Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet

Osman SAVAŞKAN (Marmara Üniversitesi, Siyasal Bilgiler Fakültesi, Yerel Yönetimler Bölümü, İstanbul, Türkiye)
Çağdaş Yerel Yönetimler
63 20
Yıl: 2020 Cilt: 29 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 57 - 83 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 12-12-2020

Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet

Öz:
Bu makale, farklı dönemlerde farklı siyasi partilerden seçilmiş belediye başkanlarınınotobiyografi, anı ve söyleşi kitaplarından yola çıkarak belediye başkanlarının kararalma süreçlerini şekillendirme potansiyeline sahip yerel ve yerel üstü aktörlerle olan etkileşiminitartışmaktadır. Belediye başkanları, merkezi yönetimlerden, yerel düzeyde etkiliolan çeşitli çıkar gruplarından gelen talep ve beklentileri karşılamaya ve bu aktörlerlekarar alma süreçlerini müzakere etmeye çalışırlar. Ayrıca, belediye başkanları mensububulundukları siyasi partilerin yerel teşkilatlarıyla da gerilimli ilişkiler içindedir. Bu çalışma,1960 sonrası Türkiye’sindeki belediyelerin işleyişini ve bu işleyişteki devamlılıklarıve bu bağlamda belediye başkanlarının yerel siyasetteki etki ve gücünü kurumsal-yasalçerçevenin ötesine odaklanarak analiz etmektedir
Anahtar Kelime:

Becoming Mayor in Turkey: Boundaries, Strategies and the Legitimacy

Öz:
This article, which is based on autobiographies, memories of mayors elected in different periods from different political parties, will discuss the relationship between mayors and local as well as national actors in decision making process and its impacts on the dynamics of urban politics. Mayors attempt to meet expectations and demands from actors such as central government and interests groups at the local level and to negotiate decision-making process with these actors. Moreover, mayors could have tense relationship with local organization of their political parties. This article analyzes the continuities in the function of the municipalities in Turkey since 1960s and the power of the mayors in the local decision making process by going beyond the institutional-legal framework.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Akbulut, Ö. (2001). “Ulusal Siyaset-Yerel Siyaset İlişkisi Bağlamında 1963 Yerel Seçimleri”. Çağdaş Yerel Yönetimler, 10 (4), 36-60.
  • Arıkboğa, Ü. (2015). “Türkiye’de Büyükşehir Belediyesi Transfer Sistemi ve 6360 Sayılı Kanunun Etkileri”. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 37 (2), 1-29.
  • Arıkboğa, E. (2019). “Vesayetten Kurtulmuş Yerel Yönetim İhtiyacı”. Birikim, 358-359, s.49-56.
  • Aslan, Ş. Ve H. Kurtuluş (2014). İnsana ve Demokrasiye Adanmış Bir Hayat...Nurettin Sözen. İstanbul: Doğan Kitap.
  • Batuman, B. (2010). “Toplumcu Bir Belediyecilik Modeli: Yeni Belediyecilik Hareketi”. Mülkiye Dergisi, 34 (266), 223-241.
  • Bayraktar, U. (2016). “Türkiye Kent Siyasetinin Post-Politik Halleri: Hizmet Referansiyelinin Projeci Habitusu için Adana’da Bir Durak”. Modus Operandi: İlişkisel Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (Mart), 19-49.
  • Bayraktar, U. ve C. Altan (2013). Explaining Turkish Party Centralism: Traditions and Trends in the Exclusion of Local Party Offices in Mersin and Beyond. Negotiating Political Power in Turkey: Breaking up the Party (Ed. E. Massicard ve N. Watts). Londra: Routledge.
  • Bayramoğlu, S. (2015). Toplumcu Belediye: Nam-ı Diğer Belediye Sosyalizmi. Ankara: Note Bene Yayınları.
  • Beşikçi, M. (2018). “Tarih yazımında Hatırat ve Günlükler Nasıl Kullanılmalı?: Birinci Dünya Savaşı’na Katılan Osmanlı Askerlerinin Benlik Belgeleri Özelinde Metodolojik Bir Analiz”. Toplum ve Bilim, 144, 253-285.
  • Castells, M. (1977). The Urban Question: A Marxist Approach. Londra: Edward Arnold.
  • Çitci, O. (1989). Yerel Yönetimlerde Temsil. Belediye Örneği. Ankara: TODAİE.
