Paraosseöz klemp ve serklaj ile stabilizasyon tekniği, kolay uygulanabilirliği ve düşük maliyeti nedeniyle güncel teknikler arasında yer almaya başlamıştır. Ekstremite uzun kemiklerinin kemik gelişiminin tamamlanmadığı dönemde, özellikle korteksin yetersiz direnci ve medullar kanalın geniş olduğu kırıkların sağaltımında rijid fiksasyon sağlayan nispeten yeni bir metottur. Uygulama 3 çift serklaj telinin parakortikal olarak bir kemer oluşturacak şekilde birbirine bağlanması esasına dayanmaktadır. Bu çalışmada, kedilerin ekstremite uzun kemiklerinde oluşan kırıkların yeni bir stabilizasyon yöntemi olan “Paraosseöz klemp ve serklaj ilestabilizasyon tekniği” kullanılarak sağaltımının klinik ve radyolojik değerlendirme sonuçlarını aktarmak amaçlandı. Çalışma materyalini, klinik ve radyolojik muayeneler sonrasında, ekstremite uzun kemiklerinde kırık belirlenen değişik ırk, yaş ve cinsiyette14 kedi oluşturdu. Hastaların postoperatif 10, 30 ve 45. gün klinik ve radyografik kontrolleri yapıldı. Postoperatif 45. günde 13 olguda klinik iyileşmenin sağlandığı ve olguların ilgili ekstremitelerini kullandıkları gözlendi. Stabil olmayan kırıklar da dahil olmak üzere, fonksiyonel iyileşme sonuçları ve düşük komplikasyon oranlarıyla ilişkilendirildiğinde, uzun kemiklerin kırıklarının sağaltımında bu tekniğin kullanımı desteklenmektedir. Sonuç olarak, “Paraosseöz klemp ve serklaj ile stabilizasyon tekniği”nin, kedilerin ekstremite uzun kemik kırıklarının sağaltımında, özellikle endike olan olgularda alternatif bir yöntem olabileceği kanısına varılmıştır.