Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri

Yıl: 2020 Cilt: 7 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 720 - 726 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.30910/turkjans.730003 İndeks Tarihi: 22-11-2020

Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri

Öz:
Bu çalışma, kapalı ve serbest dolaşımlı sistemlerde yetiştirilen beyaz hindilerin karkas ağırlıklarının, yenilebilir iç organ ağırlıklarının ve yetiştirme sistemlerine göre etlerin duyusal analiz ve genel beğeni vekalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Denemede günlük yaşta toplam 90 adet hindipalazı, kapalı sistem (K1), %50 yem + mera (K2) ve Mera (K3) gruplarına 3 tekerrürlü olacak şekilde şansabağlı olarak dağıtılmıştır. K1, K2 ve K3 gruplarının 17. hafta sonundaki karkas ağırlıkları erkek + dişi karışık(ED) olarak sırasıyla; 9252.10 g, 6979.20 g ve 5953.40 g olarak bulunmuştur (P<0.05). Hindi etine aitgörünüş, renk, koku, lezzet ve genel beğeni gibi kalite özellikleri bakımından ise K1, K2 ve K3 gruplarının, aynı şartlarda pişirilen hindi etleri arasında genel beğeni düzeylerine ait puanlar, sırasıyla 8.00±0.32, 9.00±0.16 ve 9.47±0.16 olarak hesaplanmıştır. K3 ve K2 sisteminde yetiştirilen hindilerin etleri K1 sistemdeyetiştirilen hindilerin etlerinden daha fazla beğenilmiştir. (P<0.05). Sonuç olarak, hindi yetiştiriciliğindemeraya dayalı yetiştiricilikte; K1 sisteminde elde edilen karkas ağırlığına kısmen yakın değerlereulaşılabildiği, K2 ve ilk sekiz haftadan sonra tamamen mera şartlarında (K3) büyütmenin karkas özelliklerive hayvan sağlığı açısından daha fazla tercih edildiği saptanmıştır. Bunun yanı sıra K1, K2 ve K3 olmaküzere 3 farklı yetiştirme sisteminde üretilen etler arasında en yüksek beğeni düzeyini K3 grubunun aldığıbelirlenmiştir. Beğeni açısından ikinci sırayı K2 grubu almıştır. Yapılan lezzet testi sonuçlarına göre K3grubunun K1 sisteminde yetiştirilen gruba oranla duyusal analiz ve genel beğeni ve kalite özellikleribakımından daha yüksek beğeni düzeyine ulaştığı saptanmıştır.
Anahtar Kelime:

Effects of Breeding Systems on Carcass yields of White Turkeys and General Likes of Turkey Meat

