoğlu, H., H., Akpınar A., ve Mirasyedioğlu, Ş. (2004). İlköğretim 6-8 matematik öğretimi. Ankara: Adil Yayın Dağıtım.
  • Haylock, D. W. (1987). A framework for assessing mathematical creativity in school children. Educational Studies in Mathematics. 18(1), 59-74.
  • Hedges, L. V., & Olkin, I. (1985). Statistical method for meta-analysis. United Kingdom: Academic Press.
  • Helvacı, B. T. (2010). Bilgisayar destekli öğretimin, ilköğretim 6.sınıf öğrencilerinin matematik dersi “çokgenler” konusundaki akademik başarılarına ve tutumlarına etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Henkel, S. A. (2002). Integrated curriculum, creative dramas: Picture the possibilities. Teaching Elementary Physical Education. (November).
  • Huetinck, L., & Munshin, SN. (2000). Teaching mathematics for the 21st century: methods and activities for grades 6-12. New Jersey, Prentice-Hall, Inc.
  • İçel, R. (2011). Bilgisayar destekli öğretimin matematik başarısına etkisi: Geogebra örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Johnson, D. W., & Johnson R.T. (1991). Learning mathematics and cooperative learning lesson plans for teachers. Edina, Minnesota: Interaction Book Company.
  • Kablan, Z. (2010). Öğretim sürecinde bilgisayara dayalı alıştırma amaçlı oyun kullanılmasının eğitim fakültesi öğrencilerinin akademik başarısına etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi. 10(1), 335-364.
  • Karadağ, E., Bektaş, F., Çoğaltay, N., & Yalçın, M. (2015). The effect of educational leadership on students’ achievement: A meta-analysis study. Asia Pasific Education Review, 16(1), 79-93.
  • Karakuş, M. ve Öztürk, H. İ. (2016). Türkiye’de uygulanan işbirliğine dayalı öğrenme yönteminin fen bilimleri öğretiminde akademik başarı ve derse karşı tutumlar üzerindeki etkisini incelemeye yönelik bir meta-analiz çalışması. International Journal of Active Learning, 1(1), 1-28.
  • Kaymakçı, S. (2006). Tarih öğretmenlerinin çalışma yaprakları hakkındaki görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
  • Kayıran, B. K. (2007). Çoklu zekâ kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin türkçe dersine ilişkin tutum ve okuduğunu anlamaya yönelik akademik başarı üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Kurt, Ş., & Akdeniz, A. (2002). Fizik öğretiminde enerji konusunda geliştirilen çalışma yapraklarının uygulanması. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 126-132.
  • L'Abbé K. A., Detsky A. S., & O'Rourke, K. (1987). Meta-analysis in clinical research. Annual Inter Med., 107, 224-233.
  • Lipsey, M. W., & Wilson, D. B. (2001). Practical meta-analysis. Thousand Oaks, CA: SAGE.
  • Littell, J. H., Corcoran, J., & Pillai, V. K. (2008). Systematic reviews and meta-analysis. New York: Oxford University Press.
  • Maloy W., Sharon A. E., & Gordon A. (2010). Teaching math problem solvingusing a webbasedtutoringsystem, learninggames, andstudents' writing. Journal of STEM Education: Innovations and Research. 11, (1- 2), 82-90.
  • MEB (2018). https://yegitek.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_11/06102826_NYHA, 05.07.2019 tarihinde erişilmiştir.
  • Moralı, S., ve Uğurel, I. (2006). Karikatürler ve matematik öğretiminde kullanımı. Milli Eğitim Üç Aylık Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi, 170, 32-47
  • Nazlıçiçek, N., & Erktin, E. (2002). İlköğretim matematik öğretmenleri için kısaltılmış matematik tutum ölçeği. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, ODTÜ.
  • Novak, J. D., & Gowin, D. B. (1984). Learning how to learn (1St ed.). New York: Cambridge University Press.
  • Olkun, S., ve Toluk, Z. (2003). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi. Anı Yayıncılık, Ankara
  • Özdemir, A. Ş. ve Tabuk, M. (2004). Matematik dersinde bilgisayar destekli öğretimin öğrenci başarı ve tutumlarına etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(5), 142-152.
  • Öztürk Karataş, S. (2007). Yaratıcı düşünmeye dayalı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin yaratıcı düşünme ve problem çözme becerilerine etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Petitti, D. B. (2001). Approaches to heterogeneity in meta analysis. Statistics in Medicine, 20. 3625- 3633.
  • Pinto, A. J., & Zeitz, H. J. (1997). Concept mapping: A strategy for promoting meaninful learning in medical education. Medical Teacher, 19(2), 114-122.
  • Robinson, M. J. V., Lloyd, C. A., & Rowe, K. J. (2008). The impact of leadership on student outcomes: An analysis of the differential effects of leadership types. Educational Administration Quarterly, 44(5), 635-674.
  • Sağlam, M., & Yüksel, İ. (2007). Program değerlendirmede meta-analiz ve meta-değerlendirme yöntemleri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 175-187.
  • Sands, M., & Özçelik, D. A. (1997). Okullarda uygulama çalışmaları. Öğretmen eğitimi dizisi, YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi, Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi, Ankara: YÖK Yayınları.
