Yıl: 2004 Cilt: 5 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 133 - 140 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi

Öz:
Amaç: Bu çalışmanın amacı, televizyondaki (TV) filmlerdeki şiddetin sıklığı, süresi ve türünü belirlemek ve şiddetten korunmak için önerilerde bulunmaktır. Yöntem: 07.02.2004-14.02.2004 tarihleri arasında, 5 farklı özel TV kanalında (Kanal D, A TV, Show TV, TGRT, Star TV), hafta içi 16.00-21.30, hafta sonu 09.00-21.30 saatleri arasında rastgele seçilmiş filmler araştırmacılar tarafından eğitilen çalışma ekibi tarafından izlenmiştir. İzlenen şiddet türü ve programın süresi araştırıcılar tarafından oluşturulan veri toplama formuna kaydedilmiştir. Bulgular: Seyredilen filmlerin ortalama süresi 5600 saniye ve şiddet oranı %33.1 (1851.3 sn) olarak bulunmuştur. En yüksek oranda fiziksel şiddet bulunmuş olup toplam sürenin %13.8'ini, toplam şiddet süresinin de %41.7'sini oluşturmuştur. Fiziksel şiddet türleri arasında en yüksek oranda yaralama saptanmış (311.7 sn), bunu vurma (259.6 sn) izlemiştir. Ruhsal şiddet öğesi olan endişe 3.5 dakika (205.7 sn) ile en yüksek oranda olup bunu 2.8 dakika (167.78 sn) ile korkutma izlemiştir. Sözel şiddet öğelerinden azar 5.6 dk (338.2sn) ile en yüksek oranda bulunmuştur. Sonuç: Bulgular ışığında konu tartışılmış ve çocukların ya da izleyenlerin TV'deki şiddetten en az etkilenmesi açısından öneriler sunulmuştur.
Anahtar Kelime: Şiddet Sinema filmi Etkileme Televizyon Çocuk

Konular: Psikoloji

Determining the violence rating in the movies displayed at the time the children watch television most

Öz:
Objective: The aim of this study was to determine the frequency, extent and patterns of the occurrence of violence in films shown on television, and to make recommendations regarding protection from exposure to violence. Methods: All films were randomly selected from five different private TV channels (Kanal D, ATV, Show TV, TGRT, Star TV) and watched by the members of a study team. Viewing hours were between the 16.00 hrs and 21.30 hrs on weekdays, and 9.00 hrs and 21.30 hrs on the weekends. Research was conducted between 7th February and 14th February 2004. The research team educated the members of the study team about violence and types of it. Types and periods of violence seen were registered on a datum collection form designed by the researcher team. Results: The mean period of films seen and' the percentage of violence were 5600 seconds and 33.1%, 1851.3 seconds, respectively. Physical violence was the most frequently encountered type of violence, representing 13.8% of the total viewing time and 41.7% of the total viewed violence time. The highest percentage of physical violence observed was that of injurious behavior
Anahtar Kelime: Television Child Violence Motion Pictures Affect