  • Doğan, S. (2016). Mahalledeki AKP: Parti İşleyişi, Taban Mobilizasyonu ve Siyasal Yabancılaşma. İstanbul: İletişim.
  • Durak, A. (2015). Söyleyeceklerim Var. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Erder, S. ve N. İncioğlu (2008). Türkiye’de Yerel Politikanın Yükselişi, İstanbul: Bilgi Üniversitesi.
  • Eryiğit, B. (2015). Türkiye’de Belediye Birlikleri ve Marmara Belediyeler Birliği’nin Tarihi. Ankara: Hayat Hayınları.
  • Fenwick, J. ve H. Elcock (2014). “Elected Mayors: Leading Locally?”. Local Government Studies, 40 (4), 581-599.
  • Genieys, W., X. Ballart ve P. Valarie (2004). “From ‘Great’ Leaders to Building Networks: The Emergence of a New Urban Leadership in Southern Europe?”. International Journal of Urban and Regional Research, 28 (1), 183-199.
  • Goldsmith, M. Ve H. Larsen (2004). “Local Political Leadership: Nordic Style”. International Journal of Urban and Regional Reseach, 28 (1), 121-133.
  • Göymen, K. (Ed.) (1983). Bir Yerel Yönetim Öyküsü:1977-80 Ankara Belediyesi Deneyimi. Ankara: Özgün Matbaacılık.
  • Gül, M. (2009). Modern İstanbul’un Doğuşu (Çev. Büşra Helvacıoğlu). İstanbul: Sel Yayıncılık.
  • Güneş-Ayata, A. (1992), CHP (Örgüt ve İdeoloji). Ankara: Gündoğan.
  • Heinelt, H., A. Magnier, M. Cabria ve H. Reynaert (Ed.) (2018). Political Leaders and Changing Local Democracy: The European Mayor. New York: Palgrave Macmillan.
  • İsvan, A. (2011). Başkent Gölgesinde İstanbul. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Joppien, C. (2018). Municipal Politics in Turkey: Local Government and Party Organization, Londra ve New York: Routledge.
  • Kahraman, A. (tarih belirsiz). Boğulan Başkan: Erol Köse. Matbaa yeri ve isim bilgileri yok.
  • Kamalak, İ. ve H. Gül (2009). Toplumcu Belediyecilik: Teorik Yaklaşımlar, Türkiye Uygulamaları. İstanbul: Kalkedon.
  • Karataepe, Ş. (2003). Kendini Kuran Şehir. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Kemahlıoğlu, Ö. ve E. Özdemir (2018). Municipal Control as Incumbency Advantage: An Analysis of the AKP Era. Party Politics in Turkey: A Comparative Perspective. (Ed. Sabri Sayarı, Pelin Ayan Musil ve Özhan Demirkol). Londra ve New York, Routledge.
  • Katznelson, I. (1992). Marxism and the City. Oxford: Clarendon.
  • Kjaer, A. M. (2009). Governance and the Urban Bureaucracy. Theories of Urban Politics. (Ed. J. S. Davies ve D. L. Imbroscio). Londra: Sage.
  • Kocapınar, G. (2018). Social Profiles of Local Party Elites in Turkey. Party Politics in Turkey: A Comparative Perspective. (Ed. Sabri Sayarı, Pelin Ayan Musil ve Özhan Demirkol). Londra ve New York, Routledge.
  • Kumbaracıbaşı, A. C. (2009). Turkish Politics and the Rise of the AKP. Londra: Routledge.
  • Kurtuluş, H. ve Ş. Aslan (2016). “Üç Şehir Üç Başkan: Yeni Liberal Dönemde İstanbul, Ankara ve İzmir’de Sosyal Demokrat Belediyecilik Deneyimi, 1989-1994 Dönemi”. İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 54 (Mart), 17-42.
  • Küpçü, M. (2014). 62 Yıllık Siyaset Hayatıyla Erol Köse. İstanbul: Dahi Yayıncılık.
  • Lowndes, V. ve S. Leach (2004). “Understanding Local Political Leadership: Constitutions, Contexts and Capabilities”. Local Government Studies, 30 (4), 557-575.
  • MacLeoad, G. (2011). “Urban Politics Reconsidered: Growth Machine To Post-Democratic City?”. Urban Studies, 30 (4), 2629-2660.
