MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ

BEKTAŞ, Meral; karagöz, şerife

MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ

Meral BEKTAŞ, (Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur, Türkiye)

Şerife KARAGÖZ (Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta, Türkiye)

Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi

7 1

Yıl: 2020 Cilt: 0 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 411 - 435 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 01-05-2021

MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ

Öz:

Bu araştırmanın amacı, Finlandiya’da öğrenim görmekte olan üniversite öğrencilerinin yalnızlık ve mutluluk düzeylerinin belli başlı bazı demografik değişkenler düzeyine göre farklılık gösterip göstermediğinin tespit edilmesidir. Araştırmada veri toplama aracı olarak anket yöntemi kullanılmıştır. Araştırma örneklemini Kajaani Üniversitesinde öğrenim gören 256 öğrenci oluşturmaktır. Veriler, kolayda örnekleme yöntemi ile toplanmıştır. Toplanan veriler, SPSS 22.0 ve AMOS 21.0 programı (DFA) kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmada kullanılan bağımsız örneklem t testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) sonucuna göre öğrencilerin yalnızlık ve mutluluk düzeylerinin medeni durum, yaş, aylık kişisel gelir, aylık hane geliri, annenin eğitim durumu ve babanın eğitim durumuna göre farklılık gösterdiği; fakat cinsiyete göre farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda mutluluk ve yalnızlık düzeylerinin bazı demografik değişkenlere göre farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelime:

INVESTIGATION OF HAPPINESS AND LONELINESS LEVELS ON DEMOGRAPHIC VARIABLES: EXAMPLE OF FINLAND

Öz:

The pourpose of this study is to determine whether the level of loneliness and happiness of universty students studying in Finland differs according to certain demographic variables. In the research, survey method was used as a data collection tool. The research is to create 256 students studying at Kajaani Universty. Data were collected from the convenience sampling method. The collected data were analyzed using SPSS 22.0 and AMOS 21.0 (DFA) program. According to the independent sample t test and one-way analysis of variance (ANOVA) use in the study, the loneliness and happiness levels of the students differed according to marital status, age, monthly personal income, monthly household income, mother education status and father education status. But did not differ according to student’s gender. As a result of the research, it was concluded that the levels of happiness and loneliness differ according to some demographic variables.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