Konular: Psikoloji
Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • 1. Emanuel N, Kunttsche MA. Hostility among adolescents in Switzerland? Multivariate relations between excessive media use and forms of violence. J Adolesc Health 2004; 34:230-236.
  • 2. Singer DG. Alcohol, television, and teenagers. Pediatrics 1985; 76:668-674.
  • 3. Bensley L, Van Eenwyk J. Video games and real-life aggression: Review of the literature. J Adolesc Health 2001; 29:244-257.
  • 4. Villani S. Impact of media on children and adelescents: A 10-year review of the research. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2001; 40:392-401.
  • 5. Halford JC, Gillespie J, Brown V, Pontin EE, Dovey TM. Effect of television advertisements for foods on food consumption in children. Appetite 2004; 42:221-225.
  • 6. Van den Bulck J. Television viewing, computer game playing, and internet use and self-reported time to bed and time out of bed in secondary-school children. Sleep 2004; 27:101-104.
  • 7. Şirin MR. TV, şiddet içerikli haber öyküleri ve çocuk. 2003; 6:60-67.
  • 8. Akarcalı S. Televizyon ve şiddet. Yeni Türkiye 1996; 11:553-560.
  • 9. Lyle J ve Hoffman HR. Children’s use of television and other media. EA Rubinstein, GA Comstock, JP Murray (Eds.), Television and Social Behavior: Reports and Papers’da, vol. 4, s.129-256, Rockville, MD, U.S. Department of Health, Education, and Welfare, 1972.
  • 10. Batmaz V, Aksoy A. Türkiye’de Televizyon ve Aile. Ankara, Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu, 1995.
  • 11. Orhan E. Televizyonda Yayınlanan Şiddet, Cinsel ve Dini İçerikli Filmlerin ve Çizgi Filmlerin Çocukların Dini Duyguları Üzerindeki Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya, 1997.
  • 12. RTÜK. Aile Bireylerinin Televizyon İzleme Gün ve Saat Alışkanlıkları Kamuoyu Araştırması: Ankara Bölgesi. Radyo Televizyon Üst Kurulu Kamuoyu ve Yayın Araştırmaları Dairesi Başkanlığı, Ankara, 1997.
  • 13. Dewalt MW, Erickson L. Children and television. Eastern Educational Research Association'ın yıllık toplantısında sunulan bildiri. Savannah, GA, Şubat, 1989.
  • 14. Çaplı B. Televizyon karşısında çocuk: Türkiye örneği. B Onur (Ed.), 3. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri: Dünyada ve Türkiye’de Değişen Çocukluk (16-18 Ekim 2000) içinde, s.215-228, Ankara, Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, 2001.
  • 15. Funk JB, Baldacci HB, Pasold T, Baumgardner J. Violence exposure in real-life, video games, television, movies, and the internet: is there desensitization? J Adolesc 2004; 27:23-39.
  • 16. Anderson CA, Bushman BJ. Effects of violent video games on aggressive behavior, aggressive cognition, aggressive affect, physiological arousal, and prosocial behavior: a meta-analytic review of the scientific literature. Psychol Med 2001; 12:353–359.
  • 17. Batur Y. Bilimkurgu Sinemasında Şiddet ve İdeoloji. Ankara, Kitle Yayınları, 1998.
  • 18. Bilgin N. Sosyal Psikolojiye Giriş. İzmir, İzmir Kitabevi, 1997.
  • 19. Büker E. TV ve Şiddet. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir, 1988.
  • 20. Yörükoğlu A. Çocuk Ruh Sağlığı. Yirmi üçüncü baskı, Ankara, Özgür Yayınları, 1998.
  • 21. Mutlu E. Televizyon, çocuklar ve şiddet. İletişim Fakültesi Dergisi 1997; 41-75.
  • 22. Özdoğan B. Çocuk ve Oyun. Ankara, Arı Yayıncılık, 1997.
  • 23. Cüceloğlu D. İnsan ve Davranışı (Psikolojide Temel Kavramlar). Dördüncü baskı, İstanbul, Remzi Kitabevi, 1997.
  • 24. Sanders B. Öküzün A’sı, Elektronik Çağda Kültürün Çöküşü ve Şiddetin Yükselişi. Ş Tahir (Çev. Ed.), İstanbul, Ayrıntı Yayınları, 1999.
  • 25. Dökmen Ü. Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. İkinci baskı, Ankara, Sistem Yayıncılık, 1995.
  • 26. Yurdakul M. Kadın İstismarı ve Şiddet. 1995. 27. Hasgür İ. İletişimle gelen şiddet. Sızıntı Dergisi 1999; 251:498-501.