  • Magnier, A. (2004). “Between Institutional Learning and Re-legitimization: Italian Mayors in the Unending Reform”. International Journal of Urban and Regional Research, 28 (1), 166-182.
  • Massicard, E. (2013). “The Uses of Team Rivalry: Reconsidering Party Fanctionalism in Turkey”. Negotiating Political Power in Turkey: Breaking up the Party (Ed. E. Massicard ve N. Watts). Londra: Routledge.
  • Ocakli, F. (2015). “Notable Networks: Elite Recruitment, Organizational Cohesiveness, and Islamist Electoral Success in Turkey”. Politics and Society, 43 (3), 385-413.
  • Ortaylı, İ. (1985). Tazimattan Cumhuriyete Yerel Yönetim Geleneği. Ankara: Hil Yayın.
  • Önen, N. ve C. Reyhan (2009). “Kurtuluş Savaşı Yıllarında Türkiye’de Ülke Yönetimi”. Amme İdaresi Dergisi, 42 (4): 1-23.
  • Öniş, Z. (1997). “The Political Economy of Islamic Resurgence in Turkey: The Rise of the Welfare Party in Perspective”. Third World Quarterly, 18 (4): 743-766.
  • Özbudun, E. (2013). Party Politics and Social Cleavages in Turkey. Boulder, CO: Lynne Rienner.
  • Pahl, R. E. (1975). Whose City? And Further Essays on Urban Society. Harmondsworth: Penguin Books.
  • Peters, B. Guy ve J. Pierre (2001). “Developments in Intergovernmental Relations: Towards Multi-level Governance”. Policy & Politics, 29 (2), 131-135.
  • Pierre, J (1999). “Models of Urban Governance. The Institutional Dimension of Urban Politics”. Urban Affairs Review, 34 (3), 372-396.
  • Ponzini, D. ve U. Rossi (2010). “Becoming a Creative City: The Entrepreneurial Mayor, Network Politics and the Promise of an Urban Renaissance”. Urban Studies, 47 (5), 1037-1057.
  • Saunders, P. (1981). Social Theory and the Urban Question. Londra: Hutchinson & Co. Savaşkan, O. ve Ç. Aksu Çam (2019). “Kentsel Siyaset Literatürünün Türkiye Yazımındaki Serüveni: Politik Ekonomi ve Kurumsalcı Yaklaşımların Eleştirel Bir Değerlendirmesi”. Memleket Siyaset Yönetim, 14 (32), 147-182.
  • Savaşkan, O. (2019). “Türkiye’de Yerel Yönetimler ve AKP Belediyeciliği”. Birikim, 358-359, 88-99.
  • Savaşkan, O. (2018). “Yerel Yönetimler ve Türkiye’de Hükümet ve İş Dünyası ilişkilerinin Değişen Dinamikleri: Karşılaştırmalı Bir Analiz”. Türkiye’nin Büyük Dönüşümü: Ayşe Buğra’ya Armağan. (Ed. O. Savaşkan ve M. Ertan). İstanbul: İletişim.
  • Savaşkan, O. (2017). “2000 sonrası Türkiye’sinde Yerel Yönetimler Reform Süreci”. Toplum ve Bilim, 141, 173-194.
  • Schüler, Harald (1998). Türkiye’de Sosyal Demokrasi: Particilik, Hemşehrilik, Alevilik (Çev. Yılmaz Tonbul). İstanbul: İletişim.
  • Semerci, P. U. (Ed.) (2015). Yerel Demokrasi Sorunsalı: Büyükşehir Belediye Meclisleri Yapısı ve İşleyişi. İstanbul: Bilgi Üniversitesi.
  • Sevinç, M. Ve D. Demirkent (2017). Kuruluşun İhmal Edilmiş İstisnası. İstanbul: İletişim.
  • Sirmen, S. (1998). Hayatım İzmit. (Basım yeri ve matbaa bilgisi yok).
  • Steinmo, S. (2008), “Historical Institutionalism”. Approaches and Methodologies in the Social Sciences :A Pluralist Perspective. (Ed. D. Della Porta ve M. Keating), Cambridge and New York, Cambridge University Press.
  • Steyvers, K. (2016). “A Knight in White Satin Armour? New Institutionalism and Mayoral Leadership in the Era of Governance”. European Urban and Regional Studies, 23 (3), 289-305.
