Yıl: 2020 Cilt: 10 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 126 - 133 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.5961/jhes.2020.374 İndeks Tarihi: 12-03-2021

Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz:
Bu araştırmanın amacı, Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeğinin Türkçe uyarlamasını yapmak ve yükseköğretim kurumları için psikometriközelliklerini değerlendirmektir. Özellikle yükseköğretim alanındaki rekabet sürecinin küresel ve kültürlerarası bağlamı ve giderek artanuluslararasılaşma nedeniyle, uluslararası yükseköğretim literatüründe yaygın olarak kullanılan Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeğininpsikometrik özelliklerinin Türk yükseköğretim kültüründe değerlendirilmesi önemli görülmüştür. Türkçe yükseköğretim literatüründesıklıkla kullanılan ölçeğin yükseköğretim düzeyinde geçerliliğini test eden bir çalışmaya rastlanmamıştır. Araştırmanın çalışma grubunudevlet ve vakıf üniversitelerinde görev yapan 417 akademik personel oluşturmuştur. Araştırma bulguları, üniversitelerde, yenilikçi takımkültürü, rekabetçi kültür ve hiyerarşik kültür olmak üzere üç farklı örgüt kültürü tipi görüldüğünü ortaya koymaktadır. Doğrulayıcı faktöranalizi sonuçları, ölçeğin üç faktörlü yapısının kabul edilebilir bir model uyumu gösterdiğini ortaya koymaktadır. Alt faktörlere ilişkiniç güvenirlik değerleri ve ölçeğin ayırt edicilik gücü yüksek bulunmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, Örgüt Kültürü DeğerlendirmeÖlçeğinin üniversitelerde örgüt kültürünün değerlendirilmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğuna dair güçlükanıtlar elde edilmiştir
Anahtar Kelime:

Adapting the Organizational Culture Assesment Instrument to Turkish: Validity and Reliability Study

Öz:
This study seeks to adapt the Organizational Culture Assessment Instrument to Turkish and to assess whether its psychometric properties are suitable for use in higher educational institutions. Since the Organizational Culture Assessment Instrument is heavily used in the international higher education literature, evaluating whether the psychometric properties of this scale are appropriate for a Turkish cultural context has increased in importance. This importance is further compounded when one considers that competition in higher education has taken on a global and intercultural dimension and that the internationalization of higher education has witnessed a rapid increase in recent years. Despite this scale’s extensive use within Turkish literature on higher education, no study testing its validity was found. The study group consisted of 417 academic personnel employed in Turkish state and foundation universities. The study’s findings revealed that three types of organizational cultures existed in universities: innovative team culture, competitive culture, and hierarchal culture. A CFA confirmed that the three-factor model of the scale exhibited acceptable fit. Both the scale’s discriminatory power and the internal reliability values for its sub-factors were found to be high. The study’s findings present strong evidence indicating that the Organizational Culture Evaluation Scale constitutes a valid and reliable measurement tool for assessing organizational culture in universities.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Bartell, M. (2003). Internationalization of universities: A university culture-based framework. Higher Education, 45(1), 43-70.
  • Bergquist, W. H., & Pawlak, K. (2008). Engaging the six cultures of the academy. San Francisco: The John Wiley & Sons.
  • Berrio, A. A. (2003). An organisational cultural assessment using the competing values frame- work: A profile of Ohio state university extension. Journal of Extension, 41(2).
  • Beytekin, O. F., Yalçınkaya, M., Doğan, M., & Karakoç, N. (2010), The organizational culture at the university, The International Journal of Educational Researchers, 2(1), 1-13.
  • Birds, R. (2014). Entrepreneur-managers in higher education: (how) do they exist? Journal of Higher Education Policy and Management, 36(1), 62-73.
  • Cameron, K. S., & Freeman, S. J. (1991). Cultural congruence, strength, and type: relationaships to effectiveness. Organizational Change and Development, 5, 23-58.
  • Cameron, K. S., & Quinn, R. E. (2011). Diagnosing and changing organizational culture San Francisco: Jossey-Bass.
  • Celep, C., & Tülübaş, T. (2015). Yükseköğretimin yönetimi. Ankara: Nobel.
