Tasarım stüdyolarının mimarlık eğitiminin merkezinde olduğu tartışılmaz bir gerçektir. Bu stüdyolarda öğrencilerin işlev, bağlam, kullanıcı, form ve strüktür gibi bileşenleri kullanarak verilen tasarım problemine karşı yaratıcı fikirler geliştirmeleri beklenmektedir. Bu bileşenler arasında strüktür ne yazık ki çoğu zaman tasarım sürecinde göz ardı edilmektedir. Bazı tasarım stüdyolarında ise ancak mimari tasarım süreci tamamlandıktan sonra düşünülmektedir ki bu durumda form ve mekân ile entegrasyon mümkün olamamaktadır. Bunun sebepleri şu şekilde sıralanabilir: strüktür derslerinin sayı olarak az olması veya içerik olarak tasarım stüdyolarını destekleyememesi, öğrencilerin strüktür konusunda bilgi yetersizliği, stüdyolarda strüktürel tasarımın teşvik edilmemesi ve strüktür konusunda yeterli sayıda uzman öğretim elemanının bulunmaması. Sonuç olarak, form ve mekân üretiminde yaratıcı çözümler geliştirmeye olanak sağlayan ve mimarlığın ayrılmaz bir parçası olan strüktür, mimari tasarım ile entegre edilememektedir. Bu makalede, strüktürün tasarım stüdyosuna entegre edilmesi durumunda form ve mekân üretimimin ne derece değiştiği ve yaratıcılığa olan etkisi araştırılmaktadır. Bu bağlamda, strüktür iki dönem boyunca yürütülen üçüncü sınıf tasarım stüdyolarında mimari tasarımın en erken safhası olan konsept aşamasından başlayarak sonuç ürüne kadar olan mimari tasarım sürecine dahil edilmiştir. Toplam 51 öğrencinin dâhil olduğu stüdyoda tasarım sürecini strüktür, form ve mekân bağlamında değerlendirmek amacıyla bir anket çalışması yapılmıştır. Üç bölüme ayrılan anket çalışmasında lisans eğitiminin strüktür bağlamında genel değerlendirmesi, strüktürün mimari tasarım ile olan ilişkisi ve yürütülen strüktür tabanlı mimari tasarımın değerlendirmesi yapılmaktadır. Anket verileri IBM SPSS Statistics programı ile analiz edilmiştir.