  • Stren, R. ve A. Friendly (2019). “Big City Mayors: Still Avatars of Local Politics?”. Cities, 84 (1), 172-177.
  • Sweeting, D. ve R. Hambleton (2020). “The Dynamics of Depoliticisation in Urban Governance: Introducing a Directly Elected Mayor”. Urban Studies, 57 (5), 1068-1086.
  • Sweeting, D. (Ed.) (2017). Directly Elected Mayors in Urban Governance : Impact and Practice. Bristol: Policy Press.
  • Sweeting, D. (2003). “How Strong is the Mayor of London?”. Policy and Politics, 31 (4), 465-478.
  • Swyngedouw, E. (2007). The Post Political City. Urban Politics Now: Re-imagining Democracy in the Neoliberal City. (Ed. BAVO). Rotterdam: NAI Publishers.
  • Tachau, F. (1973). Turkish Provincial Party Politics. Social Change and Politics in Turkey: A Structural-Historical Analysis (Ed. Kemal Karpat). Leiden, E.J. Brill.
  • Tanör, B. (2013). Osmanlı-Türk Anayasal Gelişmeleri. İstanbul: YKY.
  • Taşçı, C. N.. (2009). Yılmaz Büyükerşen: Zamanı Durduran Saat. İstanbul: Doğan Kitap.
  • Tekeli, İ. (2009). Cumhuriyetin Belediyecilik Öyküsü. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
  • Uysal, A. ve O. Topak (2010). Particiler: Türkiye’de Partiler ve Sosyal Ağların İnşası. İstanbul: İletişim.
  • Vampa, D. “Declining Partisan Representation at the Sub-national Level: Assessing and Explaining the Strengthening of Local Lists in Italian Municipalities (1995-2014)”. Local Government Studies, 42 (4), 579-597.
  • Varol, M. (1989). Yerel Siyasetin Demokratikleşmesi. Ankara: Gündoğan.
  • White, J. (2007). Türkiye’de İslamcı Kitle Seferberliği: Yerli Siyaset Üzerine Bir Araştırma (Çev. Esen Türay). İstanbul: Oğlak.
  • Watts, N. F. (2014). Sandıkla Meydan Okumak: Türkiye’de Kürtlerin Siyasi Yolculuğu (Çev.Bilgesu Sümer). İstanbul: İletişim.
  • Yalçın, B. (2019). “Yerel Yönetimler ‘demokrasi okulu’ Olacaksa...”. Birikim, 358-359, s.42-48.
  • Yanes, C. J. N. Ve M. J. Rodrigues-Garcia (2015). “Models of Local Governing Coalitions: City Politics and Policy Effects in Spanish Municipalities”. Urban Geography, 36 (8), 1149-1168.
  • Yıldırım, S. (2013). Türkiye’de Toplumcu Belediyecilik, 1973-1980. Ankara: Çankaya Belediyesi.
APA Savaskan O (2020). Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet. , 57 - 83.
Chicago Savaskan Osman Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet. (2020): 57 - 83.
MLA Savaskan Osman Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet. , 2020, ss.57 - 83.
AMA Savaskan O Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet. . 2020; 57 - 83.
Vancouver Savaskan O Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet. . 2020; 57 - 83.
IEEE Savaskan O "Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet." , ss.57 - 83, 2020.
ISNAD Savaskan, Osman. "Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet". (2020), 57-83.
APA Savaskan O (2020). Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet. Çağdaş Yerel Yönetimler, 29(2), 57 - 83.
Chicago Savaskan Osman Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet. Çağdaş Yerel Yönetimler 29, no.2 (2020): 57 - 83.
MLA Savaskan Osman Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet. Çağdaş Yerel Yönetimler, vol.29, no.2, 2020, ss.57 - 83.
AMA Savaskan O Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet. Çağdaş Yerel Yönetimler. 2020; 29(2): 57 - 83.
Vancouver Savaskan O Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet. Çağdaş Yerel Yönetimler. 2020; 29(2): 57 - 83.
IEEE Savaskan O "Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet." Çağdaş Yerel Yönetimler, 29, ss.57 - 83, 2020.
ISNAD Savaskan, Osman. "Türkiye’de Belediye Başkanı Olmak: Sınırlar, Stratejiler ve Meşruiyet". Çağdaş Yerel Yönetimler 29/2 (2020), 57-83.
Sayfa Oluşturulma Tarihi
23-04-2024 15:57

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları