Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi

Begüm YALÇIN, (Koç Üniversitesi, Hemşirelik Fakültesi, İstanbul, Türkiye)
Nilgün GÖKTEPE, (Koç Üniversitesi, Hemşirelik Fakültesi, İstanbul, Türkiye)
Emine TÜRKMEN, (Semahat Arsel Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Merkezi, İstanbul, Türkiye)
Şeyda ÖZCAN (Koç Üniversitesi, Hemşirelik Fakültesi, İstanbul, Türkiye)
Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi
11 3
Yıl: 2020 Cilt: 7 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 330 - 338 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.5222/SHYD.2020.20092 İndeks Tarihi: 11-06-2021

Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi

Öz:
Amaç: Araştırma, hemşirelerin örgütsel sessizlik davranışlarını ve etkileyen etmenlerin belirlenmesi amacıyla, tanımlayıcı ve ilişki arayıcı tasarımda yapılmıştır. Yöntem: Bu çalışma, bir vakıf üniversite hastanesinde çalışan 105 hemşire ile yürütülmüştür. Çalışmada, “Örgütsel Sessizlik Davranışı Ölçeği” ile bireysel ve mesleki özellikleri belirlemeye yönelik 12 sorudan oluşan veri toplama formu kullanılmıştır. Verilerin analizi SPPS 26 programı kullanılarak yapılmıştır. Tanımlayıcı istatistiksel analizinde sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma kullanılmıştır; sessizlik davranışı alt boyut puanları üzerine primer analizlerde etkisi bulunan bağımsız değişkenler çoklu regresyon analizi ile incelenmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelerin yaş ortalaması=27,9±4,6 olup %83,8’inin kadın, %70,5’inin lisans mezunu ve %60’ının hemşire pozisyonunda çalıştığı saptanmıştır. Örgütsel sessizlik davranışı ölçeğinden elde edile toplam puanın aritmetik ortalama-sı 2,59 (SS=,66) olup (min=1, max=4,28), alt boyutlarda en yüksek puanın 3,03 (SS=1,00) ile kabullenici sessizlik alt boyutunda olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin yarısından fazlası (%55,2) sessiz kalma davranışında yöneticilerinin etkisi olduğunu belirtirken, regresyon analizi sonucuna göre sessizlik ikliminde üst yöneticisi ile rahatlıkla konuşamamanın (R2: ,10, Durbin Watson: 1, 82, p = .001) ve kabullenici sessizlik alt boyutunda ise yöneticisi ile rahatlıkla konuşamama ile 30 yaş altında olmanın (R2: ,23, Durbin Watson: 1,49, p < .001) etkili olduğu saptanmıştır.Sonuç: Araştırmadan elde edilen sonuçlar,yönetici hemşiresi ile rahatlıkla konuşabilen ve yaşı daha büyük olan hemşirelerin daha az sessizlik davranışı sergilediğini göstermektedir. Yönetici hemşirelerin açık iletişim ve geri bildirim süreçlerini destekleyici yaklaşımınınçalışanların sessizlik davranışını önleyeceği ve olumlu çalışma ortamını destekleyeceği belirtilebilir.
Anahtar Kelime:

Determining Nurses Organizational Silence Behaviors and Its Effecting Factors

Öz:
Aim: This study used descriptive, exploratory design and conducted to determine nurses organizational silence behavior levels and affecting factors. Method: This study was conducted with 105 nurses working in a private university hospital. In the study, the Organizational Silence Behavior Scale and twelve socio-demographic and job-related questions were used to collect the data. The data were analyzed using the SPPS 26 program. In descriptive statistical analysis, number, percentage, mean, and standard deviation were used. Independent variables that have an effect on silence behavior subscale scores in primary analyzes were analyzed by using multiple regression analysis.Results: The average age of the nurses participating in the study was 27.9 ± 4.6. It was determined that 83.8% were women, 70.5% had bachelor’s degree and 60% worked as nurses. The organizational Silence Behavior Scale total score arithmetic mean is 2.59 (SD = .66) (min =1, max = 4.26), and the highest score in the subscale was found to be in the acquiesce silence subscale with 3.03 (SD = 1.00). While more than half of the nurses (55.2%) stated that their managers had an influence on their silence behavior, according to the result of regression analysis, being unable to speak comfortably with the manager in the silence climate (R2: .10, Durbin Watson: 1.82, p = .001)and not being able to speak comfortably with the manager in the acquiesce silence subscale. It was found that being under 30 years old (R2: .23, Durbin Watson: 1.49, p < .001) was effective.Conclusion: The results obtained from the research indicated that the nurses who can speak easily with his/her manager nurse and who are older, exhibit less silence behavior. Manager Nurses who are supporting open communication and feedback processes will prevent ‘ silence behavior and support positive work environment.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Bayın, G. Yeşilaydın, G. & Esatoğlu, A. E. (2015). Hemşirelerde örgütsel sessizlik nedenlerinin belirlenmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(1), 248-266.
  • Bowen, F. & Blackmon, K. (2003). Spirals of silence: The dynamic effects of diversity on organizational voice. Journal of Management Studies, 40(6), 1393-1417. https://doi.org/10.1111/1467-6486.00385
  • Çaylak, E. & Altuntas, S. (2017). Organizational silence among nurses: The impact on organizational cynicism and intention to leave work. Journal of Nursing Research, 25(2), 90-98. https://doi.org/10.1097/JNR.0000000000000139
  • Dankoski, M. E., Bickel, J. & Gusic, M. E. (2014). Discussing the undiscussable with the powerful: why and how faculty must learn to counteract organizational silence. Academic Medicine: Journal of the Association of American Medical Colleges, 89(12), 1610-3. DOI:10.1097/ACM.0000000000000428
  • Dyne, L. V., Ang, S. & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392. https://doi.org/10.1111/1467-6486.00384
  • Erkutlu, H. & Chafra, J. (2019). Leader’s integrity and employee silence in healthcare organizations. Leadership in Health Services, 32(3), 419-434. https://doi.org/10.1108/LHS-03-2018-0021
  • Fapohunda, T. N. (2016). Organizational silence: Predictors and consequences among university academic staff. International Journal for Research in Social Science and Humanities Research, 2(1), 83-103.
  • Gardezi, F., Lingard, L., Espin, S., Whyte, S., Orser, B. & Baker, G. R. (2009). Silence, power and communication in the operating room. Journal of Advanced Nursing, 65(7), 1390-1399. https://doi.org/10.1111/j.1365-2648.2009.04994.x
  • Harmancı Seren A. K., Topçu, İ., Eşkin Bacaksiz, F., Ünaldi, N., Tokgöz Ekici, E. & Yildirim, A. (2018). Organizational silence among nurses and physicians in public hospitals. Journal of Clinical Nursing, 27, 1440-1451. https://doi.org/10.1111/jocn.14294
  • Henriksen, K. & Dayton, E. (2006). Organizational silence and hidden threats to patient safety. Health Services Research, 41(4p2), 1539-1554. https://doi.org/10.1111/j.1475-6773.2006.00564.x
  • Huang, X., Vliert, E. V. & Vegt, G. V. (2005) Breaking the silence culture: Stimulation of participation and employee opinion withholding cross-nationally. Management and Organization Review, 1(3), 459-482. https://doi.org/10.1111/j.1740-8784.2005.00023.x
  • Maxfield, D., Grenny, J., McMillan, R., Patterson, K. & Switzler, A. (2006). Silence kills the seven crucial conversations for healthcare, 2005. (20.10.2016). Vital Smarts, LC (http://www. silencekills.com).
  • Mesmer-Magnus, J. R. & Viswesvaran, C. (2005). Whistleblowing in organizations: An examination of correlates of whistleblowing intentions, actions, and retaliation. Journal of Business Ethics, 62(3), 277-297. https://doi.org/10.1007/s10551-005-0849-1
  • Morrison, E. W. & Milliken, F. J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. Academy of Management Review, 25(4), 706-725. https://doi.org/10.5465/amr.2000.3707697
  • Noelle-Neumann, E. (1974). The Spiral of Silence A Theory of Public Opinion. Journal of communication, 24(2), 43-51. doi.org/10.1111/j.1460-2466.1974.tb00367.x
  • Okuyama, A., Wagner, C. & Bijnen, B. (2014). Speaking up for patient safety by hospital-based health care professionals: A literature review. BMC Health Serv Res 14, 61 https://doi.org/10.1186/1472-6963-14-61
  • Pinder, C. C. & Harlos, K. P. (2001). Employee silence: Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice, Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369. https://doi.org/10.1016/S0742-7301(01)20007-3
  • Premeaux, S. F. & Bedeian, A. G. (2003). Breaking the silence: The moderating effects of self-monitoring in predicting speaking up in the workplace. Journal of Management Studies, 40(6), 1537-1562. https://doi.org/10.1111/1467-6486.00390
  • Sexton, J. B., Makary, M. A., Tersigni, A. R., Pryor, D., Hendrich, A., Thomas, E. J., ... & Pronovost, P. J. (2006). Teamwork in the operating room frontline perspectives among hospitals and operating room personnel. Anesthesiology: The Journal of the American Society of Anesthesiologists, 105(5), 877-884. doi:10.1186/1472-6963-5-28.
  • Tangirala, S. & Ramanujam, R. (2008). Employee silence on critical work issues: The cross level effects of procedural justice climate. Personnel Psychology, 61(1), 37-68. https://doi.org/10.1111/j.1744-6570.2008.00105.x
  • Vakola, M. & Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organisational silence: An empirical investigation. Employee Relations, 27(5), 441-458. https://doi.org/10.1108/01425450510611997
  • Vogus, T. J., Sutcliffe, K. M. & Weick, K. E. (2010). Doing no harm: enabling, enacting, and elaborating a culture of safety in health care. Academy of Management Perspectives, 24(4), 60-77. https://doi.org/10.5465/amp.2010.24.4.3652485.a
  • Whiteside, D. B. & Barclay, L. J. (2013). Echoes of silence: Employee silence as a mediator between overall justice and employee outcomes. Journal of Business Ethics, 116(2), 251-266. https://doi.org/10.1007/s10551-012-1467-3
  • Yalçın, B. & Baykal, Ü. (2019). Development and psychometric testing of the Organizational Silence Behavior Scale for healthcare professionals. Nursing & Health Sciences, 21(4), 454-460. https://doi.org/10.1111/nhs.12619
  • Yalçın B. (2017). Örgütsel sessizlik davranışı ölçeğinin geliştirilmesi ve hemşirelerin örgütsel sessizlik düzeylerinin belirlenmesi (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul, Türkiye.
  • Yalçın, B. & Baykal, Ü. (2012). Özel hastanelerde görevli hemşirelerin sessiz kaldığı konular ve sessiz kalma nedenleriyle ilişkili faktörler. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9(2), 42-50.
APA Yalcin B, Göktepe N, TÜRKMEN E, Ozcan S (2020). Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi. , 330 - 338. 10.5222/SHYD.2020.20092
Chicago Yalcin Begum,Göktepe Nilgün,TÜRKMEN EMİNE,Ozcan Seyda Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi. (2020): 330 - 338. 10.5222/SHYD.2020.20092
MLA Yalcin Begum,Göktepe Nilgün,TÜRKMEN EMİNE,Ozcan Seyda Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi. , 2020, ss.330 - 338. 10.5222/SHYD.2020.20092
AMA Yalcin B,Göktepe N,TÜRKMEN E,Ozcan S Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi. . 2020; 330 - 338. 10.5222/SHYD.2020.20092
Vancouver Yalcin B,Göktepe N,TÜRKMEN E,Ozcan S Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi. . 2020; 330 - 338. 10.5222/SHYD.2020.20092
IEEE Yalcin B,Göktepe N,TÜRKMEN E,Ozcan S "Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi." , ss.330 - 338, 2020. 10.5222/SHYD.2020.20092
ISNAD Yalcin, Begum vd. "Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi". (2020), 330-338. https://doi.org/10.5222/SHYD.2020.20092
APA Yalcin B, Göktepe N, TÜRKMEN E, Ozcan S (2020). Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 7(3), 330 - 338. 10.5222/SHYD.2020.20092
Chicago Yalcin Begum,Göktepe Nilgün,TÜRKMEN EMİNE,Ozcan Seyda Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi 7, no.3 (2020): 330 - 338. 10.5222/SHYD.2020.20092
MLA Yalcin Begum,Göktepe Nilgün,TÜRKMEN EMİNE,Ozcan Seyda Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, vol.7, no.3, 2020, ss.330 - 338. 10.5222/SHYD.2020.20092
AMA Yalcin B,Göktepe N,TÜRKMEN E,Ozcan S Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. 2020; 7(3): 330 - 338. 10.5222/SHYD.2020.20092
Vancouver Yalcin B,Göktepe N,TÜRKMEN E,Ozcan S Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. 2020; 7(3): 330 - 338. 10.5222/SHYD.2020.20092
IEEE Yalcin B,Göktepe N,TÜRKMEN E,Ozcan S "Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi." Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 7, ss.330 - 338, 2020. 10.5222/SHYD.2020.20092
ISNAD Yalcin, Begum vd. "Hemşirelerin Örgütsel Sessizlik Davranışları ve Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi". Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi 7/3 (2020), 330-338. https://doi.org/10.5222/SHYD.2020.20092
Sayfa Oluşturulma Tarihi
17-04-2024 20:5

İLETİŞİM

TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin

Yüzüncüyıl, İşçi Blokları Mahallesi

Muhsin Yazıcıoğlu Caddesi No:51/C

06530 Çankaya / ANKARA +90 (312) 298 92 00

trdizin@tubitak.gov.tr

TÜBİTAK ULAKBİM Ulusal Akademik Ağ ve Bilgi Merkezi Cahit Arf Bilgi Merkezi © Tüm Hakları Saklıdır. Gizlilik Politikası Kullanım Şartları