Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam
Yıl: 2019 Cilt: 15 Sayı: 28 Sayfa Aralığı: 199 - 211 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 İndeks Tarihi: 05-12-2020
Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam
Öz: Bu makale, günümüzün transmodernparadigma olarak tanımlanan ve küreselölçekte değişen düşünme biçimleri, kentselmekansal örüntüleri ve yeni kent anlatılarınıyönlendiren bir çerçevede, çağdaş konutunoluşum stratejilerini (olay örgüsünü) yenidenokumaya dayalıdır. Küreselleşmenin kentyapılarına getirdiği değişim / dönüşümolgusunu tetikleyen fragmanlar odakalınarak yapılan yeniden okuma, düşünümsel(refleksif) bir çerçeve modele dayanır veçağdaş konut, kent ve alımlayıcı arasındabeliren yeni ilişki ağları üzerindendisiplinlerötesi bir yaklaşımla ele alınır.Çalışmada, kent yaşamının parçalılığınıvurgulayan ve fragmanlar olarak tanımlanankavramlar üzerinden kent-konut-alımlayıcıilişkilerinin birbirine eklemlenme sorunsalıtartışılmaktadır. Amaç; fragmanların çağdaşkonutta geçici ve dönüştürücü birerpotansiyel oluşlarına değinerek, değişenkoşullar altında konutun yenidenanlamlandırılmasına yöneliktir. Bu yaklaşım,Deleuze ve Guattari’nin köksap (rizom)kavramı ile örtüşen ve “üç boyutlu bir anlatısorgulama mekanı”nın yaratımı ile ilgilidir.Bu çalışma; çağdaş konuta dair bir yenidenokuma modeli önerisi olarak; araştırmacınında alımlama sürecinin önemli bir parçasıolduğu; dünyayı gözlemlemek veaçıklamaktan çok, anlama ve yorumlamayadayalı olan “fenomenolojik veyorumsamacı” bir yaklaşımla, sanatsalaraştırmanın da teknikleri kullanılarak elealınmaktadır. İstanbul Narcity, ViyanaDonau City ve Amsterdam Doğu LimanBölgesi konut örneklemleri üzerindenyapılan görüşmeler ve eşzamanlı olarakgerçekleştirilen disiplinlerötesi deneysel birsanat çalışması ile çağdaş konutun olayörgüsündeliteratür araştırması ilebelirlenenhız, deneysellik ve esneklikfragmanlarının dönüştürücü etkenler olduğuortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada,Massumi’nin terminolojisiyle “içerik” ve“ifade” haline gelen fragmanların “biraradalık” durumuna işaret ettiği, geleceğinkentlerinde konut alanlarının belirsizliklerkarşısında göstereceği esneklik açısından birplanlama stratejisi olarak imgesiz bir durumyarattığı ileri sürülmektedir.
Anahtar Kelime: -
Öz: This article is a re-reading of narrative of contemporary housing within the framework of transmodern paradigm which orients changing ways of thinking, urban-spatial patterns and new urban narratives in a global context. Re-reading by focusing on the fragments that trigger the change / transformation phenomenon that globalization brings to urban structures is based on a reflexive framework model and contemporary housing is evaluated with a transdisciplinary approach emerging from new networks of relationships emerging between the city and the perceiver. In the article, the problem of articulation emerging between the urban-housing-perceiver relationships is discussed in terms of the concepts which emphasize the fragmentation of urban life and which are defined as fragments. The aim is to reinterpret housing under changing circumstances by referring to the potentiality of the fragments as temporary and transformative in contemporary housing. This approach is concerned with the concept of rhizome, defined by Deleuze and Guattari and overlaps with the creation of threedimensional narrative inquiry space. As a model proposal for re-reading of contemporary housing, this study is conducted through a phenomenological and hermeneutical approach based on understanding and interpretation rather than observation and explanation of the world and using techniques of artistic research, where the researcher is also an important part of the perception process. Depending on the interviews and simultaneously conducted transdisciplinary art project, Istanbul Narcity, Vienna Donau City and Amsterdam Eastern Dockland housing areas display speed, experimentality and flexibility determined by the literature research as emerging fragments as the transformative factors of the contemporary housing. In this study, it is suggested that these fragments that became the “content” and “expression” in terms of Massumi’s terminology, refer to an in-betweenness state, creating an imageless condition as a planning strategy in terms of the flexibility against uncertainties that housing areas may confront in future cities.
