Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması

Yıl: 2020 Cilt: 13 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 750 - 774 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.18094/JOSC.698433 İndeks Tarihi: 28-04-2021

Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması

Öz:
İnsan sonrası düşünce, içerisinde yaşadığımız dünyayı insan ve insandışı tüm canlılar ile birlikte bir bütün olarak gören ve etik açıdan tümtürleri kapsayan yeni bir yaklaşım ortaya koymaktadır. Günümüzdünyasına hâkim olan teknolojik ilerlemeler, insan ve inşa dışıvarlıklar için tehditler veya imkânlar oluştururken bir yandan da biziyaşamsal etik üzerine yeniden düşünmeye davet etmektedir. İnsansonrası düşüncenin kapsadığı alanlardan birisi de bu nedenle, dijitalteknolojilerdir. Dijital teknoloji denilince akla gelen bir diğer kavramolan sanal gerçeklik de böylesi bir düşünce akımı içerisinde kendisineyer bulmaktadır. Dijital teknolojilerin otonom halde olduğukanaatinde olan insan sonrası felsefe ile sanal gerçekliğin pratikuygulamaları arasındaki ilişki bu anlamda dikkat çekicidir. Buçalışmada sanal gerçeklik pratiklerinden birisi olan ve yakınzamanda piyasaya sürülmesi beklenen Facebook Horizon uygulamasıaraştırılmaktadır. Uygulamanın web sayfasında sunulan içerikler,betimsel olarak analiz edilmekte ve insan sonrası felsefe ile dijitalteknolojilerin içerdiği gerçeklik olgusu üzerinden çözümlenmektedir.İnsan sonrası etik ve sanal gerçekliğin kesiştiği bir mecra olanFacebook Horizon’un bu etiğin içerdiği söylemlerden uzak olduğuancak gerek kullanıcının gerekse üreticinin idealindeki sanalgerçeklik deneyimini sunabildiği gözlenmiştir.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Aronson-Rath, R., Milward, J., Owen, T., & Pitt, F. (2015). Virtual reality journalism. Tow Center For Digital Journalism. https://legacy.gitbook.com/book/towcenter/virtualreality-journalism/Details adresinden alındı
  • Baudrillard, J. (2005). Şeytana satılan ruh. (O. Adanır, Çev.) Ankara: Doğubatı Yayınları.
  • Baudrillard, J. (2011). Simülakrlar ve simülasyon. (O. Adanır, Çev.) Ankara: Doğubatı Yayınları.
  • Blascovich, J., & Bailenson, J. (2011). Infinite Reality. New York: Harper Collins.
  • Bolter, J. D. (2016). Posthumasim. K. B. Jensen, & R. Craig (Dü) içinde, The International Encyclopedia Of Communication Theory And Philosophy (s. 1-8). Wiley.
  • Bostrom, N. (2003). Human genetic enhancements: a transhumanist perspective. The Journal of Value Inquiry, 37(4), 493-506.
  • Bostrom, N. (2013). Human genetic enhancements: a transhumanist perspective. The Journal of Value Inquiry(37), 493-506.
  • Brightman, J. (2019, Eylül 25). GameDaily.Biz: https://gamedaily.biz/article/1337/reportoculus-quest-has-sold-400000-units-will-leapfrog-pc-headsets-superdata adresinden alındı
  • Bruce, D., & Bruce, A. (2014). Engineering genesis: ethics of genetic engineering in nonhuman species. Abington: Routledge. Cevizci, A. (2012). Felsefe tarihi. İstanbul: Say Yayınları.
  • Chandler, D. (2015). A world without causation: big data and the coming of age of posthumanism. Millennium: Journal of International Studies, 833-851.
  • Cordeiro, J. (2016). Technological evolution and transhumanism. L. Gokhberk, D. Meissner, & A. Sokolov (Dü) içinde, Deploying Foresight for Policy and Strategy Makers (s. 81-92). Moscow: Springer.
  • Crutzen, P., & Stoermer, E. (2000). The “Anthropocene”. IGBP Global Change Newsletter(41), 17-18.
