Bu çalışma, erken Cumhuriyet dönemi entelektüellerinden İsmayıl HakkıBaltacıoğlu’nun Türkiye’de iletişimin henüz müstakil bir araştırma alanıolarak tanımlanmadığı dönemde yaptığı çalışmalarıyla, iletişimaraştırmalarına sunduğu katkıyı konu edinmektedir. Cumhuriyet’in ilkdönemlerinde toplumbilim alanında çalışmalar yapan pek çok erkendönem entellektüel gibi İsmayıl Hakkı Baltacıoğlu da kendi uzmanlıkalanında düşüncelerini ortaya koyarken iletişim bilimine ve iletişimaraçlarına dair yol açıcı fikirler sunmuştur. Baltacıoğlu, yeni toplumunyaratılmasında ananeci ve kültürcü modernleşme üzerinde durmuştur.Kültürcü modernleşmenin özünü medeniyet ve kültür ikiliğiyleaçıklamıştır. Toplumun medenileşmesinde kitle iletişim araçlarınınkurucu rol oynadığından bahsetmiştir. Kültür üzerine detaylı çalışmalaryapmış, kültürün hızla üretilip tüketilerek yozlaşmasını ‘değer anarşisi’kavramıyla tanımlamıştır. ‘Değer anarşisi’nin oluşma nedenleri arasınagazete, dergi gibi iletişim araçlarını da dâhil etmiştir. Gazetenin, haberyanında fikirleri de aktarması nedeniyle tarafsız olamayacağındanbahsetmiştir. Kültürcü fikirleri içinde dil meselesine önem vermiş, bunoktada gazetelerin okunma oranlarının arttırılabilmesi için,kullandıkları dilin öz Türkçe olması gerektiğini vurgulamıştır. Eğitimciperspektifinden bakarak, gazetelerin saygınlığını sürdürebilmeleri içinçalışanlarının eğitimli olması gerektiğine değinmiştir. Türk basıntarihini ‘öğretici, hava atma ve eksperler’ olarak üç döneme ayırmıştır.Ananeci toplum anlayışından yola çıkarak, folklorun korunması vegeliştirilmesinde yerel basını önemli bir unsur olarak görmüş ve bugazeteleri ‘il gazeteleri’ olarak tanımlamıştır. Dergiyi, konularaderinlemesine yoğunlaşmadığı için kitaptan ve günceli kovalamadığı içinde gazeteden ayırmıştır. Yukarıda bahsedilen düşüncelerden yolaçıkarak, araştırmada, semptomal okumayla İsmayıl HakkıBaltacıoğlu’nun iletişim bilimlerine katkıları, ortaya koyulmayaçalışılmıştır. Çalışma, Baltacıoğlu’nun gazete ve dergiye dair fikirlerinikapsamaktadır.