FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA

Safran, Elif Esma; Alaca, Nuray; Çağrı Arslan, Dilek; FEYZİOĞLU, ÖZLEM

doi:10.21653/tjpr.638333

FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA

Nuray ALACA, (Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye)

Elif Esma SAFRAN, (Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye)

Dilek ÇAĞRI, (Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye)

Özlem FEYZİOĞLU (Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye)

Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi (Online)

9 1

Yıl: 2020 Cilt: 31 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 307 - 315 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.21653/tjpr.638333 İndeks Tarihi: 28-05-2021

FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA

Öz:

Amaç: Çalışmamızın amacı, fizyoterapi ve rehabilitasyon (FTR) lisans eğitiminde servikal bölgedeğerlendirmesi için simüle hasta (SH) kullanımının öğrenme motivasyonuna ve öğrenci geribildirimlerineolan etkisini araştırmaktı.Yöntem: Çalışmaya, FTR Ölçme ve Değerlendirme dersini alan 46’sı kadın, 60 gönüllü ikinci sınıf öğrencisidahil edildi. Öğrenciler, teorik-uygulama (TU) dersi alan, SH oturumuna katılan ve hem TU dersi alıp hemde SH oturumuna katılan (TU-SH) olarak randomize edildi. Tüm öğrencilere eğitim aşamalarının öncesindeve hemen sonrasında, konu içeriğinden oluşan 10 test sorusu içeren bilgi ön-son testi uygulandı. Eğitimsonrasında bir kez Öğretim Materyaline İlişkin Motivasyon Ölçeği (ÖMMÖ) yapıldı. Eğitim aşamalarınınöncesinde, hemen sonrasında ve bir hafta sonrasında öğrenci geribildirim (endişe-stres-motivasyonfayda)skorları kaydedildi.Sonuçlar: TU ve TU-SH gruplarının ön-son test sonuçları, SH grubuna göre anlamlı olarak daha yüksekti(p<0,001). SH ve TU-SH gruplarında ders öncesi endişe düzeyleri, TU grubunun ders öncesi endişe düzeyinegöre yüksekti (SH p=0,002 ve TU-SH p=0,004). Eğitimler sona erdikten hemen sonra SH grubunun endişedüzeyi, TU grubuna göre halen yüksekti (p=0,002). TU-SH ve TU gruplarının ders sonrası motivasyondüzeyi SH grubuna göre yüksekti (p<0,001). TU-SH grubunun bir hafta sonraki motivasyon düzeyi ise, TUgrubuna göre yüksekti (p=0,004). TU-SH grubunun, ÖMMÖ puanları diğer gruplara göre daha yüksekti(p=0,005).Tartışma: Servikal bölge değerlendirmesinin öğrenim sürecinde TU dersi ile SH oturumunun beraberverilmesinin bu eğitimlerin ayrı ayrı verilmesinden daha uygun olacağını ve SH etkileşiminin FTR lisanseğitiminde kullanılmasının yarar getireceğini öngörmekteyiz.

Anahtar Kelime:

EFFECT OF SIMULATED PATIENT USE ON LEARNING MOTIVATION AND STUDENT FEEDBACK IN PHYSIOTHERAPY AND REHABILITATION EDUCATION: A RANDOMIZED CONTROLLED TRIAL

Öz:

Purpose: This study aimed to investigate the effect of simulated patient (SP) use for cervical region assessment on learning motivation and student feedback in undergraduate physiotherapy and rehabilitation (PTR) education. Methods: Sixty volunteered second grade students (46 females) participating in PTR Measurement and Evaluation course were included. Students were randomly divided into three groups: theoretical-practical (TP) course, SP interaction course and TP-SP taking both courses. Pre-post knowledge test including 10 multiple-choice questions was applied before and immediately after the lessons. Instructional Materials Motivation Survey (IMMS) was applied after the lessons. Student feedback (anxiety-stress-motivationusefulness) scores were recorded before, immediately after, and one week after the lessons. Results: The post knowledge test scores of the TP and TP-SP groups were significantly higher than the SP group (p<0.001). The pre-lesson anxiety of the SP and TP-SP groups was higher than the TP group (SP p=0,002 and TP-SP p=0,004). After the completion of the lessons, anxiety levels of the SP group were still higher than the TP group (p=0.002). Motivation level of the SP and TU group were increased after the training (p=0.001). Motivation level of the TP-SP was still higher than the TP group one week later (p=0.004). The TP-SP group’s IMMS findings were statistically higher than the other groups (p=0.005). Conclusion: We suggest that cervical region assessment should be combined with the TP course and SP interaction in the learning process and that it is beneficial to use the SP interaction in PTR undergraduate education.

Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Kınıklı Gİ, Erden A, Cavlak U, Erden Z. Fizyoterapi ve rehabilitasyon eğitiminde simülasyon uygulamaları. Turk Clin J Med Educ Special Topics. 2017;2(2):104-10.
2. Roberts F, Cooper K. Effectiveness of high fidelity simulation versus low fidelity simulation on practical/clinical skill development in pre-registration physiotherapy students: a systematic review. JBI Database System Rev Implement Rep. 2019;17(6):1229-55.
3. Uslu Y, van Giersbergen MY. Hemşirelik eğitiminde standardize hasta kullanımı. Kastamonu Eğitim Derg. 2019;27(1):271-80.
4. Sabus C, Macauley K. Simulation in physical therapy education and practice: opportunities and evidence-based instruction to achieve meaningful learning outcomes. J Phys Ther Educ. 2016;30(1):3-13.
5. Costello M, Huddleston J, Atinaja-Paller J, Prelack K, Wood A, Barden J, et al. Simulation as an effective strategy for interprofessional education. Clin Simul Nurs. 2017;13(12):624-7
6. Conrad SC, Cavanaugh JT. Fostering the development of effective person-centered healthcare communication skills: an interprofessional shared learning model. Work. 2012;41(3):293- 301.
7. Efstathiou N, Walker WM. Interprofessional, simulation-based training on end of life care communication: a pilot study. J Interprof Care. 2014;28(1):68-70.
8. Adamo G. Simulated and standardized patients in OSCEs: achievements and challenges 1992-2003. Med Teach. 2003;25(3):262-70.
9. Ladyshewsky R. Simulated patients and assessment. Med Teach. 1999;21(3):266-9.
10. Blackstock FC, Watson KM, Morris NR, Jones A, Wright A, McMeeken JM, et al. Simulation can contribute a part of cardiorespiratory physiotherapy clinical education: two randomized trials. Simul Healthc. 2013;8(1):32-42.
11. Watson K, Wright A, Morris N, McMeeken J, Rivett D, Blackstock F, et al. Can simulation replace part of clinical time? Two parallel randomized controlled trials. Med Educ. 2012;46(7):657-67.
12. Yarış F, Dişcigil G, Dikici MF, Başak O. Tıp öğrencilerinin klinik iletişim becerilerinin standardize hastayla değerlendirmesi ile ilgili görüşleri. Türk Aile Hekimliği Derg. 2009;13(1):23-6.
13. Sarmasoğlu Ş, Dinç L, Elçin M. Hemşirelik öğrencilerinin klinik beceri eğitimlerinde kullanılan standart hasta ve maketlere ilişkin görüşleri. HEAD. 2016;13(2):107-15.
14. Black B, Marcoux BC. Feasibility of using standardized patients in a physical therapist education program: a pilot study. J Phys Ther Educ. 2002;16(2):49.
15. Gross JM, Fetto J, Rosen E. The cervical spine and thoracic spine. Musculoskeletal Examination. 4th ed. New Jersey: John Wiley & Sons; 2015: p. 34-80.
16. Haydon R, Donnelly M, Schwartz R, Strodel W, Jones R. Use of standardized patients to identify deficits in student performance and curriculum effectiveness. Am J Surg. 1994;168(1):57-65.
17. Lesage FX, Berjot S, Deschamps F. Clinical stress assessment using a visual analogue scale. Occup Med (Lond). 2012;62(8):600- 5.
18. Keller JM. Motivational design for learning and performance: the ARCS Model approach. New York: Springer; 2010.
19. Dinçer S, Doğanay A. Öğretim Materyaline İlişkin Motivasyon Ölçeği (ÖMMÖ) Türkçe uyarlama çalışması. İlköğretim Online. 2016;15(4):1131-48.
20. Sarikoç G, Özcan CT, Elçin M. The impact of using standardized patients in psychiatric cases on the levels of motivation and perceived learning of the nursing students. Nurse Educ Today. 2017;51(1):15-22.
21. Barradell S. Moving forth: imagining physiotherapy education differently. Physiother Theory Pract. 2017;33(6):439-47.
22. Huhn K, McGinnis PQ, Wainwright S, Deutsch JE. A comparison of 2 case delivery methods: virtual and live. J Phys Ther Educ. 2013;27(3):41-8.
23. Boissonnault W, Morgan B, Buelow J. A comparison of two strategies for teaching medical screening and patient referral in a physical therapist professional degree program. J Phys Ther Educ. 2006;20(1):28-36.
24. Bong CL, Lightdale JR, Fredette ME, Weinstock P. Effects of simulation versus traditional tutorial-based training on physiologic stress levels among clinicians: a pilot study. Simul Healthc. 2010;5(5):272-8.
25. Judd BK, Alison JA, Waters D, Gordon CJ. Comparison of psychophysiological stress in physiotherapy students undertaking simulation and hospital-based clinical education. Simul Healthc. 2016;11(4):271-7.
26. Keitel A, Ringleb M, Schwartges I, Weik U, Picker O, Stockhorst U, et al. Endocrine and psychological stress responses in a simulated emergency situation. Psychoneuroendocrinology. 2011;36(1):98-108.
27. Laschinger S, Medves J, Pulling C, McGraw DR, Waytuck B, Harrison MB, et al. Effectiveness of simulation on health profession students’ knowledge, skills, confidence and satisfaction. Int J Evid Based Healthc. 2008;6(3):278-302.
28. Gordon JA, Wilkerson WM, Shaffer DW, Armstrong EG. “Practicing” medicine without risk: students’ and educators’ responses to high-fidelity patient simulation. Acad Med. 2001;76(5):469-72.
29. Feickert JA, Harris IB, Anderson DC, Bland CJ, Allen S, Poland GA, et al. Senior medical students as simulated patients in an objective structured clinical examination: motivation and benefits. Med Teach. 1992;14(2-3):167-77.
30. Dennis D, Sainsbury D, Redwood T, Ng L, Furness A. Introducing simulation-based learning activities to physiotherapy course curricula. Creat Educ. 2016;7(6):878-85.

