Sahihini sakiminden ayıklamak suretiyle rivayetlerde aidiyet meselesini çözümekavuşturmak, hadis ilimlerinin en önemli mevzularından olmuştur. Muhakkikmuhaddisler bu uğurda ciddi çabalar sarf ederek, biri haberden önce muhabireodaklanmak şeklinde özetlenebilen sened tenkidi, öteki içeriğin İslam’a ve ilmîtecrübeye uygunluğunun test edildiği metin tenkidi olmak üzere iki önemli ilmîkaide geliştirmişlerdir.Hadise dair problemlerin çözümü için kaleme alınan eserler incelendiğinde,sened ve metin tenkid sistemlerinin icrasına, birbirine yakın oranlardabaşvurulmadığı görülecektir. Bu bağlamda muhaddislerin, sened tenkidini tercihederek metin tenkidinde çekingen davrandıkları bilinen bir gerçektir. Onlarıböyle bir davranışa sevk eden farklı âmiller söz konusu olmuşsa da haklılıklarınayorumlanabilecek bazı durumların olduğu da malumdur.Sened tenkidinin metin tenkidine nazaran daha uygun bir saha olması ve dahaçok sonuca götürmesi, dinî ve ilmî tecrübe ile manen uyumlu görülen haberleriniçerik tenkidlerinin imkânsızlığı, manen çeşitli problemler barındıran haberleriçin te’vilin imkân dâhilinde olması ve içerik tahlilinin genel anlamda fukahayabırakılması gibi farklı bileşenler, muhaddisleri sened tenkidine zorlayanetmenler olmuştur. Konumu ve atfedilen değer neticesinde hadisin ayrılmaz birparçası haline gelen sened tahlillerinin tercih nedenlerini gün yüzüne çıkartmakaraştırmamızın ana temasını oluşturmaktadır.Çalışmamızın, isnad merkezli olması nedeniyle eleştiri konusu olan klasik hadisusulü anlayışına farklı bir boyut kazandıracağı ve güncelliğini koruyan sened vemetin esaslı tartışmalara katkı sunacağı ümidindeyiz..