  • Clark, B. R. (1983). The higher education system: academic organization in cross-national perspective. Berkeley: University of California.
  • Cole, J. (2011). The great American university. Bulletin of the American Academy, Spring 2011.
  • Çavuşoğlu, S., & Köse, S. (2016). Örgüt kültürünün örgütsel sessızlı ̇ k davranı ̇ şına etkısı̇ . ̇ Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 18(1), 115-146.
  • Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, kalite, uluslararasılaşma: Türkiye yükseköğretimi için bir yol haritası. Ankara: Yükseköğretim Kurulu.
  • Deal, T. E., & Kennedy A. A. (2000). Corporate cultures. The rites and rituals of corporate life (2nd Ed.). New York: Basic Books.
  • Dill, D. D. (1982), The management of academic culture: notes on the management of meaningand social integration. Higher Education, 11, 303-20.
  • Douglass, J. A. (2016). The new flagship university: Changing the paradigm from global ranking to national relevancy. New York: Palgrave.
  • Eren, E. (2004). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Ergün, E. (2007) Kurum kültürünü analiz etmede Quinn ve Cameron’un rekabetçi değerler analizi, 15. Yönetim ve Organizasyon Kongresi’nde sunulmuş bildiri. Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Erdem, R., Adıgüzel, O., & Kaya, A. (2010). Akademik personelin kurumlarına ilişkin algıladıkları ve tercih ettikleri örgüt kültürü tipleri, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36, 73-88.
  • Ferreira, A. I., & Hill, M. M. (2008). Organisational cultures in public and private portuguese universities: a case study higher education. The International Journal of Higher Education and Educational Planning, 55(6), 637-650.
  • Graven, M. L. (2014). The role of organizational culture change ın effective strategic planning: a community college action research project (Yayımlanmamış doktora tezi). Capella University, Minneapolis.
  • Handy, C. B. (1993). Understanding organizations (4th Ed). New York: Oxford University Press, Inc.
  • Heritage, B., Pollock, C., & Roberts, L. (2014). Validation of the organizational culture assessment instrument. Plos one, 9(3), e92879. doi:10.1371/journal.pone.0092879
  • Hofstede, G., Neuijen, B., Ohayv, D. D., & Sanders, G. (1990). Measuring organizational cultures: a qualitative and quantitative study across twenty cases. Administrative Science Quarterly, 35(2), 286-316.
  • İplikçi, F. N., & Topsakal, Y. (2014). Üniversitelerde örgüt kültürünü belirleyen ve etkileyen boyutlar: Ampirik bir çalışma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 47-60.
  • Kaufman, J. A. (2013). Organizational culture as a function of ınstitutional type in higher education (Yayımlanmamış doktora tezi). Minnesota State University, Minnesota.
  • Kezar, A. J., & Eckel, P. D. (2002). The effect of ınstitutional culture on change strategies in higher education: universal principles or culturally responsive concepts? The Journal of Higher Education, 73, 435-460.
  • Kuh, G. D., & Whitt, E. J. (1988). The invisible tapestry: Culture in American colleges and universities. ASHE-ERIC Higher Education Report No. 1. Washington, D. C.: Association for the Study of Higher Education.
  • Kuh, G. D., & Whitt, E. J. (2000). Culture in American colleges and universities, Organization and governance in higher education. Boston: Pearson.
  • Kutanis, R. Ö., Özsoy, E., Karakiraz, A., Aras, M., Erol, E., & Uslu, O. (2015). Örgüt kültürü çalışmalarının yöntem ve kapsam bakımından incelenmesi: Lisansüstü tezler üzerinden bir inceleme. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 13(1), 123-142.
  • Lee, J. J. (2007). The shaping of the departmental culture: Measuring the relative influences of the institution and discipline. Journal of Higher Education Policy And Management, 29(1), 41-55.
  • Martin, J., & Siehl, C. (1983). Organizational culture and counterculture: An uneasy symbiosis. Organizational Dynamics, 12(2), 52-64.
  • Masland, A. T. (1985). Organizational culture in the study of higher education. Review of Higher Education, 59(1), 57-168.