APA	Alaca N, Safran E, Çağrı Arslan D, FEYZİOĞLU Ö (2020). FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA. , 307 - 315. 10.21653/tjpr.638333
Chicago	Alaca Nuray,Safran Elif Esma,Çağrı Arslan Dilek,FEYZİOĞLU ÖZLEM FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA. (2020): 307 - 315. 10.21653/tjpr.638333
MLA	Alaca Nuray,Safran Elif Esma,Çağrı Arslan Dilek,FEYZİOĞLU ÖZLEM FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA. , 2020, ss.307 - 315. 10.21653/tjpr.638333
AMA	Alaca N,Safran E,Çağrı Arslan D,FEYZİOĞLU Ö FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA. . 2020; 307 - 315. 10.21653/tjpr.638333
Vancouver	Alaca N,Safran E,Çağrı Arslan D,FEYZİOĞLU Ö FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA. . 2020; 307 - 315. 10.21653/tjpr.638333
IEEE	Alaca N,Safran E,Çağrı Arslan D,FEYZİOĞLU Ö "FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA." , ss.307 - 315, 2020. 10.21653/tjpr.638333
ISNAD	Alaca, Nuray vd. "FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA". (2020), 307-315. https://doi.org/10.21653/tjpr.638333

APA	Alaca N, Safran E, Çağrı Arslan D, FEYZİOĞLU Ö (2020). FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA. Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi (Online), 31(3), 307 - 315. 10.21653/tjpr.638333
Chicago	Alaca Nuray,Safran Elif Esma,Çağrı Arslan Dilek,FEYZİOĞLU ÖZLEM FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA. Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi (Online) 31, no.3 (2020): 307 - 315. 10.21653/tjpr.638333
MLA	Alaca Nuray,Safran Elif Esma,Çağrı Arslan Dilek,FEYZİOĞLU ÖZLEM FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA. Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi (Online), vol.31, no.3, 2020, ss.307 - 315. 10.21653/tjpr.638333
AMA	Alaca N,Safran E,Çağrı Arslan D,FEYZİOĞLU Ö FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA. Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi (Online). 2020; 31(3): 307 - 315. 10.21653/tjpr.638333
Vancouver	Alaca N,Safran E,Çağrı Arslan D,FEYZİOĞLU Ö FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA. Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi (Online). 2020; 31(3): 307 - 315. 10.21653/tjpr.638333
IEEE	Alaca N,Safran E,Çağrı Arslan D,FEYZİOĞLU Ö "FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA." Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi (Online), 31, ss.307 - 315, 2020. 10.21653/tjpr.638333
ISNAD	Alaca, Nuray vd. "FİZYOTERAPİ VE REHABİLİTASYON EĞİTİMİNDE SİMÜLE HASTA KULLANIMININ ÖĞRENME MOTİVASYONU VE ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNE ETKİSİ: RANDOMİZE KONTROLLÜ ÇALIŞMA". Türk Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi (Online) 31/3 (2020), 307-315. https://doi.org/10.21653/tjpr.638333