BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Topal, İsmail

BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

İsmail TOPAL (Girilmemişş)

Afyon Kocatepe Üniversitesi Kocatepe Tıp Dergisi

1 0

Yıl: 2019 Cilt: 20 Sayı: özel sayı Sayfa Aralığı: 188 - 194 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 24-11-2020

BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz:

AMAÇ: Akut gastroenteritlerin erken teşhis ve doğru tedavisi için bölgesel verilerin ortaya konması büyük önemarz etmektedir. Bu yüzden bölgemizdeki verilerin paylaşılması amaçlanmıştır.GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamızda hastanemiz çocukpolikliniğine başvuran 0-18 yaş arasındaki akut gastroenterit olgularında rotavirus, adenovirus, Entamoeba histolytica, Giardia lamblia antijenleri immunokromatografikyöntemle, Clostridium diicile toxin A/B ise ELFA yöntemiyle araştırılmıştır.BULGULAR: 2173 hastanın 194’ünde (%8.9) rotavirus,1347 hastanın 28’inde (%2) adenovirus, 2096 hastanın54’ünde (%2.57) Entamoeba histolytica, 1736 hastanın9 unda (%0.52) Giardia intestinalis antijen pozitiiği,488 hastanın 34’ünde (%6.97) Clostridium diicile toxinA&B pozitiiği bulunmuştur. 5 hastada hem rotavirushem de adenovirus antijen pozitiiği tespit edilmiştir.Cinsiyete göre pozitiik oranları incelendiğinde sadeceGiardia lamblia grubunda erkeklerde anlamlı bir yükseklik tespit edilmiştir. Rotavirus enfeksiyonlarında 0-2 yaşgrubunda diğer yaş gruplarına göre anlamlı olarak yükseklik saptanmıştır. Rotavirus dışındaki diğer gruplardayaşa göre anlamlı bir fark görülmemiştir. Rotavirüs antijen pozitiiği kış mevsiminde diğer mevsimlere göre çokdaha yüksektir. Benzer şekilde Entamoeba histolytica’yabağlı enfeksiyon en çok yaz mevsiminde görülmektedir.Diğer gruplar için mevsimsel farklılık söz konusu değildir.SONUÇ: Çalışmamızda elde ettiğimiz bulgular literatürlegenel olarak uyumlu bulunmuştur.

Anahtar Kelime:

EVALUATION OF CAUSATIVE AGENTS OF GASTROENTERITIS IN PEDIATRIC PATIENTS IN A TRAINING HOSPITAL

Öz:

