Meşrutiyet’in yeniden ilanı (24 Temmuz 1908) ile başlayandönem, toplumsal çözülmenin ivme kazandığı ve sosyal yaşamda toplumuoluşturan unsurlar arasında ayrışmaların en belirgin biçimini aldığı süreçolarak görülebilir. Milli kimlik bilincinin Osmanlılık kimliğinin önünegeçmesi ve Batı tesirindeki aydınların bir kısmının kendi kimliğine yabancılaşması ve Türçülük / Turancılık düşüncesini toplumsal yapı içintehdit olarak algılaması toplumsal çözülmeye yol açtı. İmparatorluğu kurtarmak için aydınlar tarafından çare olarak düşünülen fikir akımlarındanbiri olan Türkçülük ideolojisi, Sosyoloji disiplininin kurucusu Ziya Gökalp tarafından doktirin biçimine dönüşmüştür. Ziya Gökalp’in bilimselolarak şekillendirdiği fikir başta Ömer Seyfettin olmak üzere döneminedebiyatçılarının eserlerinde geniş biçimde işlenen konulardan biri olmaksuretiyle özellikle gençler arasında Türkçülük / Turancılık çevresinde örgütlenmeye yol açarak kamuoyu oluşturur. Dönemin edebi eserleri, sosyolojik bakış açısı ile incelendiğinde gerek İstanbul gerek Anadolu’nuntoplumsal sorunları ve öngörülen çözümler gözlemlenebildiği gibi TürkDünyasında Rusların kimliksizleştirme politikalarına maruz kalan Türklerin toplumsal ve siyasal sorunları yanında ekonomik sorunlarına çözümbulma Turan coğrafyasında Türk Birliğini kurma düşüncesi yer almıştır.