Ahn, N., Garcia, J. R. ve Jimeno, J. F. (2004). The impact of unemployment of individual well-being in the EU, Europen Network of Economic Policy Research Institutes, Working, 29.
Akdeniz, M. Z. (2016). Paternalistik liderlik ve örgütsel adaletin çalışanların mutluluklarına olan etkisi: sağlık sektöründe bir uygulama. (Yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Akın, B. H. ve Şentürk, E. (2012). Bireylerin mutluluk düzeylerinin ordinal lojistik regresyon analizi ile incelenmesi. Öneri Dergisi, 10(37), 183-193.
Aksoy, S. (2019). Çalışma arkadaşlarına güvenin örgütsel özdeşleşmeye etkisinde işyerinde yalnızlığın aracılık rolü. Business and Economics Research Journal, 10(1), 203-218.
Alparslan, A. M. (2016). Emek işçilerinde fazladan rol davranışının öncülü: iş tatmini mi işyerinde mutluluk mu? Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 30(1), 203-215.
Anderson, J. ve Gerbing, D. (1988). Structural equation modeling in practice: a review and recommended two-step approach. Psychological Bulletin, 103(3), 411-423.
Arbuckle, S. M. ve Gerald, F. R. (2018). Loneliness: a global pandemic. Health Progress. 15-19.
Aydın, R., Bozkuş, T. ve Kul, M. (2016). Beden eğitimi ve spor yüksekokullarındaki öğrencilerin liderlik özelliklerinin cinsiyet değişkenine göre incelenmesi, International Journal of Science Culture and Sport, 4(1), 122-131.
Aydın, M. ve Egemberdiyeva, A. (2018). Üniversite öğrencilerinin psikolojik sağlamlık düzeylerinin incelenmesi. Türkiye Eğitim Dergisi, 3(1), 37-53.
Bartlett, D. ve Bohnsack, J. (1992). An examination of the relationship between happiness, loneliness, and shyness in college students, Journal of College Student Development, 33(2), 157-162.
Batıgün, D. A. (2008). İntihar olasılığı ve cinsiyet: iletişim becerileri, yaşamı sürdürme nedenleri, yalnızlık ve umutsuzluk açısından bir inceleme. Türk Psikoloji Dergisi, 23(62), 65-75.
Bayram, E. (2018). Ergenlerin öznel iyi oluş düzeyleri ile kişilerarası ilişki tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Bellin, Z. J. (2015). The meaning connection bbtween mindfulness and happiness. The Journal of Humanistic Counseling, 54(3), 221-235.
Bian, M. ve Leung, L. (2015). Linking loneliness, shyness, smartphone addiction symptoms, and patterns of smartphone use to social capital. Social Science Computer Review, 33(1), 61-79.
Bimonte, S. ve Faralla, V. (2012). Tourist types and happiness a comparative study in maremma. Annals of Tourism Research, 39(4), 1929-1950.
Boylu-Aydiner, A., Günay, G. ve Ersoy, A. F. (2019). Üniversite öğrencilerinde algılanan sosyal desteğin yalnızlık üzerindeki etkisinin incelenmesi. Sosyo-Ekonomi, 27(41), 211-221.
Bowling, A., Edelmann, R., Leaver, J. ve Hoekel, T. (1989). Loneliness, mobility, wellbeing and social support in a sample of over 85 year olds. Personality and Indivudual Differences, 10(11), 1189-1192.
Brewer, G. ve Kerslake, J. (2015). Cyberbullying, self-esteem, empathy and loneliness. Computers in Human Behavior, 48, 255-260.
Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: istatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum, (24. Baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
Çakıcı, A. (2020). Lise öğrencilerinin yalnızlık düzeylerine etki eden değişkenlerin incelenmesi. Asya Studies-Academic Social Studies/Akademik Sosyal Araştırmalar, 4(11), 20-38.
Chan, S. H. ve Qiu, H. H. (2011). Loneliness, job satisfaction, and organizational commitment of migrant workers: empirical evidence from china. The International Journal of Human Resource Management, 22(5), 1109-1127.
Cheng, H. ve Furnham, A. (2002). Personality, peer relations, and self-confidence as predictors of happiness and loneliness, Journal of Adolescence, 25(3), 327-339.
Cihangir Çankaya, Z. ve Meydan, B. (2018). Ergenlik döneminde mutluluk ve umut. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(65), 207-222.
Coşkun, R. Altunışık, R. ve Yıldırım, E. (2019). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri SPSS uygulamalı, (10. Baskı). Ankara: Sakarya Kitabevi.
Çeçen, R. ve Cankseven, F. (2007). Psychological well-being in predicting loneliness among university students. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(2), 109-118.
Çeçen, A. R. (2008). Öğrencilerinin cinsiyetlerine ve anababa tutum algılarına göre yalnızlık ve sosyal destek düzeylerinin incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(3), 415-431.
Çetin, C. ve Anuk, Ö. (2020). Covıd-19 pandemi sürecinde yalnızlık ve psikolojik dayanıklılık: bir kamu üniversitesi öğrencileri örneklemi, Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (ASEAD), 7(5), 170-189.
D’raven, L. L. ve Pasha-Zaidi, N. (2014). Happiness strategies among arab university students in the united arab emirates. The Journal of Happiness & Well-Being, 2(1), 131-144.
Demir, R. Ve Murat, M. (2017). Öğretmen adaylarının mutluluk, iyimserlik, yaşam anlamı ve yaşam doyumlarının incelenmesi. OPUS-Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(13), 347-378.
Demir, Y. ve Kutlu, M. (2016). Üniversite öğrencilerinde sosyal etkileşim kaygısı ile mutluluk arasındaki ilişki: yalnızlığın aracı rolü. GEFAD / GUJGEF, 36(1), 195-210.
Demir, M. ve Weitekamp, L. A. (2007). I am so happy cause today in found my friend: friendship and personality as predictors of happiness. Journal of Happiness Studies, 8(2), 181-211.
Demir, A. (1989). UCLA yalnızlık ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Türk Psikoloji Dergisi, 7(23), 14-18.
