Dinî başa çıkma yöntemlerinden biri olan sabır, aniden şekillenen bir tutumdanziyade bir süreçtir. Bu süreçte kaybettiğinin yasını tutan birey kendisine özgü birşekilde bilişsel, duyusal, duygusal ve davranışsal haller yaşayabilir. Zira biyopsiko-sosyal bir varlık şeklinde tanımlanan insan, maruz kaldığı dramatik vetravmatik hadiselere farklı tepkiler verebilir. Bu çalışma, bireyin hayatınzorluklarıyla başa çıkma sürecinde nasıl bir tutum takındığı sorusuna cevaparamaktadır. Amacı ise dinî başa çıkma ve sabır bağlamında ortaya çıkan insantiplerini belirlemektir. Nitel bir desene sahip olan bu çalışmada veriler, amaçlıörneklem tekniği kapsamında yarı yapılandırılmış mülakat ve katılımlı gözlemyoluyla elde edilmiştir. Bu kapsamda doğrudan travmatik yaşantılara maruzkalan bireylerle görüşülmüştür. Veriler çözümlenirken betimsel analiz ve içerikanalizi tekniklerinden faydalanılmıştır. Betimsel analiz tekniğinde bireylerinpsikolojk yaşantıları uzun alıntılarla çözümlenmeye çalışılmış, içerik analizindeise ortak temalardan hareketle tiplemelere ulaşmak amaçlanmıştır. Bu aradaçalışmada nitel araştırma yöntemlerinden “gömülü teori” yaklaşımına uygun birhareket tarzı benimsenmiştir. Böylece başa çıkma sürecinde devreye girenkültürel öznelliklerle evrensellik, diğer bir deyişle yerellik ile evrensellikarasında nasıl bir ilişki olduğu sorgulanmıştır. Ulaşılan bulgulara göre dramatikve travmatik hadiseler karşısında insanlar “Şaşkın”, “Kaygılı”, “Öfkeli”, “Suskun”ve “Teslimiyetçi” tutumlar göstermiştir. Araştırma sonuçlarından anlaşıldığıüzere insanlar bu halleri sıralı bir şekilde ve tedricen yaşamamaktadır. Esasenburada bahsi geçen her tip kendine özgü tek bir tutuma işaret etmektedir. Diğerbir ifadeyle hayatın öngörülemeyen getirileriyle karşılaşan insanlar bu hallerdenherhangi birine belli bir sıra veya silsile gözetmeksizin geçebilir. Bu tiplerinbireyin yine kendine has bilinci, algısı ve duygusal yapısıyla ilgili olduğudüşünülmektedir. Bu tutumlar aynı zamanda hayatın zorlukları karşısındatezahür eden insan tipleri olarak kavramlaştırılabilir. Bu noktada ulaşılan insan tiplerinin kültürel öznelliği yansıttığı söylenebilir. Aynı konuda, farklıörneklemlerde yapılacak nitel çalışmalarla bu araştırmadan elde edilen sonuçlarkarşılaştırılabilir. Böylece Müslüman Türk kültürüne özgü başa çıkma modellerigeliştirilebilir.