Rakkalı olmakla birlikte asıl ilmi faaliyetlerini Mısır’da gerçekleştirmiş olan Hanefi âlim Ali b. Ma’bed b. Şeddâd er-Rakkî el-Mısrî (ö. 218/833) zamanımızda pek bilinmeyen bir muhaddis ve fakîhtir. Leys b. Sa’d (ö. 175/791), İsmail b. Ca’fer (ö. 180/796), İmam Muhammed eş-Şeybânî (ö. 189/805) Abdullah b. Vehb (ö. 197/813) gibi hocalardan ders alan Ali b. Ma’bed, aynı zamanda İmam Muhammed’in Câmi’u’l-kebîr ve Câmi’u’s-sağîr adlı eserlerinin de râvisidir. Kendisine nispet edilen tek eseri olan Kitâbu’ttâ’at ve’l-ma’siye adlı kitabı da kayıp durumdadır. İşte bu araştırmamızda ona ait olduğunu düşündüğümüz, Cambridge Üniversitesi Kütüphanesi’nde “Mich.Pap.D.953” olarak kayıtlı bulunan bir papirüs üzerine yazılmış olan hadisleri değişik açılardan incelemeyi amaçladık. Söz konusu bu papirüsle N. Abbott’un Studies in Arabic literary papyri II adlı kitabında incelediği 13 numaralı papirüsün aynı eserin iki parçası olduğu sonucuna vardık. Bu bağlamda bu papirüsün söz konusu eserine mi ait yoksa, adını bilmediğimiz başka bir eserinin bir parçası mı olduğunu da araştırdık. Bir hadis cüzü/kitabı olarak doğrudan müellifi tarafından yazdırılmış olan bu eseri incelememiz hadis kitaplarının naklindeki güvenilirliğe de ışık tutacak niteliktedir. Amacımız bu çalışmayla bu yöndeki tartışmalara bir katkıda bulunmaktır.