Demirbaş, B.ve Hacit, G. (2016). İş yerinde yalnızlık ve işten ayrılma niyetine etkisi: akademisyenler üzerine bir uygulama, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 137-158.
Deniz, M. E. ve Uzun, A. E. (2019), Ergenlerde empatik eğilimin yordayıcıları olarak yalnızlık ve duygusal özerklik. Elementary Education Online, 18(3), 1007-1015.
Diener, E. (1984). Subjective well-being, Psychological Bulletin, 75(3), 542–575.
Diener, E. ve Seligman, M. E. (2002). Very happy people. Psychological Science, 13(1), 81-84.
Diener, E., Scollon, C. N. ve Lucas, R. E. (2004). The Evolving Concept of Subjective Well-Being: The Multifaceted Nature of Happiness. In Paul T. Costa and Ilene C. Siegler (Eds.), Advances in Cell Aging and Gerontology, içinde (s. 187-220). Amsterdam, Netherlands: Elsevier.
Dilmaç, B. ve Bozgeyikli, H. (2009). Öğretmen adaylarının öznel iyi olma ve karar verme stillerinin incelenmesı̇, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1),171-187.
Doğan, T. ve Akıncı Çötok, N. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 165-172.
Doğan, T. (2013). Beş faktör kişilik özellikleri ve öznel iyi oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64.
Dong Yue, X. ve Wing-Yin Liu, K. (2014). Humor styles, self-esteem, and subjective happiness. Psychological Reports: Mental & Physical Health, 115(2), 517-525.
Erbaş, M. M., Karahan, T. F. ve Uzun, T. (2020). Sokakta çalışan çocuklarınyalnızlık ve depresyon düzeylerinin ebeveyn durumları açısından incelenmesi: İstanbul örneği. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 233-249.
Graham, C. ve Chattopadhyay, S. (2013). Gender and well-being around the world. Journal Happiness and Development, 1(2), 212–232.
Gierveld, J. (1998). A review of loneliness: concept and definitions, determinants and consequences. Review in Clinical Geontology, 8,73-80.
Goodman, M. J. ve Schorling, J. B. (2012). A mindfulness course decreases burnout and improves well-being among healthcare providers. The International Journal of Psychiatry in Medicine, 43(2), 119-128.
Gündoğdu, R. ve Yavuzer, Y. (2011). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ve psikolojik ihtiyaçlarının incelenmesi. Uluslararası Yükseköğretim Kongresi: Yeni Yönelişler ve Sorunlar, 3(14), 1889-1895.
Gürbüz, S. (2019). Amos yapısal eşitlik modellemesi, (1. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. ve Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis, New Jersey: Pearson Education.
Heinrich, L. M. ve Gullone, E. (2006). The clinical significance of loneliness: a literature review. Clinical Psychology Review, 26, 695-718.
Hills, P. ve Argyle, M. (2002). The oxford happiness questionnaire: a compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33, 1073-1082.
Holt-Lunstad, J., Smith, T. B., Baker, M., Harris, T. ve Stephenson, D. (2015). Loneliness and social isolation as risk factors for mortality: a meta-analytic review. Perspectives on Psychological Science, 10(2), 227-237.
Jones, W. H., Freemon, J. E. ve Goswick, R. A. (1981). The persistence of loneliness: self and other determinants, Journal of Personality, 49, 27-28.
Kalaycı, Ş. (2016). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (7. Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Karagöz, Ş. ve Uygur, A. (2018). Belirsizliğe tahammülsüzlük düzeyleri ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkiyi irdelemeye yönelik bir çalışma: üniversite öğrencileri örneği, 7th International Conference On Business Administration, Çanakkale.
Karahan, T. F., Sardoğan, M. E., Şar, A. H., Ersanlı, E., Kaya, S. N. ve Kumcağız, H. (2004). Üniversite öğrencilerinin yalnızlık düzeyleri ile benlik saygısı düzeyleri arasındaki ilişkiler. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18, 27-39.
Kemal, N, & Duran. O, N. (2019). Türkiye’de yükseköğretimdeki ahıskalı öğrencilerin mutluluk ve psikolojik sağlamlık düzeylerinin bazı demografik değişkenler açısından incelenmesi. Maarif Mektepleri Uluslararası Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 3(1), 1-15.
Kline, R.B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling, New York: The Guilford Press.
Kıral, G., Mavruk, C. ve Kıral, E. (2019). Fiziksel yetersizlik, umutsuzluk, parasal problem ve sosyal sermayenin yalnızlık hissi üzerine etkisi. OPUSUluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 14(20), 239-261.
Kozaklı, H. (2006). Üniversite öğrencilerinde yalnızlık ve sosyal destek düzeyleri arasındaki ilişkilerin karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi), Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Lin, S. H. ve Huang, Y. C. (2012). Investigating the relationships between loneliness and learning burnout. Active Learning in Higher Education, 13(3), 231-243.
Lucas, R. E., Clark, A. E., Georgellis, Y. ve Diener, E. (2003). Reexamining adaptation and set point model of happines: reactions to changes in marital status. Journal of Personality and Social Psychology, 84(3), 527-539.
Lyubomirsky, S. (2007). The How of Happiness: A Scientific Approach to Getting the Life You Want, The Penguin Press.Lyubomirsky, S., King, L. ve Diener, E. (2005). The benefit of frequent positive affect: does happiness lead to success? Psychological Bulletin, 131, 803- 855.
Özberk, F. (2018). Annelerin eğitimleri, çalışıp çalışmama durumuna göre lise öğrencilerinin duygusal zeka, mutluluk ve sosyal kaygı düzeylerinin karşılaştırılması. (Yüksek lisans tezi). Arel Üniversitesi, Sosyal bilimler Enstitüsü.
