Batı Anadolu'da oldukça geniş yüzlekler veren Menderes Masifi, bir metamorfik çekirdek kompleks (metamorphic core-complex) olup, Türk Alpid Dağ oluşumu içinde yer alan iki büyük metamorfik kuşaktan en batıdakini oluşturur. Güney Menderes Masifi'nde Selimiye'nin kuzeyinde (Milas-Muğla) Beşparmak dağlarının güney eteklerinde, litoloji ve bu litolojilerin yapısal konumlarına göre başlıca iki birim tanımlanmıştır: (1) günümüzde milonitik gözlü gnayslar şeklinde gözlenen geç Oligosen yaşlı granitoyidler ve (2) granitoyidleri yapısal olarak üzerleyen Paleozoyik metasedimanlar. Granitoid kayaçlar metasedimanlarla yerel sokulum türü dokunak ilişkisi sunar. Masifin bu kesiminde, metasedimanlarda, fabrik, dokusal, mikroyapısal, petrografik ve saha verilerine dayanılarak, üç ayrı metamorfik faz ($M_1, M_2, M_4 $) tesbit edilmiştir. İlk faz ($M_1$) Barroviyen tipi bölgesel bir metamorfizma olup, Paleozoyik şistlerin yapısal olarak alt düzeylerinde kısmı ergime ile birlikte üst amfibolit fasiyesi koşullarına kadar çıkmış ve dereceli şikilde azalarak üst kesimlerde yeşilşist fasiyesi koşullarında gerçekleşmiştir. $M_1$ metamorfizmasının son safnalarındaki yüksek sıcaklık derinlerde kıtasal ergimeye neden olmuş ve daha sonra metasedimaniara uyumlu olarak sokulan granitik magmayı oluşturmuştur. Granit sokulumuna bağlı olarak metasedimanlarda kontakt metamorfizma ($M_2$) gelişmiştir. Metasedimanlarda gözlemlenen en son faz, masifin yükselmesi, yüzeylemesi ve bunların doğal sonucu olarak soğumasına bağlı olarak gelişen geriye doğru (retrograd) metamorfizmadır ($M_4$).