Platon’un Sofist diyaloğunda ‘başka’ kavramı, mutlak ‘varlık’ ve mutlak‘yokluk’ arasında “hem var olan hem var olmayan” anlamına gelen ara bir kavramolarak ifade edilir. Bir şeyin “hem var olması hem de var olmaması” bir tutarsızlığa veçelişkiye işaret ettiğinden bu kavram, mantıksal olarak tutarsız ve çelişkili bir kavramolarak görülebilmektedir. Ancak bu makalede başka kavramının mantıksal açıdanolanaklı bir kavram olduğunu ifade etmeye çalışacağım. Buna yönelik olarak Sofist’te‘varlık’ ve ‘yokluk’ kavramlarının birbirine mutlak anlamda karşıt kavramlar olarakele alınmadığını ifade edeceğim. Bu bağlamda ‘varlık’ ve ‘yokluk’ kavramlarıarasındaki ilişkinin simetrik (ontolojik olarak eşit düzeyde) bir ilişki olmadığını, bu ikikavram arasında bir derecelendirme olduğunu ifade edeceğim. Nitekim ‘varlık’kavramının en üst cins olarak ‘mutlak olan’ı imlediğini, ‘yokluk’ kavramının ise'mutlak olmayan' anlamında mutlak ‘varlığın’ altında bir tür olarak iki anlamakarşılık gelebildiğini ifade edeceğim: a) hiçbir şekilde var olmayan, ve b) göreli,değişken, tikel ve görünüşte olan. Bu anlamda başka kavramının mantıksal olarak “nemutlak anlamda var olan, ne de hiçbir şekilde var olmayan” biçiminde yenidenkavramsallaştırılabileceğini ve bu durumda bu kavramın ‘varlık’ ve mutlak ‘yokluk’arasındaki üçüncü bir olanak olarak ‘göreli, tikel, değişken ve görünüşte olan’akarşılık geldiğini ifade edeceğim.