Özgün, A , Yaşartürk, F , Ayhan, B , Bozkuş, T . (2017). Hentbolcuların spora özgü başarı motivasyonu ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD, 3 (2), 83-94.
Meydan, C. H. ve H. Ş. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi: Amos Uygulamaları, Ankara: Detay Yayıncılık.
Mellor, D., Stokes, M., Firth, L., Hayashi, Y. ve Cummins, R. (2008). Need for belonging, relationship satisfaction, loneliness, and life satisfaction. Personality and Individual Differences, 45(3), 213-218.
Morgan, G. A., Leech, N. L., Gloeckner, G. W. ve Barret, K. C. (2004). SPSS for introductory statistics: use and interpretation, London: Lawrance Erlbaum Associates.
Mumcu, N. (2019). Aktif spor yapan ve yapmayan beden eğitimi öğrencilerinin stres ve mutluluk düzeylerinin belirlenmesi (Yüksek lisans tezi), Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Nur-Şahin, G. (2011). Üniversite öğrencilerinin kendini açma, öznel iyi oluş ve algıladıkları sosyal destek düzeylerinin karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Panicker, J. ve Sachdev, R. (2014). Relations among loneliness, depression, anxiety, stress and problematic internet use. International Journal of Research in Applied, Natural and Social Sciences, 2(9), 1-10.
Peplau, L. A. ve Perlman, D. (1982). Perspectives on loneliness. In Letitia Anne and Daniel Perlman (Eds.), Loneliness: A Sourcebook of Current Theory, Research, and Therapy içinde (s. 1-18). New York: Wiley-Interscience.
Russell, D, Peplau, L. A. ve Ferguson, M. L. (1978). Developing a measure of loneliness. Journal of Personality Assessment, 42(3), 290-294.
Russell, D.; Peplau, L. A. ve Cutrona, C. E. (1980). The revised UCLA Loneliness Scale: Concurrent and discriminant validity evidence. Journal of Personality and Social Psychology, 39, 472–480.
Sapmaz, F. ve Doğan, T. (2012). Mutluluk ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak iyimserlik. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 63-69.
Saygın, Y. (2008). Üniversite öğrencilerinin sosyal destek, benlik saygısı ve öznel iyi oluş düzeylerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi), Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Seçim, Ö.Y., Alper, Ö. ve Algür, S. (2014). Üniversite öğrencilerinde yalnızlık: akdeniz üniversitesinde yapılan amprik bir araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(48), 200-215.
Seligman, M. E. (1998). What is the good life. APA Monitor, 29(10), 2.
Seligman, M. E. P. (2002). Authentic Happiness: Using the New Positive Psychology to Realize Your Potential for Lasting Fulfillment. New York: Free Press.
Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. ve Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: tests of significance and descriptive goodnessof-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
Sezer, Ö. (2018). Üniversite öğrencilerinin ailelerini değerlendirme, yalnızlık ve umutsuzluklarının incelenmesi. Journal of Human Sciences, 15(2), 1058-1071.
Tabachnick, B. G., Fidell, L. S. ve Ullman, J. B. (2007). Using multivariate statistics, Boston: MA: Pearson.
Tuzgöl-Dost, M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 132-142.
Uyaroğlu, E. S. (2019), Örgütsel bağlılığın örgütsel mutluluğa etkisi: eğitim sektörü örneği (Yüksek lisans tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Van Dulmen, M. H. ve Goossens, L. (2013). Loneliness trajectories. Journal of Adolescence, 36(6), 1247-1249.
Yaşar, K. (2015). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile psikolojik sağlamlık ve affetme düzeyleri arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yalçın, B. S. (2010). Üniversite öğrencilerinin duygularını ifade edebilmelerinin aleksitimi ve psikolojik ihtiyaçlarına göre incelenmesi (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yavuz, C. (2019). Investigation of the relationship between the loneliness and peer relationships of sports high school students, International Online Journal of Educational Sciences, 11(4), 228-236.
Ye, D., Ng, Y. K., ve Lian, Y. (2015). Culture and happiness. Social Indicators Research, 123(2), 519-547.
Yeter, S. İ. (2019). Üniversite öğrencilerinin mutluluk düzeylerinin aile aidiyeti ve manevi yönelimlerine göre yordanması (Yüksek lisans tezi), Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yüksel Şahin, F. ve Taşkın, T. (2019). Çalışmayan ev kadınlarının mutluluk ve kişisel gelişim yönelimi düzeylerinin incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 15(Özel Sayı 1), 24-36.
Yüksel, R. ve Demı̇rkıran, F. (2019). Hemşirelik öğrencilerinde yalnızlık ve etkileyen faktörler. Hemşirelik Bilimi Dergisi, 2(2), 18-23.
Weiss, H. M., ve Cropanzano, R. (1996). Affective Events Theory: A Theoretical Discussion of the Structure, Causes and Consequences of AffectiveExperiences At Work. in Barry M. Staw and Larry L. Cummings (Eds.), Research in Organizational Behavior: An Annual Series of Analytical Essays and Critical Reviews, içinde (s. 1-74). Greenwich: Elsevier Science/JAI Press.
Wu, X. ve Li, J. (2017). Income inequality, economic growth, and subjective wellbeing: Evidence from China. Research in Social Stratification and Mobility, 52, 49–58.
(2020, 12 Mayıs) https://www.drdatastats.com/dunya-mutluluk-raporu-2019-yili/-
(2020, 12 Mayıs) https://www.star.com.tr/dunya/avrupa-birligi-kronik-yalnizhaber-1488261/-
(2020, 12 Mayıs) https://tr.euronews.com/2020/01/21/dunyanin-en-mutlu-ulkesifinlandiya-da-intihar-oran-neden-bu-kadar-yukse

