Müslüman toplumlarda kapitalist ekonomik sistemin uygulandığı,piyasanın egemen kılındığı, sınırsız rekabeti esas alan ve piyasayamüdahaleyi reddeden liberal anlayışın yaygın olarak kabul gördüğübilinmektedir. Kapitalist sistemin İslam’ın ilkelerine ne kadar uygunolduğunu tartışmak yerine, gayri İslami ekonomik sistemin yarattığıyoksulluk ve sömürüyle mücadeleyi esas alan sendikal örgütlenmeninMüslümanlar arasında tartışılması bir çelişkidir. Müslüman toplumlardasendikal haklara yönelik tartışmalar daha çok sınıf bağlamında yapılmakta,sınıflı bir toplum yapısının İslami olmayacağı görüşü öne çıkmaktadır.Endüstri ilişkilerine İslami perspektiften bakıldığında bir tarafta çalışanlarıve işverenleri eşit taraflar olarak gören ve bu ilişkide devletin tarafsız olmasıgerektiğini savunanlar; diğer tarafta çalışanların işverenler karşısındagüçsüz ve pazarlık gücü zayıf taraf olduğunu kabul eden, işçilerinörgütlenmesini zaruri gören ve devletin güçsüz lehine müdahale etmesigereğini savunanlar mevcuttur. Hem İslam’ın hem de sendikaların öncelikliamacı adalettir ve iş sözleşmelerinin İslami değerlere uygunluğu esastır.İşçi-işveren ilişkileri söz konusu olduğunda, çalışanların işverenle eşitolmadığı ve hukuki olarak eşitliğe sahip olsa da, her zaman sınırlı fırsatlarasahip olduklarından ve hatta fırsatların yokluğu nedeniyle işverenlerinşartlarını kabul ettikleri bir gerçektir. Bu gerçeği dikkate alarak, işçilerinörgütlenmesi, toplu pazarlık ve grev hakkının ele alınması gerekmektedir.Bu makalede endüstri ilişkilerini düzenleyen ve sistemleştiren sendika,toplu pazarlık ve grev hakkı Müslüman toplumlar özelinde incelenecektir.