  • Deleuze, G., & Guattari, F. (1988). A thousand plateaus. Bloomsbury Publishing.
  • Demir, A. (2018). Ölümsüzlük ve yapay zekâ bağlamında trans-hümanizm. AJIT-E, 9(30), 95-104.
  • Dixon, J. B., & Cassidy, E. (2005). Virtual futures cyberotics, technology, and post-humanism pragmatism. New York: Routledge.
  • Dönmez, S. C., & Erkılıç, H. (2019). 360 derece sanal gerçeklik uygulamalarını sinema kuramı üzerinden okumak mümkün mü? Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 40-56.
  • Erkayhan, Ş. (2015). Yaratıcı endüstriler ve dijital gelecek stratejileri. Intermedia International Peer-Reviewed E-Journal Of Communication Sciences, 2(2), 411-423.
  • Facebook. (2020). Oculus: https://www.oculus.com/quest/?locale=tr_ adresinden alındı
  • Facebook. (2020). Horizon: https://www.oculus.com/facebookhorizon/ adresinden alındı
  • Facebook. (2020). Spaces: https://www.facebook.com/spaces adresinden alındı Gelernter, D. (1992). Mirror worlds. New York: Oxford University Press.
  • Gent, E. (2019, Kasım 25). Singularty Hub: https://singularityhub.com/2019/11/25/syntheticskin-is-bringing-a-sense-of-touch-to-virtual-reality/ adresinden alındı
  • Geraci, R. (2010). Apocalyptic ai. New York: Oxford University Press.
  • Gökberk, M. (1993). Felsefe tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Gürbüz, E. (2013). Jeolojik imzamız: antroposen. Bilim ve Teknik, 32-35.
  • Hamilton, I. (2019, Ekim 1). Uploadvr. https://uploadvr.com/: https://uploadvr.com/Oc6- Facebook-Horizon-Hands-On/ adresinden alındı
  • Hançerlioğlu, O. (1985). Felsefe ansiklopedisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Hansell, G., & Grassie, W. (2011). H+/-: transhumanism and its critics. Philadelphia: Metanexus Institute.
  • Hansen, M. (2006). Bodies in code: interfaces with digital media. New York: Routledge.
  • Haraway, D. (2006). Siborg manifestosu. (O. Akınhay, Çev.) İstanbul: Agora.
  • Hartree, D. (1946). The Eniac, an electronic calculating machine. Nature, 157(3990), 527.
  • Hayles, N. K. (1999). How we became posthuman: virtual bodies in cybernetics, literature, and informatics. Chicago: University Of Chicago.
  • Heim, M. (1994). The metaphysics of virtual reality. New York: Oxford University Press.
  • Hilav, S. (2011). Felsefe el kitabı. İstanbul: YKY.
  • Huizinga, J. (2018). Homo ludens: oyunun kültür içindeki yeri üzerine bir inceleme. (O. Düz, Çev.) İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Jagneaux, D. (2019, Eylül 25). Uploadvr: https://uploadvr.com/facebook-horizon-social-vrmetaverse-oc6/ adresinden alındı
  • Jenkins, H. (2006). Convergence culture: where old and new media collide. New York: New York University Press.
  • Jerald, J. (2016). The vr book: human-centered design for virtual reality. Illinois: Morgan And Claypool Publishers.
  • Keeling, K. (2005). Passing for human: bamboozled and digital humanism. Women & Performance: a journal of feminist theory, 15(1), 237-250.
  • Lang, B. (2019, Mart 28). Roadtovr: https://www.roadtovr.com/rec-room-and-vrchat-oculusquest-support-cross-platform-multiplayer adresinden alındı
  • Lang, B. (2020, Ocak 29). Roadtovr: https://www.roadtovr.com/analysis-monthly-connectedvr-headsets-on-steam-record-high adresinden alındı
  • Lewis-Williams, D. (2019). Mağradaki zihin. (T. Esmer, Çev.) İstanbul: YKY.
  • Lilley, S. (2012). Transhumanism and society. New York: Springer.