  • Miles, R. E., & Snow, C. (1978). Organizationalstrategy, structure and process. New York: McGraw Hill.
  • Obenchain, A. M. (2002). Organizational culture and organizational innovation in not-for-profit, private, and public institutions of higher education (Yayımlanmamış doktora tezi). Nova Southeastern University, Florida.
  • Ouchi, W. (1981). Z theory: How American business can meet the Japanese challenge. New York: Addison-Wesley.
  • Özer, M. (2017). A new page in Turkish higher education: The institutional evaluation era. Retrieved from https:// thenewturkey.org/a-new-page-in-turkish-higher-educationthe-institutional-evaluation-era
  • Özgözgü, S. (2015). Eğitim örgütlerinde yöneticilerin liderlik davranışları, bilgi yönetimi ve örgüt kültürü ilişkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
  • Pettigrew, A. M. (1979). On studying organizational cultures. Administrative Science Quarterly, 24, 570-581.
  • Smircich, L. (1983). Concepts of culture and organizational analysis. Administrative Science Quarterly, 28, 339-358.
  • Sporn, B. (1996). Managing university culture: An analysis of the relationship between institutional culture and management approaches. Higher Education, 32(1), 41–61.
  • Tabachnick, B. G., & Fidel, L. S. (2007). Using multivariate statistics. Boston: Pearson.
  • Tierney, W.G. (1988). Organisational culture in higher education: Defining the essentials. Journal of Higher Education, 59(1), 2-21.
  • Tinsley, H. E., & Tinsley, D. J. (1987). Uses of factor analysis in counseling psychology research. Journal of Counseling Psychology, 34(4), 414-424.
  • Trompenaars, F. (1993). Riding the waves of culture: understanding cultural diversity in business. London: Economist.
  • Tseng, S. M. (2010). Thecorrelation between organizational culture and knowledge conversion on corporate performance. Journal of Knowledge Management, 14(2), 269-284.
  • World Economic Forum (WEF). (2016). The global competitiveness report 2016–2017. Geneva: World Economic Forum.
  • Zammuto, R. F., & Krakower, J. Y. (1991) Quantitative and qualitative studies of organisational culture. Research in Organisational Change and Development, 5, 83-114.
APA Köse M, Korkmaz M (2020). Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. , 126 - 133. 10.5961/jhes.2020.374
Chicago Köse Mehmet Fatih,Korkmaz Mehmet Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. (2020): 126 - 133. 10.5961/jhes.2020.374
MLA Köse Mehmet Fatih,Korkmaz Mehmet Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. , 2020, ss.126 - 133. 10.5961/jhes.2020.374
AMA Köse M,Korkmaz M Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. . 2020; 126 - 133. 10.5961/jhes.2020.374
Vancouver Köse M,Korkmaz M Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. . 2020; 126 - 133. 10.5961/jhes.2020.374
IEEE Köse M,Korkmaz M "Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." , ss.126 - 133, 2020. 10.5961/jhes.2020.374
ISNAD Köse, Mehmet Fatih - Korkmaz, Mehmet. "Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması". (2020), 126-133. https://doi.org/10.5961/jhes.2020.374
APA Köse M, Korkmaz M (2020). Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 10(1), 126 - 133. 10.5961/jhes.2020.374
Chicago Köse Mehmet Fatih,Korkmaz Mehmet Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi 10, no.1 (2020): 126 - 133. 10.5961/jhes.2020.374
MLA Köse Mehmet Fatih,Korkmaz Mehmet Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, vol.10, no.1, 2020, ss.126 - 133. 10.5961/jhes.2020.374
AMA Köse M,Korkmaz M Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi. 2020; 10(1): 126 - 133. 10.5961/jhes.2020.374
Vancouver Köse M,Korkmaz M Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi. 2020; 10(1): 126 - 133. 10.5961/jhes.2020.374
IEEE Köse M,Korkmaz M "Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 10, ss.126 - 133, 2020. 10.5961/jhes.2020.374
ISNAD Köse, Mehmet Fatih - Korkmaz, Mehmet. "Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması". Yükseköğretim ve Bilim Dergisi 10/1 (2020), 126-133. https://doi.org/10.5961/jhes.2020.374