Öz:
This study was carried out to determine the carcass weights, edible internal organ weights of the white turkeys grown in closed and free range systems, and the sensory analysis and general appreciation quality characteristics of the meats according to the rearing systems. In the experiment, a total of 90 1- day-old turkey chick were randomly distributed to the closed system (K1), 50% feed + pasture (K2) and Pasture (K3) groups with 3 repetitions in the daily age. Carcass weights of groups K1, K2 and K3 at the end of the 17th week were male + female mixed (ED), respectively; 9252.10 g, 6979.20 g and 5953.40 g were found (P <0.05). In terms of quality characteristics such as the appearance, color, smell, taste and general taste of turkey meat, the scores of general taste of turkey meat of K1, K2 and K3 groups cooked under the same conditions; respectively, 8, .00 ± 0, .32, 9, .00 ± 0, .16 and 9, .47 ± 0, .16.. The meat of turkeys raised in the K3 and K2 system is more appreciated than the meat of turkeys raised in the K1 system (P <0.05). As a result, in turkey farming, pasture-based farming; It was determined that values close to the weight of the carcass obtained in the K1 system can be reached, and after the first eight weeks, the growth in purely pasture conditions (K3) is more preferred in terms of carcass characteristics and animal health. In addition, it was determined that the K3 group received the highest taste among the meats produced in 3 different breeding systems, K1, K2 and K3. K2 group took the second place in terms of likes. According to the taste test results, it was found that the K3 group reached a higher level of appreciation in terms of sensory analysis and general taste quality characteristics compared to the group grown in the K1 system.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Aksoy, Ş., Aksoy, T., İşcan, N., Tekirdağ ilindeki otlatmaya dayalı hindi besiciliğinde maliyet analizi, I. Ulusal Zootekni Kongresi, T.C. Ziraat Bankası Kültür Yayınları, Antalya, 29(2): 48-54, 1996.
  • Anonim, 2014. Hindi Yetiştiriciliği, Uluslararası Tarım ve Gıda Konfederasyonu.
  • Anonim, 2006. Kanatlı verileri yıllığı, Besd-Bir, Ankara, Anonim, 2007. Tarımsal işletmeler genel müdürlüğü bilgi belge merkezi (TİGEM),
  • Anonim, 1999. TC Başbakanlık DPT. 8. beş yıllık kalkınma planı. Hayvancılık Ö.İ.K. Kanatlı kümes hayvanları yetiştiriciliği grubu, 6. Bölüm. s; 75-92. “Hayvancılık ekonomisi grubu”, 9. Bölüm. s; 134. Ankara, 1999.
  • Blake, IP., 1993. Tavukçuluk artıklarının değerlendirilme yöntemleri, Uluslararası Tavukçuluk Kongresi 93, İstanbul. 106- 107,
  • Cömert, N., 2004. Mısır-soya esaslı etlik erkek hindi yem karmalarına katılan avilamycin, bio-moss, cylactin, yucca schidigera ekstraktının besi performansı, kesim sonuçları ile bazı kan ve bağırsak parametreleri üzerine etkileri, (Basılmamış Doktora Tezi)
  • Ekinci, Y., 2015. Batman ili entansif koşullarında yapılan hindi yetiştiriciliğinin genel yapısı, B.Ü. Fen Bilimleri Enst. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi)
  • Eratalar, SA., 2008. Beyaz hindilerde yerleşim sıklığının performans, karkas kalitesi ve bazı stres parametrelerine etkisi, (Basılmamış Doktora Tezi),
  • Gatchalian, MM., 1999. Quality assesment through statistically based sensory evaluation methods, The TQM Magazine, 11(6): 389–396,
  • Hall, S., 1996. Turkeys turned meat-machines”, (www.earthsave.ca) İnci, H., Taysı, R., Sevinç, EH., 2013. Bingöl ili hindi yetiştiriciliğinin mevcut durumu ve sorunları”, Tr. Doğa ve Fen Derg.- Tr.J.Nature Sci., 2(1): 85-89,
  • İnci, H., Küçükbayrak, U., Karakaya, E., Aydın, A. 2018. Diyarbakır İli Hindi Yetiştiriciliğinin Yapısı. Uluslararası Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi, 1(1): 20-32.
  • Karaca, O., Vanlı, Y., Demirel, M., Eratak, S., Çetin, M., Aydın, A., 1991. Bronz ırkı hindilerin kapalı ve açık yetiştirme koşullarında gelişme ve karkas özellikleri üzerine araştırmalar, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, Van,
  • Karakaya E., İnci, H. 2014. Bingöl İli Merkez İlçesi Hane Halkının Kanatlı Eti Tüketim Tercihleri. U. Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 2014, Cilt 28, Sayı 1, 53-64