  • Machkovech, S. (2019, Eylül 26). Ars Technica. https://arstechnica.com/: https://arstechnica.com/Gaming/2019/09/Facebook-Reveals-Staffing-Plan-To-BeYour-Vr-Chat-Concierge-Service/ adresinden alındı
  • Manovich, L. (2001). The language of new media. Massachusetts: The MIT Press.
  • Montalvan Castilla, J. E., & Pursiainen, C. (2019). Cyberspace effects on civil society. the ultimate game-changer or not? Journal of Civil Society, 15(4), 392-411.
  • Mossberger, K., Tolbert, C., & McNeal, R. (2008). Digital citizenship, The Internet, Society, and Participation. Massachusetts: The MIT Press.
  • Nagy, P., & Koles, B. (2014). The digital transformation of human identity: towards a conceptual model of virtual identity in virtual worlds. Convergence, 20(3), 276-292.
  • Niesner, L. (2018, Haziran 26). Sputnik Türkiye: https://tr.sputniknews.com/yasam/201806261034018991-asgardia-uzay-ulkesi-devletbaskani-Igor-Ashurbeyli-yeni-vatandaslar/ adresinden alındı
  • Norris, P. (2001). Digital divide. Cambridge University Press.
  • Persson, I., & Savulescu, J. (2010). Moral transhumanism. The Journal of Medicine and
  • Philosophy: A Forum for Bioethics and Philosophy of Medicine, 35(6), 656-669.
  • Pimentel, K., & Teixeira, K. (1995). Virtual reality through the new looking glass. New York: Mcgraw-Hill, Inc.
  • Platon. (2010). Devlet. (S. Eyüboğlu , & M. A. Cimcoz, Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Randall, J. H., & Buchler, J. (2014). Felsefeye giriş. (A. Arslan, Çev.) Ankara: Big Bang Yayınları.
  • Ready Player One Wiki. (2020). Fandom: https://readyplayerone.fandom.com/wiki/James_Halliday adresinden alındı
  • Ringrose, J., & Renold, E. (2016). Cows, cabins and tweets: posthuman intra-active affect. C.
  • Taylor, & C. Hughes (Dü) içinde, Posthuman Research Practices In Education (s. 220-241). London: Palgrave Macmillan.
  • Roberts, J., Arth, M., & Bush, R. (1959). Games in culture . American Antlrropologist, 597- 605.
  • Rose, G. (2017). Posthuman agency in the digitally mediated city: exteriorization, individuation, reinvention. Annals of The American Association Of Geographers, 107(4), 779-793.
  • Rosi, B. (2019). İnsan sonrası, pek insanca: bir posthümanistin anıları ve emelleri. Cogito(Kış), 53-97.
  • Ryan, M.-L. (1999). Immersion vs. interactivity: virtual reality and literary theory. SubStance, 28(2), 110-137.
  • Sherman, W., & Craig, A. (2003). Understanding virtual reality. California: Elsevier Science. Sloan, R., Brown, G., Wilson, M., & Bond, E. (2018). Designing sugaropolis: digitalsugaropolis: digital games as a medium for conveying transnational narratives.
  • British DiGRA 2018: The Medium is the Game (s. 1-16). Staffordshire: British DiGRA 2018: The Medium is the Game.
  • Stein, S. (2019, Ocak 6). Cnet: https://www.cnet.com/news/i-tried-facebooks-vision-for-thesocial-future-of-vr-full-of-question-marks/ adresinden alındı
  • Sutton-Smith, B. (1999). Overview: methods in children's folklore. B. Sutton-Smith, J. Mechling, T. Johnson, & F. McMahon (Dü) içinde, Children's Folklore A Source Book (s. 63-75). Utah: Utah State University Press.
  • Şah, E. (2019, Aralık 25). Onedio: https://onedio.com/haber/yapay-zekayi-gorsel-solenedonusturen-sanatci-refik-anadol-892844 adresinden alındı
  • Tanilli, S. (2006). Uygarlık tarihi. İstanbul: Alkım Yayınevi.