OBJECTIVE: It is of great importance to present regional data for early diagnosis and treatment of acute gastroenteritis. Therefore, it is aimed to share the data in our region. MATERIAL AND METHODS: In our study, rotavirus, adenovirus, Entamoeba histolytica, Giardia lamblia antigens were investigated by immunochromatographic method and Clostridium di icile toxin A&B by ELFA method in cases of acute gastroenteritis between the ages of 0-18. RESULTS: 194 (8.9%) of 2173 patients were found rotavirus antigen, 28 (2%) of 1347 patients were found adenovirus antigen, 54 (2.57%) of 2096 patients were found Entamoeba histolytica antigen, 9 (0.52%) of 1736 patients were found Giardia intestinalis antigen, 34 (6.97%) of 488 patients were detected Clostridium di icile toxin A & B. Both rotavirus and adenovirus were detected in 5 patients. When the rates of positivity were examined according to gender, only a significant increase was found in the Giardia lamblia group. Rotavirus infections were significantly higher in the 0-2 age groups compared to the other age groups. There was no significant di erence in age between the groups except Rotavirus. The rate of rotavirus positivity is much higher in winter than in other seasons. Similarly, infection rates due to Entamoeba histolytica are highest in summer. There is no seasonal variation for other groups. CONCLUSIONS: The findings of our study are generally compatible with the literature.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Gürbüz F, Tezer H, Şaylı TR. Akut Gastroenterit Nedeniyle Hastaneye Yatan Hastalarda Etkenler ve Klinik Bulgular: Epidemiyolojik Çalışma. Türkiye Çocuk Hast. Derg. 2010; 4(4): 211-218.
2. Mezeid N, Shaldoum F, Al-Hindi AI, Mohamed FSA, Darwish ZEA. Prevalence of intestinal parasites among the population of the Gaza Strip, Palestine. Annals of Parasitology 2014, 60(4), 281–289.
3. Yazıcı V, Manzur Y, Akbulut A. Akut gastroenteritli olgularda Rotavirus ve Enterik Adenovirus İnfeksiyonlarının Sıklığının Araştırılması. Ankem Derg 2009; 23:59-65.
4. Kosek M, Bern C, Guerrant RL. The global burden of diarrhoeal disease, as estimated from studies published between 1992 and 2000. Bull World Health Organ 2003; 81: 197-204.
5. Altındiş M. Konya Bölgesi 0-5 Yaş Grubu Rotavirüs Enfeksiyonlarının Seroepidemiyolojisi ve 0-3 Yaş Arası İshalli Çocuklarda Rotavirüs Enfeksiyonlarının Lateks, ELISA ve Poliakrilamid Jel Elektroforez (PAGE) Teknikleri İle Araştırılması. S.Ü. SBE Veteriner Viroloji Doktora tezi, Konya, 2002.
6. Konca Ç, Tekin M, Akgün S, Bülbül M, Çoban M, Kahramaner Z, Turgut M. Prevalence of rotavirus in children with acute gastroenteritis, seasonal distribution, and laboratory findings in the southeast of Turkey, J Pediatr Inf 2014;8(1):7-11.
7. Bayraktar B, Toksoy B, Bulut E. Akut gastroente¬ritli çocuklarda rotavirus ve adenovirus saptanması, Klimik Derg 2010;23(1):15-7.
8. Tüzüner U, Saran Gülcen B, Özdemir M, Feyzioğlu B. Gastroenteritli Çocukların Dışkılarında Adenovirus ve Rotavirus Sıklığı ve Mevsimsel Dağılımı. Klimik Dergisi 2016; 29(3): 121-4.
9. Gültepe B, Güdücüoğlu H, Çıkman A, Parlak M, Berktaş M. Van Yöresinde Gözlenen Gastroenteritlerde Rotavirus ve Adenovirus Sıklığı. Sakaryamj 2013;3(3):131-134.
10. Borsa BA, Bahar Tokman H, Çağatay P. Mardin Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi’nde 0-5 Yaş Arası Akut Gastroenteritli Çocuklarda Rotavirüs Ve Adenovirüs Sıklığının Belirlenmesi. ANKEM Derg 2013;27(2):75-79.
11. Çalgın MK, Çetinkol Y, Altunçekiç Yıldırım A, Erdil A. Ordu İlindeki Akut Gastroenteritli Çocuklarda Rotavirüs ve Enterik Adenovirüs Sıklığının Araştırılması. ANKEM Derg 2015;29(2):59-65.
12. Nazik S, Sezer A, Duran A. Erken Çocukluk Çağında Görülen İshalde Rotavirüs ve Adenovirüs İnsidansı. FLORA 2016;21(1):10-14.
13. Balkan ÇE, Çelebi D, Çelebi Ö, Altoparlak Ü. Erzurum’da 0-5 Yaş Arası Çocuklarda Rotavirus ve Adenovirus Sıklığının Araştırılması. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2012; 42(2):51-54.
14. Karagün BŞ, Gürsu HA, Korkmaz Ö, Bozdağ İ, Hasbek M. Beş Yaşın Altında Akut Gastroenteritli Çocuklarda Rotavirüs ve Enterik Adenovirüs Sıklığının Araştırılması. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2014; 44(2):70-74.
15. Tanrıverdi Çaycı Y, Yılmaz G, Birinci A. Akut gastroenterit vakalarında rotavirüs ve adenovirüs sıklığının araştırılması. Pam Tıp Derg 2017;(1):61-65.
16. Serkan Sugeçti1, Uğur Çelen2, Pervin Taşkın Azaklı2, Sevinç Yenice2, Ferudun Koçer. Seasonal Prevalence of Acute Gastroenteritis, Enteric Adenovirus and Rotavirus Antigen: Immunochromatographic Presence in Children. J Pediatr Inf 2015; 9: 161-5.
17. Akpınar O, Akpınar H, Şendil Keskin E. Investigation of Group A Rotavirus Antigen Frequency in Children Who Have Acute Gastroenteritis with Immunochromatographic Methods. J DU Health Sci Inst 2017; 7(2): 78-81.
18. Gürbüz F, Tezer H, Şaylı TR. Akut Gastroenterit Nedeniyle Hastaneye Yatan Hastalarda Etkenler ve Klinik Bulgular: Epidemiyolojik Çalışma. Turkish J. Pediatr. Dis. 2010; 4(4): 211-218.
19. Birdal Akış F, Beyhan YE. Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde Yatan Hastalarda İntestinal Parazitlerin Dağılımı. Turkiye Parazitol Derg 2018; 42: 113-7.
20. Kolören Z, Karaman Ü, Kaya Y, Kaçmaz G, Ertürk E, Özdemir Ö, Ayaz E. Bir İlköğretim Okulu Çocuklarında Bağırsak Parazitlerinin Dağılımı The Prevalence of Intestinal Parasites in Primary School Children. Smyrna Tıp Dergisi 2017; 1:18-21.
21. Yaman Karadam S, Ertabaklar H, Ertuğ S. Aydın’da Üç Farklı Kreş ve Anasınıfındaki Cocuklarda Bağırsak Parazitlerinin Dağılımı. Turkiye Parazitol Derg 2008; 32: 257-60.
22. Turhan E, İnandı T, Cetin M, Taş S. Hatay İli Cocuk Esirgeme ve Yetiştirme Kalan Cocuklarda Bağırsak Parazitlerinin Dağılımı. Turkiye Parazitol Derg 2009; 33: 59-62.
23. Balcı YI, Türk M, Polat Y, Erbil N. Denizli’deki Çocuklarda İntestinal Parazitlerin Dağılımı. Türkiye Parazitol Derg 2009; 33 (4): 298 – 30.
24. Arslan MÖ, Sarı B, Kulu B, Mor N. Kars Doğum ve Çocuk Bakımevi Hastanesine Gastrointestinal Yakınmalarla Başvuran Çocuklarda Bağırsak Parazitlerinin Yaygınlığı. Türkiye Parazitol Derg 2008; 32 (3): 253 – 256.
25. Taş Cengiz Z, Beyhan YE, Çiçek M, Yılmaz H. Bir Üni - versite Hastanesi Parazitoloji Laboratuvarında Belirlenen İntestinal ve Hepatik Parazitler. Dicle Tıp Dergisi 2015; 42 (3): 350-354.
26. Gülen A, Hacımustafaoğlu M. Çocuklarda Akut İnfeksiyöz Gastroenteritlere Genel Yaklaşım. ANKEM Derg 2013;27(3):147-157.
27. Turck D, Bernet JP, Marx J et al. Incidence and risk factors of oral antibiotic-associated diarrhea in an outpatient pediatric population, J Pediatr Gastroenterol Nutr 2003;37(1):22-6.
28. Prince AS, Neu HC. Antibiotic-associated pseudo¬ - membranous colitis in children, Pediatr Clin North Am 1979;26(2):261-8.
29. Barbut F, Kajzer C, Planas N, Petit JC: Comparison of three enzyme immunoassays, a cytotoxicity assay and toxigenic culture for diagnosis of Clostridium diicileassociated darrheae. J Clin Microbiol 1993;31: 963.
30. Ünlü Ö, Çiçek C, Filcan A, Şakru N, Tuğrul HM. Bir Üniversite Hastanesine Başvuran Hastalarda Gastroenterit Etkenlerinin Dağılımı: On Üç Aylık Veriler. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2013; 43(4): 149-154.
31. Aygün G, Aslan M, Yaşar H, Altaş K. Antibiyotikle İlişkili İshal Olgularında Clostridium diicile Toksin A+B Araştırılması. Turk Mikrobiyol Cem Derg 2003; 33: 39-41.
32. Ayarcı AO, Özakın C, Oral B, İlbaşı AR, Sınırtaş M, Sığırlı D, Akalın H. İshalli Olgularda Clostridium diicile Toksin Pozitiiğinin Retrospektif Analizi. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2012; 42(1): 10-15.

