Ahmet Davutoğlu, istifa ettiği 2016 yılına kadar AK Parti hükümetlerinin dış politika söylemini büyük ölçüde belirlemiş;Davutoğlu’nun “merkez ülke Türkiye” söylemi, dış politika pratiklerinin temel çerçevesini oluşturmuştur. Buna bağlı olarak,2000’li yıllarda Türk dış politikasında yaşanan aktivizm de çoğu zaman Davutoğlu’nun dış politika anlayışıyla özdeşleştirilenbir dış politika dönüşümü olarak değerlendirilmiştir. Bu çalışma, 2000’li yıllarda Türk dış politikasında merkez ülke olmayöneliminin ve buna bağlı olarak yaşanan aktivizmin Davutoğlu’nun dış politika anlayışıyla özdeşleştirilen bir dış politikadönüşümü olup olmadığı sorusuna odaklanmaktadır. Çalışmada, Türkiye’nin merkez ülke yöneliminin söylemsel ve eylemselboyutları analiz edilmektedir. Bir söylem olarak merkez ülke ifadesinin fikri temellerinin Soğuk Savaş’ın sona ermesininakabinde atıldığı ve bu söylem bağlamında gerçekleşen kültürel ve akademik işbirliklerinin kurulması, diplomatik ilişkileringeliştirilmesi, dış yardımlara odaklanılması, komşu ülkelerle sorunların çözülmesi, ekonomik ilişkilerin öncelenmesi vegeliştirilmesi bölgesel barış ve istikrarın sağlanmasında aktif rol üstlenilmesi gibi dış politika eylemlerinin de bu dönemdenitibaren uygulamaya konulduğu savunulmaktadır. Buna göre, 2002 sonrası dönemde bu politikaların daha yoğun ve aktif birşekilde uygulandığı bir gerçek olmakla birlikte, bunların Soğuk Savaş sonrası Türk dış politikasında ortaya çıkan bir trendindevamı olduğunun ıskalanarak AK Parti ya da Davutoğlu sonrası yaşanan bir dış politika dönüşümü olarak tanımlanması eksikbir okumaya sebep olmaktadır.