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Alvesson, M. ve Sköldberg, K. (2000). Reflexive Methodology: New vistas for qualitative research. London: Sage.
- Anon.(2009). Unity through . . . Rhizome? [online]. Available at: http://candidcandidacy.files. wordpress.com/2008/07/rhizome.jpg [Accessed: 11 August 2009].
- Augé, M. (1995). Non-Places: Introduction to an Anthropology of Supermodernity. London: Verso.
- Bains, P. (2002). Subjectless Subjectivities. In: Massumi, B. ed. A Shock to Thought, Expression After Deleuze and Guattari. London: Routledge, pp. 101-117.
- Betsky, A. ve Eeuwens, A. (2004). False flat: Why Dutch Design is so Good. London: Phaidon.
- Bourdieu, P. ve Wacquant, L. J. D. (2001). Düşünümsel Bir Antropoloji İçin Cevaplar. İstanbul: İletişim.
- Castells, M. (1989). The Informational City: Information Technology, Economic Restructuring, and the Urban-Regional Process. Oxford: Basil Blackwell.
- Clandinin, D. J. ve Connelly, F. M. (2000). Narrative Inquiry: Experience and Story in Qualitative Research. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
- Clapham, D. (2002). Housing Pathways: A Post Modern Analytical Framework. Housing, Theory and Society, 19 (2), pp. 57-68. doi: 10.1080/140360902760385565
- Deleuze, G. ve Guattari, F. (1987). A Thousand Plateaus: Capitalism and Schizophrenia. New York: University of Minnesota Press.
- Delugan, R. ve Meissl, E. (2002). State of Flux, Delugan_ Meissl Architects, Vienna, April 20-June 9, 2002. [online]. Available at:http://www.aoeg. net/state-of-flux/textsE_flux.pdf [Accessed: 11 August 2009].
- Després, C. vd. (2011). Implementing Transdisciplinarity: Architecture and Urban Planning at Work. In Doucet, I. ve Janssens, N. eds. Transdisciplinary Knowledge Production in Architecture and Urbanism. Towards Hybrid Modes of Inquiry, Dordrecht: Springer, pp. 33-49.
- Falzon, C. (1998). Foucault and Social Dialogue: Beyond Fragmentation. Routledge. London, New York: Routledge.
- Fransen, B. (2008). Loods 6, Amsterdam. Kişisel Görüşme.
- Harvey, D. (1989). The Condition of Postmodernity: An Enquiry into the Origins of Cultural Change, Cambridge and Oxford: Blackwell.
- Harvey, D. (2001). Spaces of Capital, Towards a Critical Geography, Edinburgh: Edinburgh University Press.
- Hertzberger, H. (2009). Lessons for Students in Architecture. Rotterdam: 010 Publishers (ilkbasım 1991’de).
- Jacobs, K. ve Manzi, T. (2000). Evaluating the Social Constructionist Paradigm in Housing Research. Housing, Theory and Society, 17 (1), pp. 35-42. doi: 10.1080/140360900750044764.
- King, P. (1996). The Limits of Housing Policy: A Philosophical Investigation. London: Middlesex University Press.
- King, P. (2009). Using Theory or Making Theory: Can there be Theories of Housing? Housing, Theory and Society, 26 (1), pp. 41-52. doi: 10.1080/14036090802704296.
- Koolhaas, R. vd. (1998). Small, medium, large, extra-large. New York: Monacelli Press.
- Kuhn, T. (1962). The Structure of Scientific Revolutions. Chicago: The University of Chicago Press.
- Luyckx, M. (1999). The Transmodern Hypothesis: Towards a Dialogue of Cultures. Futures, 31 (9-10), pp. 971–982. doi: 10.1016/S0016-3287(99)00056-7.
- Lynch, K. (1960). The Image of the City. Cambridge: MIT Press.
- Massumi, B. (1992). A User’s Guide to Capitalism and Schizophrenia: Deviations from Deleuze and Guattari. Cambridge: MIT Press.
- McQuillan, M. ed. (2000). The Narrative Reader. London: Routledge.
- Nicolescu, B. (2002). Manifesto of Transdisciplinarity. USA: SUNY Press.
- Nicolescu, B. (2006). Transdisciplinarity – Past, Present and Future. In: Haverkort, B., Reijntjes, C. eds. Moving Worldviews - Reshaping sciences, policies and practices for endogenous sustainable development. Leusden, COMPAS Editions 2006, pp. 142-166. [online]. Available at:http://www. compasnet.org/blog/wp-content/uploads/2011/03/ movingworldviews/movingworldviews.pdf. [Accessed: 10 March 2010].
- Nicolescu, B. (2008). Transdisciplinarity – History, Methodology, Hermeneutics. In: Economy Transdisciplinarity Cognition, XI (2), 14, 13-23 [online] Available at: http://www.ugb.ro/etc/ etc2008no2/ks1%20(2).pdf. [Accessed: 10 March 2017].
- Pilz, K. (2003). Reconceptualising thought and Space: Labyrinths and Cities in Calvino’s Fictions. Italica, 80 (2), pp. 229-242.
- Ricoeur, P. (1984). Time and Narrative, Volume 1, trans. McLaughlin, K. ve Pellauer, D. Chicago: University of Chicago Press.
- Sassen, S. (2002). Global Networks, Linked Cities. New York: Routledge.
- Sayın, N. (2009). Kişisel Görüşme.
- Stehr, N. (2001). The Fragility of Modern Societies: Knowledge and Risk in the Information Age. London: Sage.
- Simms, K. (2003). Paul Ricoeur. London: Routledge.
- Van der Vlist., A. ve Rietveld, P. (2002). The Amsterdam Metropolitan Housing Market 2002-36, Research Memorandum, Faculty of Economics and Business Administration. Amsterdam: Vrije Universiteit.
- Volckmann, R. ve Nicolescu, B. (2007). Transdisciplinarity: Basarab Nicolescu Talks with Russ Volckmann. Integral Review, 4, pp. 73-90. Arina Publishing House.
- Özdamar, E. G.(2011). Çağdaş Konutun Olay Örgüsünü Kentsel Dinamikler Bağlamında Yeniden Okuma: İstanbul, Viyana, Amsterdam. Yayınlanmamış Doktora tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
| APA | Özdamar E (2019). Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam. , 199 - 211. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| Chicago | Özdamar Esen Gökçe Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam. (2019): 199 - 211. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| MLA | Özdamar Esen Gökçe Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam. , 2019, ss.199 - 211. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| AMA | Özdamar E Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam. . 2019; 199 - 211. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| Vancouver | Özdamar E Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam. . 2019; 199 - 211. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| IEEE | Özdamar E "Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam." , ss.199 - 211, 2019. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| ISNAD | Özdamar, Esen Gökçe. "Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam". (2019), 199-211. https://doi.org/10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| APA | Özdamar E (2019). Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam. Tasarım+Kuram, 15(28), 199 - 211. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| Chicago | Özdamar Esen Gökçe Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam. Tasarım+Kuram 15, no.28 (2019): 199 - 211. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| MLA | Özdamar Esen Gökçe Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam. Tasarım+Kuram, vol.15, no.28, 2019, ss.199 - 211. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| AMA | Özdamar E Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam. Tasarım+Kuram. 2019; 15(28): 199 - 211. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| Vancouver | Özdamar E Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam. Tasarım+Kuram. 2019; 15(28): 199 - 211. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| IEEE | Özdamar E "Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam." Tasarım+Kuram, 15, ss.199 - 211, 2019. 10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
| ISNAD | Özdamar, Esen Gökçe. "Çağdaş Konutun Olay Örgüsüne Disiplinlerötesi Yaklaşım: İstanbul, Viyana, Amsterdam". Tasarım+Kuram 15/28 (2019), 199-211. https://doi.org/10.14744/tasarimkuram.2019.77699 |