APA	Topal İ (2019). BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. , 188 - 194.
Chicago	Topal İsmail BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. (2019): 188 - 194.
MLA	Topal İsmail BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. , 2019, ss.188 - 194.
AMA	Topal İ BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. . 2019; 188 - 194.
Vancouver	Topal İ BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. . 2019; 188 - 194.
IEEE	Topal İ "BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ." , ss.188 - 194, 2019.
ISNAD	Topal, İsmail. "BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ". (2019), 188-194.

APA	Topal İ (2019). BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Afyon Kocatepe Üniversitesi Kocatepe Tıp Dergisi, 20(özel sayı), 188 - 194.
Chicago	Topal İsmail BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Afyon Kocatepe Üniversitesi Kocatepe Tıp Dergisi 20, no.özel sayı (2019): 188 - 194.
MLA	Topal İsmail BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Afyon Kocatepe Üniversitesi Kocatepe Tıp Dergisi, vol.20, no.özel sayı, 2019, ss.188 - 194.
AMA	Topal İ BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Afyon Kocatepe Üniversitesi Kocatepe Tıp Dergisi. 2019; 20(özel sayı): 188 - 194.
Vancouver	Topal İ BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Afyon Kocatepe Üniversitesi Kocatepe Tıp Dergisi. 2019; 20(özel sayı): 188 - 194.
IEEE	Topal İ "BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ." Afyon Kocatepe Üniversitesi Kocatepe Tıp Dergisi, 20, ss.188 - 194, 2019.
ISNAD	Topal, İsmail. "BİR EĞİTİM HASTANESİNDE PEDİATRİK HASTALARDA GASTROENTERİT ETKENLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ". Afyon Kocatepe Üniversitesi Kocatepe Tıp Dergisi 20/özel sayı (2019), 188-194.