APA	BEKTAŞ M, karagöz ş (2020). MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ. , 411 - 435.
Chicago	BEKTAŞ Meral,karagöz şerife MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ. (2020): 411 - 435.
MLA	BEKTAŞ Meral,karagöz şerife MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ. , 2020, ss.411 - 435.
AMA	BEKTAŞ M,karagöz ş MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ. . 2020; 411 - 435.
Vancouver	BEKTAŞ M,karagöz ş MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ. . 2020; 411 - 435.
IEEE	BEKTAŞ M,karagöz ş "MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ." , ss.411 - 435, 2020.
ISNAD	BEKTAŞ, Meral - karagöz, şerife. "MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ". (2020), 411-435.

APA	BEKTAŞ M, karagöz ş (2020). MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 0(1), 411 - 435.
Chicago	BEKTAŞ Meral,karagöz şerife MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 0, no.1 (2020): 411 - 435.
MLA	BEKTAŞ Meral,karagöz şerife MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, vol.0, no.1, 2020, ss.411 - 435.
AMA	BEKTAŞ M,karagöz ş MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2020; 0(1): 411 - 435.
Vancouver	BEKTAŞ M,karagöz ş MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2020; 0(1): 411 - 435.
IEEE	BEKTAŞ M,karagöz ş "MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ." Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 0, ss.411 - 435, 2020.
ISNAD	BEKTAŞ, Meral - karagöz, şerife. "MUTLULUK VE YALNIZLIK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK DEĞİŞKENLER TEMELİNDE İNCELENMESİ: FİNLANDİYA ÖRNEĞİ". Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 1 (2020), 411-435.