Su Tutucu Polimer (SAP) Uygulamalarının Anadolu Sığla Ağacı (Liquidambar
orientalis MİLL.) ve Biberiye (Rosmarinus officinalis L.) Türlerinde Bitki
Gelişimi Üzerine Etkisi
Küresel ısınmadan kaynaklanan iklim değişimi ve hızlı nüfus artışına bağlı olarak tüketimin
yükselmesi doğal kaynaklardan suyun azalmasına neden olarak varlığını tehdit etmektedir. Dünyada
kullanılabilir suyun büyük bir bölümü tarımda değerlendirildiğinden bitkilerin su ihtiyacının en
doğru ve ekonomik şeklide karşılanması gerekmektedir. Bu bağlamda da suyun verimli ve ekonomik
kullanılmasını sağlayan yöntemlerden biri olarak su tutucu polimer (SAP) uygulaması karşımıza
çıkmaktadır. Araştırmada, su tutucu polimer SAP A200’ün farklı dozları [% 0 (kontrol), % 0,2, %
0,4 ve % 0,6 v/v] geleneksel (toprak) ve topraksız tarım yetiştirme ortamlarına [torf, perlit ve
torf:perlit (1:1) v/v] uygulanmıştır. SAP A200 dozlarının Anadolu Sığla Ağacı (Liquidambar
orientalis Mill.) ve Biberiye (Rosmarinus officinalis L.) türlerinin bitki gelişimine etkisinin
belirlemesi amaçlanmıştır. Araştırma tesadüf parselleri deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak
kurulmuştur. Bitki gelişim özelliklerini belirlemek amacıyla bitki boyu, gövde çapı, kök uzunluğu,
kök kalınlığı, kök ile sürgün yaş ve kuru ağırlıkları belirlenmiştir. Araştırmadaki iki tür için, tüm
SAP dozlarının bitki gelişim parametrelerini olumlu yönde etkilediği ve en yüksek değerlerin % 0,6
SAP A200 uygulamasında tespit edildiği gözlemlenmiştir. Toprak dışındaki tüm yetiştirme
ortamlarında bitki gelişim değerlerinin daha yüksek olduğu ve en iyi sonuçların torf:perlit ortamında
gerçekleştiği saptanmıştır.