  • Kırkpınar, F., Mert, S., 2004. Etlik hindi üretiminin temel ilkeleri, Hasad Hayvancılık Dergisi, 2(9): 24-27,
  • Koçak, Ç., 1984. Hindi yetiştiriciliği, T.C. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Teşkilatlanma ve Destekleme Genel Müdürlüğü, Yayın No; 7, Ankara,
  • Özdemir, G., 2007. Kaya kekliklerinin (Alectoris graeca) yer ve kafes sistemlerinde büyüme, besi performansı ve karkas özellikleri, F.Ü. Sağlık Bilimleri Est. (Doktora Tezi),
  • Özer, H., Özbey, O., 2013. Beyaz ve bronz hindilerin (Meleagris gallopavo) entansif ve yarı entansif şartlarda bazı verim özellikleri: II. kesim ve karkas özellikleri, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Veteriner Dergisi 27(3): 135-140,
  • Özkan, K., Ergül, M., 1974. Kasaplık piliç karmalarında soya küspesi yerine pamuk tohum küspesi kullanılma imkanları, Ege Üni. Zir. Fak. Dergisi. 11(1): 147-157,
  • Peryam, DR. and Pilgrim, FJ., 1957. Hedonic scale method for measuring food preferences, Food Technology, 11; 9–14,
  • Porkhorst, CR, Mountrey, GS., 1998. Poultry meat and egg production, Newyork, NY, Poste, LM., 1990. A Sensory perspective of effect of feeds on flavour in meats, poultry meats”, Journal of Animal Science, 68; 4414–4420
  • Reilly, TI. and York, RK., 2001. Guidance on Sensory Testing and Monitoring of Seafood for Presence of Petroleum Taint Following an Oil Spill, NDAA Technical Memorandum NOS OR&R, No:9. Washington, USA,
  • Sipahi, C., 2010. Entansif hindi yetiştiriciliği işletmelerinde kârlılık ve verimlilik analizleri, Hayvan Sağlığı Ekonomisi Ve İşletmeciliği Anabilim Dalı Doktora Tezi. Türkiye Cumhuriyeti. Ankara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  • Şengül, T., Yurtseven, S., Polat, T., 1999. Entansif ve yarı entansif koşullarda (Özel Olarak Tesis Edilmiş Hindi Mer’alarında) yetiştirilen bronz hindilerin besi performansları ve karkas özellikleri yönünden karşılaştırılması, Turk J Vet Anim Sci, 23(3): 489-493
  • Turhan, K., 1992. Potasyum sorbat ve laktik asitin vakum paketlenmiş tavuk etlerinin raf ömrüne etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Gıda Mühendisliği Fakültesi, Gıda Bilimi ve Teknolojisi ABD. Ankara.
  • Xu, L., 1999. The removal of phenolic compounds for the production of high quality canola protein isolates, Graduate Department of Chemical Engineering and Applied Chemistry, University of Toronto. Canada.
APA İNCİ H (2020). Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri. , 720 - 726. 10.30910/turkjans.730003
Chicago İNCİ Hakan Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri. (2020): 720 - 726. 10.30910/turkjans.730003
MLA İNCİ Hakan Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri. , 2020, ss.720 - 726. 10.30910/turkjans.730003
AMA İNCİ H Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri. . 2020; 720 - 726. 10.30910/turkjans.730003
Vancouver İNCİ H Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri. . 2020; 720 - 726. 10.30910/turkjans.730003
IEEE İNCİ H "Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri." , ss.720 - 726, 2020. 10.30910/turkjans.730003
ISNAD İNCİ, Hakan. "Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri". (2020), 720-726. https://doi.org/10.30910/turkjans.730003
APA İNCİ H (2020). Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 7(3), 720 - 726. 10.30910/turkjans.730003
Chicago İNCİ Hakan Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 7, no.3 (2020): 720 - 726. 10.30910/turkjans.730003
MLA İNCİ Hakan Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, vol.7, no.3, 2020, ss.720 - 726. 10.30910/turkjans.730003
AMA İNCİ H Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi. 2020; 7(3): 720 - 726. 10.30910/turkjans.730003
Vancouver İNCİ H Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi. 2020; 7(3): 720 - 726. 10.30910/turkjans.730003
IEEE İNCİ H "Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri." Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 7, ss.720 - 726, 2020. 10.30910/turkjans.730003
ISNAD İNCİ, Hakan. "Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri". Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 7/3 (2020), 720-726. https://doi.org/10.30910/turkjans.730003