  • Selçik, N. & Bilgici, G. (2011). GeoGebra yazılımının öğrenci başarısına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 913-924.
  • Sönmez, M. T. & Dinç, P. (2011). Web üzerinden sunulan eğitsel matematik oyunlarının kesirler ve ondalık sayılara ilişkin öğrenci başarısına etkisi. 10. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Niğde Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Niğde.
  • Stodolsky, S., S., Salk, S. & Glaessner, B. (1991). Student views about learning. Math And Social Sciences, American Educational Reserch Journal, 28 (1), 89-116.
  • Şafak, Ö. (2008). Eğitim yöneticisinin cinsiyet ve hizmet içi eğitim durumunun göreve etkisi: Bir meta analitik etki analizi. (Yayımlanmamış doktora tezi), Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Şahinel, M. (2005). Etkin Öğrenme, Eğitimde Yeni Yönelimler (Ed. Demirel, Ö.) Pegem A Yayınları, Ankara, 145–161.
  • Şataf, H. A. (2010). Bilgisayar destekli matematik öğretiminin ilköğretim 8.sınıf öğrencilerinin “dönüşüm geometrisi” ve “üçgenler” alt öğrenme alanındaki başarısı ve tutuma etkisi (Isparta örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya).
  • Tekerek, N. (2007). Yaratıcı dramanın özgürlüğü, alışkanlıkların kalıpları ve bir uygulama örneği. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XX (1), 189-219.
  • Thalheimer, W., & Cook, S. (2002). How to calculate effect sizes from published research articles: A simplified methodology. A part of book.
  • Tienken, C. H., & Wilson, M. J. (2007). Te impact of computer assisted instruction on seventh- grade students’ mathematics achievement. Planning and Changing, 38, 181-190.
  • Toluk Uçar, Z., & Olkun,S. (2003). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi. Ankara: Anı.
  • Topçu, P. (2009). Cinsiyetin bilgisayar tutumu üzerindeki etkisi: Bir meta analiz çalışması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Tuğrul, B., & Kavici, M. (2002). Kağıt katlama sanatı origami ve öğrenme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(11), 1-17.
  • Uygun, M. (2008). İkinci dereceden denklemler ve fonksiyonların gerçekçi problem durumları ile öğretilmesinde teknoloji destekli ve geleneksel yöntemlerin etkililiği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
  • Ünlü, M., & Aydıntan, S. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “Permütasyon ve Olasılık” konusunda akademik başarı ve kalıcılık düzeylerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 1-16.
  • Wolf, F. (1986). Meta-analysis: Quantitative methods for research synthesis. Beverly Hills, CA: Sage
  • Yang, D. C., & Tsai, Y. F. (2010). Promoting sixth graders' number sense and learning attitudes via technologybasedenvironment. EducationalTechnology & Society, 13 (4), 112–125.
  • Yalçınkaya, Y., & Özkan, H. H. (2012). 2000–2011 yılları arasında eğitim fakülteleri dergilerinde yayımlanan matematik öğretimi alternatif yöntemleri ile ilgili makalelerin içerik analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 31-45.
  • Yazıcıoğlu, S., & Çavuş-Güngören, S. (2019). Oyun Temelli Etkinliklerin Ortaokul Öğrencilerinin Fen Öğrenmesine Olan Etkisini Başarı, Motivasyon, Tutum ve Cinsiyet Değişkenlerine Göre İncelenmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 13 (1), 389-413
  • Yılmaz, C., Altun, S.A., & Olkun, S. (2010). Factors affecting students’ attitude towards math: ABC theory and its reflection on practice. Procedia Social Science and Behavioural Sciences, 2, 4502-4506.
  • Yoong, W., K. 2001. Mathematics cartoons and mathematics attitudes. Studies in Education. 6, 69-80.
APA SARIER Y (2020). AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI. , 115 - 132. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
Chicago SARIER YILMAZ AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI. (2020): 115 - 132. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
MLA SARIER YILMAZ AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI. , 2020, ss.115 - 132. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
AMA SARIER Y AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI. . 2020; 115 - 132. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
Vancouver SARIER Y AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI. . 2020; 115 - 132. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
IEEE SARIER Y "AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI." , ss.115 - 132, 2020. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
ISNAD SARIER, YILMAZ. "AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI". (2020), 115-132. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
APA SARIER Y (2020). AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 115 - 132. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
Chicago SARIER YILMAZ AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 20, no.1 (2020): 115 - 132. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
MLA SARIER YILMAZ AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.20, no.1, 2020, ss.115 - 132. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
AMA SARIER Y AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2020; 20(1): 115 - 132. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
Vancouver SARIER Y AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2020; 20(1): 115 - 132. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
IEEE SARIER Y "AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI." Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, ss.115 - 132, 2020. 10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
ISNAD SARIER, YILMAZ. "AKTİF ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİN, MATEMATİK BAŞARISINA ETKİSİ: BİR META-ANALİZ ÇALIŞMASI". Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 20/1 (2020), 115-132. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2020.20.52925-526900
Sayfa Oluşturulma Tarihi
23-04-2024 14:21

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları