The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers
Yıl: 2020 Cilt: 21 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 270 - 283 Metin Dili: İngilizce DOI: 10.17679/inuefd.521367 İndeks Tarihi: 05-12-2020
The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers
Öz: The aim of this study is to examine the effectiveness of I Can Problem Solve / ICPSProgram developed by Shure (1992) of those children attending preschool educationprograms in the age of 4-5. This program is designed to develop children's thinkingskills. The most important feature of the program is that it teaches children how tothink, not what to do or think in the decision-making process for problem-solving.ICPS is a comprehensive and internationally supported program that was developedas a result of more than 25 years of studies. This research is based on realexperimental models from experimental methods, pretest-posttest control groupdesign. Experimental and control groups were composed of 34 children who attend astate preschool in Balıkesir. The researcher administered 59 sessions InterpersonalProblem-Solving Skills Education Program, adopted into Turkish form for preschoolchildren to the experimental group for five months. Preschool Interpersonal ProblemSolving Test was used for data collection tool in the study. Independent samples t-testwas used to compare the pretest of the groups. Split Plot ANOVA was used forcomparing of the groups pretest and posttest scores. The findings showed that ICPSgiven to children was effective in developing their interpersonal problem solving skills.
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Akbaş S. (2005). Okul öncesi eğitime devam eden altı yaş grubu çocukların sosyal problem çözme becerilerinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Aksüt, P. (2015). 5-6 Yaş okul öncesi çocuklarına problem çözme becerisinin kazandırılmasında etkinlik temelli fen öğretim uygulamalarının etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
- Alemdar Coşkun, M. (2016). Problem çözme eğitim programının anasınıfına devam eden çocukların problem çözme becerileri ile kişiler arası problem çözme becerilerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Altan Y. R. (2018). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 48-60 aylık çocukların ve annelerinin problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Anlıak, Ş. (2004). Farklı eğitim yaklaşımları uygulayan okul öncesi eğitim kurumlarında kişilerarası bilişsel problem çözme becerisi programının etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Anlıak, Ş., & Dinçer, Ç. (2005). Farklı eğitim yaklaşımları uygulayan okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların kişiler arası problem çözme becerilerinin değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 38(1), 149-166. https://doi.org/10.1501/ankara-655
- Anlıak, S. & Şahin, D. (2010). An observational study for evaluating the effects of ınterpersonal problem solving skills training on behavioral dimensions, Early Child Development and Care, 180(8), 995 – 1003. https://doi.org/10.1080/03004430802670819
- Aras, C. Y. (2018). Okul öncesi çocukların bakış açısı alma becerilerine “ben sorun çözebilirim programı”nın etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
- Bal, E. (2018). FeTeMM (fen, teknoloji, mühendislik, matematik) Etkinliklerinin 48-72 aylık okul öncesi çocuklarının bilimsel süreç ve problem çözme becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Bal, Ö. (2013). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 4- 6 yaş çocukların kişilerarası problem çözme becerileri ve bakış açısı alma becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Bingham, A. (2004). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi, (4th ed.). (F. Oğuzkan Çev.). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. Committee for Children. (1997). Second step: A violence prevention curriculum; Middle school/junior high. Seattle, WA: Author.
- Coşkun, L. (2008). An adaptation and pilot ımplementation of an effective ıntervention program targeting externalizing behaviors in early childhood (Yayımlanmamış doktora tezi). Koç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı, İstanbul.
- Dalkılıç, N. M. (2014). Okul öncesi eğitime devam eden çocukların kişiler arası problem çözme becerileri ile sosyo-duygusal uyumlarının karşılaştırılması (Yayınlanmamış yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Davidson, J., & Wood, C. (2004). A conflict resolution model. Theory Into Practice, 43(1), 6-13. https://doi.org/10.1353/tip.2004.0005.
- Dereli, E. (2008). Çocuklarda sosyal problem çözme. Konya: Tablet Kitabevi.
- Dereli İman, E. (2014). Değerler eğitimi programının 5-6 yaş çocukların sosyal gelişimine etkisi: sosyal beceri, psiko-sosyal gelişim ve sosyal problem çözme becerisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14 (1), 249-268. https://doi.org/10.12738/estp.2014.1.1679
- Dinçer, Ç. (1995). Anaokuluna devam eden 5 yaş grubu çocuklarına kişiler arası problem çözme becerilerinin kazandırılmasında eğitimin etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Dlncer, Ç. & Güneysu, S. (1997). Examining the effects ofproblem‐solving training on the acquisition of ınterpersonal problem‐solving skills by 5‐year‐old children in turkey. International Journal of Early Years Education, 5(1), 37-46, https://doi.org/10.1080/0966976970050104
- Dinçer, Ç. & Güneysu, S. (2001). Examining the permanence of problem solving training given for the acquisition of interpersonal problem solving skills. International Journal of Early Years Education, 19 (3), 207-219. https://doi.org/10.1080/09669760120086956
- Dinçer, Ç., Anlıak, Ş., Şahin, D. & Karaman, G. (2009). Kişilerarası bilişsel problem çözme programının okul öncesi eğitimi kurumlarında yaygınlaştırılması projesi. Uluslararası Katılımlı II. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongresi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
- Dilber, M. (2015). Okulöncesi çocukların ahlaki yargı düzeyleriyle kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Domitrovich, C., Cortes, M. T., & Greenberg,R. C. (2007). Improving young children’s social and emotional competence: a randomized trial of the preschool “paths” curriculum. The Journal of Primary Prevention, 28 (2), 67-91. https://doi.org/10.1007/s10935-007-0081-0
- Duman, B. (2009). Neden beyin temelli öğrenme. Ankara: Pegem.
- Emir, S. H. (2016). Okul öncesi çocukların evlilik çatışması algısı ile kişiler arası problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Eroğlu, E. (2001). Ailenin çocuklarda problem çözme yeteneğinin gelişmesi üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
- Erwin, G. P., Purves, G. D. & Johannes, C. K. (2005). Involvement and outcomes in short-term interpersonal cognitive problem solving groups. Counselling Psychology Quarterly, 18(1), 41–46. https://doi.org/10.1080/09515070500099694
- Fan, X. & Chen, M. (2001). Parental involvement and students' academic achievement: A meta-analysis. Educational Psychology Review, 13 (1), 1-22. https://doi.org/10.1023/A:1009048817385
- Gök, G. (2009). Boyama kitaplarının anaokullarında eğitim gören çocukların yaratıcılıklarına olan etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Hamre, B. K., Pianta, R. C., Mashburn, A .J. & Downer, J. T. (2012). Promoting young children's social competence through the preschool paths curriculum and my teaching partner professional development resources. Early Education and Development, 23(6), 809 832. https://doi.org/10.1080/10409289.2011.607360
- Hune, B. J., & Nelson, M. C. (2002). Effects of teaching a problem-solving strategy on preschool children with problem behavior. Behavioral Disorders, 27(3), 185–207. https://doi.org/10.1177/019874290202700302
- Işıktekiner, F. S. (2014). Anne baba destek programının okul öncesi dönem (48-60 aylık) çocuklarının kişiler arası problem çözme becerilerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Kaan, S. (2013). Kişilerarası sorun çözme becerileri eğitimi programının okul öncesi dönem çocukları üzerindeki etkis. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
- Kaçar, S. (2016). Okul öncesi normal gelişim gösteren 5–6 yaş grubu çocukların tercih ettikleri oyun türlerinin dil gelişimi ve problem çözme becerisi üzerine etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Kağıtçıbaşı, Ç., Sunar, D., Bekman, S. & Cemalcılar, Z. (2004). Erken müdahalenin erişkinlikte süren etkileri. Erken destek projesinin ikinci takip araştırmasının ön bulguları. İstanbul: Anne-Çocuk Eğitim Vakfı Yayınları.
- Kalaycı, Ş. (2014). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistiksel teknikler (6th ed.), Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
- Karayol, S. (2016). Yapılandırılmış ve yapılandırılmamış oyun etkinliklerini içeren eğitim programının 5 yaş grubu çocukların işbirliği davranışlarına ve problem çözme becerilerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Kargı, E. ( 2009 ). Bilişsel yaklaşıma dayalı kişiler arası sorun çözme becerileri kazandırma (BSÇ) programının etkililiği: Okul öncesi dönem çocukları üzerinde bir araştırma (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Kaytez, N. & Kadan, G. (2016). Okul öncesi dönem çocuklarında akademik benlik saygısı ile kişiler arası problem çözme becerilerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(38). 332-342.
- Keçecioğlu Ö. (2015). MEB okul öncesi eğitim programı ve montessori yaklaşımına göre eğitim alan 5 yaş çocuklarının sosyal becerilerinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Kenç. M. F. (2004). Kişiler arası sorunların çözümünde kullanılan sistematik modeller. Milli Eğitim Dergisi, p.161. Retrived from http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/ Milli_Egitim_Dergisi/161/kenc.htm
- Kesicioğlu, O. S. (2015). Okul öncesi dönem çocukların kişilerarası problem çözme becerilerinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 40(177), 327-342. http://dx.doi.org/10.15390/EB.2015.3240
- Koruklu, N. & Yılmaz, N. (2010). Çatışma çözme ve arabuluculuk eğitimi programının okulöncesi kurumlara devam eden çocukların problem çözme becerisine etkisi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-20.
- Ladd, G. W., Kochenderfer-Ladd, B., & Coleman, C. C. (1996). Friendship quality as a predictor of young children’s early school adjustment. Child Development, 67, 1103-1118. https://doi.org/10.1111/j.1467-8624.1996.tb01785.x
- MEB (2013). (36-72 aylık) Okul öncesi eğitim programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
- Mercan, M. (2019). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 5-6 yaş çocuklarının öz düzenleme becerileri ile akademik benlik saygıları ve kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Mermer, H. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının kişilerarası sorun çözme becerilerini geliştirmede “sorunlarımızı çözebiliriz oyunu”nun ve serbest oyunun etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Ocak, Ş. & Arda, T. B. (2012). Sosyal yeterlilik ve alternatif düşünme stratejilerinin desteklenmesi –ADSD okul öncesi program. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (4), 2679-2698.
- Oğuz, V. (2012). Proje yaklaşımının anasınıfına devam eden çocukların problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Öğülmüş, S. (2006). Kişiler arası sorun çözme becerileri ve eğitimi (3rd ed.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Öğülmüş, S. & Kargı, E. (2015). The interpersonal cognitive problem solving approach for preschoolers. Turkish Journal of Education, 4(1) , 19-28. https://doi.org/10.19128/turje.31501
- Özcan, C. & Öğülmüş, S. (2010). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocuklara bilişsel yaklaşıma dayalı kişilerarası sorun çözme eğitiminin katkıları. TAF Preventive Medicine Bulletin, 9 (4), 391-398.
- Özdil, G. (2008). Kişilerarası problem çözme becerileri eğitimi programının okul öncesi kurumlara devam eden çocukların kişilerarası problem çözme becerilerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
- Özmen, D. (2013). 5-6 Yaş grubu çocukların akran ilişkilerinin sosyal problem çözme becerisi açısından incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya. Piaget, J. (1983). Piaget's theory. P. Mussen (ed). Handbook of Child Psychology (4th ed.), Vol. 1. New York: Wiley.
- Shure, M. (1992a). I can problem solve (ICPS): An ınterpersonal cognitive problem solving program (kindegarten/primary grades). Illinois, Champain: Research Press.
- Shure, M. (1992b). Preschool interpersonal problem solving (PIPS) test: Manual. Department of Psychology, Drexel University, Philadelphia.
- Shure, M.B. (1997). Interpersonal cognitive problem solving: Primary prevention of early high-risk behaviors in the preschool and primary years. In G.W. Albee and T.P. Gullotta (Eds.) Primary Prevention Works (pp.167-188). Thousand Oaks, CA: Sage.
- Shure, M. B. (2001). I can problem solve: Intermediate elementary grades (Vol. 3). Research Press.
- Shure M. B. & Spivack G. (1982). Interpersonal problem solving in young children: A cognitive approach to prevention. American Journal of Community Psychology, 10(3), 341-356. http://dx.doi.org/10.1007/BF00896500
- Spivak, G., & Shure, M. B. (1985). ICPS and beyond: Centripetal and centrifugal forces. American Journal of Community Psychology, 13, 226-243. http://dx.doi.org/10.1007/BF00914931
- Swets, P. W. (1998). Ergen çocuğunuzla konuşma sanatı (B.Atlamaz, Çev.), İstanbul: Varlık Özel Yayınları.
- Tangül Özcan, C. (2007). Kişiler arası sorun çözme eğitiminin dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu olan çocuklardaki karşı gelme belirtileri üzerine etkileri (Yayınlanmamış doktora tezi). Gülhane Askeri Tıp Akademisi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Terzi, S. (2003). Altıncı sınıf öğrencilerinin kişilerarası problem çözme beceri algıları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2), 221-231.
- Türköz, Y. (2007). Okul öncesi çocuklarda bağlanma örüntüsünün kişilerarası problem çözme ve açık bellek süreçlerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Uysal, H. (2016). Eşsiz yıllar müdahale programı çocuk boyutu'nun uyarlanması ve programın etkililiğinin araştırılması (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Ünal, M. & Aral, N. (2014). Fen eğitiminde problem çözme ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Eğitim ve Bilim, 39(176), 267-278. http://dx.doi.org/10.15390/EB.2014.3585
- Webster Stratton, C. & Reid, M. J. (2003). Treating conduct problems and strengthening social and emotional competence in young children the Dina Dinosaur treatment program. Journal of Emotional and Behavioral Disorders, 11(3), 130-143. http://dx.doi.org/10.1177/10634266030110030101
- Yıldırım, A., Hacıhasanoğlu, R., Karakurt, P. & Türkleş, S. (2011). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri ve etkileyen faktörler. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 905-921.
- Yılmaz, E. (2012). 60-72 aylık çocukların duyguları anlama becerilerinin sosyal problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Yılmaz, G. (2019). Okul öncesi eğitim alan çocukların duygu düzenleme ve sosyal problem çözme becerilerine yaratıcı drama eğitiminin etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kırklareli Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kırklareli.
- Yoleri, S. (2014). Okul öncesi çocukların kişiler arası problem çözme becerisi ile kavram gelişimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 39 (173), 82-91.
| APA | zorlu h, Öğülmüş S (2020). The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers. , 270 - 283. 10.17679/inuefd.521367 |
| Chicago | zorlu hilal,Öğülmüş Selahiddin The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers. (2020): 270 - 283. 10.17679/inuefd.521367 |
| MLA | zorlu hilal,Öğülmüş Selahiddin The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers. , 2020, ss.270 - 283. 10.17679/inuefd.521367 |
| AMA | zorlu h,Öğülmüş S The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers. . 2020; 270 - 283. 10.17679/inuefd.521367 |
| Vancouver | zorlu h,Öğülmüş S The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers. . 2020; 270 - 283. 10.17679/inuefd.521367 |
| IEEE | zorlu h,Öğülmüş S "The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers." , ss.270 - 283, 2020. 10.17679/inuefd.521367 |
| ISNAD | zorlu, hilal - Öğülmüş, Selahiddin. "The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers". (2020), 270-283. https://doi.org/10.17679/inuefd.521367 |
| APA | zorlu h, Öğülmüş S (2020). The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 270 - 283. 10.17679/inuefd.521367 |
| Chicago | zorlu hilal,Öğülmüş Selahiddin The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 21, no.1 (2020): 270 - 283. 10.17679/inuefd.521367 |
| MLA | zorlu hilal,Öğülmüş Selahiddin The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.21, no.1, 2020, ss.270 - 283. 10.17679/inuefd.521367 |
| AMA | zorlu h,Öğülmüş S The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2020; 21(1): 270 - 283. 10.17679/inuefd.521367 |
| Vancouver | zorlu h,Öğülmüş S The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2020; 21(1): 270 - 283. 10.17679/inuefd.521367 |
| IEEE | zorlu h,Öğülmüş S "The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers." İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, ss.270 - 283, 2020. 10.17679/inuefd.521367 |
| ISNAD | zorlu, hilal - Öğülmüş, Selahiddin. "The Effectiveness of I Can Problem Solve (ICPS) Program: An Empirical Research on Preschoolers". İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 21/1 (2020), 270-283. https://doi.org/10.17679/inuefd.521367 |