  • Teslasuit. (2020). Teslasuit: https://teslasuit.io adresinden alındı
  • Turkle, S. (1999). Rethinking identity through virtual community. L. Hershman Leeson (Dü.) içinde, Clicking In : Hot Links to A Digital Culture (Cilt 1, s. 116-122). Seattle: Bay Press.
  • Vertovec, S. (2009). Transnationalism. New York: Routledge.
  • Wasson, K. (2011). Medical and genetic enhancements: ethical issues that will not go away. The American Journal of Bioethics, 21-22.
  • Weberman, D. (2003). Matrix simülasyonu ve postmodern çağ. (M. Sağlam, Çev.) İstanbul: Güncel Yayıncılık.
  • Whitehead, N., & Wesch, M. (2012). Human no more: digital subjectivities, unhuman subjects, and the end of anthropology. Colorado: University Press Of Colorado.
  • Wray, M. (2020, Şubat 14). Global News: https://globalnews.ca/news/6550977/mom-deaddaughter-virtual-reality/ adresinden alındı
  • Yao, R. (2019, Ekim 3). Medium. https://medium.com/: https://medium.com/ipg-medialab/social-gaming-and-the-future-of-vr-38957e3bd54 adresinden alındı
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Şeçkin Yayıncılık.
  • Zac De Filc, S. (2001). External reality and virtual reality. J. Guimon, & S. Zac De Filc (Dü) içinde, Challenges of Psychoanalysis in The 21st Century (s. 5-8). New York: Springer.
  • Zhilyaeva, A. (2019, Eylül 7). Anna Dream Brush: https://www.annadreambrush.com/ adresinden alındı
  • Zizek, S. (2003, Aralık 11). Reality of the virtual. Yersiz Şeyler: https://yersizseyler.wordpress.com/2016/05/05/sanalin-gercekligi-slavoj-zizek/ adresinden alındı
APA Dönmez S, Dikkol S (2020). Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması. , 750 - 774. 10.18094/JOSC.698433
Chicago Dönmez Servet Can,Dikkol Selver Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması. (2020): 750 - 774. 10.18094/JOSC.698433
MLA Dönmez Servet Can,Dikkol Selver Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması. , 2020, ss.750 - 774. 10.18094/JOSC.698433
AMA Dönmez S,Dikkol S Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması. . 2020; 750 - 774. 10.18094/JOSC.698433
Vancouver Dönmez S,Dikkol S Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması. . 2020; 750 - 774. 10.18094/JOSC.698433
IEEE Dönmez S,Dikkol S "Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması." , ss.750 - 774, 2020. 10.18094/JOSC.698433
ISNAD Dönmez, Servet Can - Dikkol, Selver. "Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması". (2020), 750-774. https://doi.org/10.18094/JOSC.698433
APA Dönmez S, Dikkol S (2020). Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması. Selçuk İletişim, 13(2), 750 - 774. 10.18094/JOSC.698433
Chicago Dönmez Servet Can,Dikkol Selver Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması. Selçuk İletişim 13, no.2 (2020): 750 - 774. 10.18094/JOSC.698433
MLA Dönmez Servet Can,Dikkol Selver Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması. Selçuk İletişim, vol.13, no.2, 2020, ss.750 - 774. 10.18094/JOSC.698433
AMA Dönmez S,Dikkol S Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması. Selçuk İletişim. 2020; 13(2): 750 - 774. 10.18094/JOSC.698433
Vancouver Dönmez S,Dikkol S Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması. Selçuk İletişim. 2020; 13(2): 750 - 774. 10.18094/JOSC.698433
IEEE Dönmez S,Dikkol S "Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması." Selçuk İletişim, 13, ss.750 - 774, 2020. 10.18094/JOSC.698433
ISNAD Dönmez, Servet Can - Dikkol, Selver. "Dijital Gerçeklik ve İnsan Sonrası Düşünce Bağlamında Facebook Horizon Uygulaması". Selçuk İletişim 13/2 (2020), 750-774. https://doi.org/10.18094/JOSC.698433