  • 28. Singer DG, Singer JL. Television viewing and aggressive behavior in preschool children: a field study. Ann N Y Acad Sci 1980; 347:289-303.
  • 29.Kaskun A, Öztunç S. Çocuk, televizyon ve şiddet. http://www.google.com.tr/search?q=cache:ajZbkJj IAmgJ:ilef.ankara.edu.tr/id/yazi.php%3Fyad%3D79 9+%C3%B6zel+televizyon+kanallar%C4%B1+ve+%C5 %9Fiddet&hl=tr’den elde edildi (18 Mayıs 2004).
  • 30. 3984 Sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayınları Hakkında Kanun. Radyo ve Televizyon Yayınları Yayın Esas ve Usulleri Hakkında Yönetmelik. 11. madde.
  • 31. Sağlık Bakanlığı. Dünya Sağlık Günü İçin Hazırlanan Basın Bildirisi. Ankara, 2002. http://www.un.org.tr/who/bulten/turk/bul9saglikgu nsbbildiri’den alındı (06 Temmuz 2003).
  • 32. Şehnaz C. Pornografi ve kadınlara yönelik şiddet: Pornografi tanımları ve tartışmaları. Türk Psikoloji Bülteni 2002; 4:80-83.
  • 33. Harrison KS, Cantor J. Tales from the screen: Enduring fright reactions to scary media. Media Psychol 1999; 1:97-116.
  • 34. Cantor J. Media violence. J Adolesc Health 2000; 27S:30–34.
  • 35. Huesmann LR, Malamuth NM. Media violence and antisocial behavior: An overview. J Soc Issues 1986; 42:1–6.
  • 36. Rule BK, Ferguson TJ. The effects of media violence on attitudes, emotions, and cognitions. J Soc Issues 1986; 42:29–50.
  • 37. Boldizar JP, Perry DG, Perry LC. Outcome values and aggression. Child Develop 1989; 60:571-579.
  • 38. Paik H, Comstock G. The effects of television on antisocial behavior: A metanalysis. Communication Research. J Commun 1994; 21:516–546.
  • 39. Johnson JG, Cohen P, Smailes EM, Kasen S, Brook JS. Television viewing and aggressive behavior during adolescence and adulthood. Science 2002; 295:2468–2471.
  • 40. Wilson BJ, Smith SL, Potter WJ, Kunkel D, Linz D, Colvin CM, Donnerstein E. Violence in children's television programming: Assessing the risks. J Commun 2002; 52:5–35.
  • 41. Hoekstra SJ, Harris RJ, Helmick AL. Autobiographical memories about the experience of seeing frightening movies in childhood. Media Psychol 1999; 1:117-140.
  • 42. Farrell AD, Bruce SE. Impact of exposure to community violence on violent behavior and emotional distress among urban adolescents. J Clin Child Psychol 1997; 26:2–14.
  • 43. Molitor F, Hirsch KW. Children's toleration of reallife aggression after exposure to media violence: A replication of the Drabman and Thomas studies. Child Study J 1994; 24:191–208.
  • 44. Eisenberg N. Emotion regulation and moral development. Annu Rev Psychol 2000; 51:665–697.
  • 45. Hoffman ML. Empathy and moral development: Implications for caring and justice. Cambridge, New York, 2000.
  • 46. Strasburger VC, Wilson BJ. Children, adolescents, and the media. Thousand Oaks, CA, Sage, 2002.
  • 47. Barnett MA, Vitaglione GD, Harper KKG, Quackenbush SW, Steadman LA,Valdez BS. Late adolescents’ experiences with and attitudes towards videogames. J Appl Soc Phychol 1997; 27:1316–1334.
  • 48. Gürkaynak İ: Umut Vakfı "Medyanın Şiddeti Sıradanlaştırması" Paneli, 28 Eylül 1996. http://www.umut.org.tr/etkinlikler/siddet_siradan. htm’ den alındı (24 Kasım 2003).
  • 49. American Academy of Pediatrics. Committee on Public Education. Children, adolescents, and television. Pediatrics 2001; 107:423-426.
  • 50. Şahin NH (Çev.). TV de şiddet ve çocuklarınız: Etkilenmemeleri için neler yapabilirsiniz? Türk Psikoloji Bülteni 4:76-82.
  • 51. Christakis DA, Zimmerman FJ, DiGiuseppe DL, McCarty CA: Early television exposure and subsequent attentional problems in children. Pediatrics 2004; 113:708-713.
  • 52. Weaver B, Barbour N: Mediation of children’s televiewing. Fam Soc 1992; 73:236-242.
  • 53. Singer JL, Singer DG, Rapaczynski WS. Family patterns and television viewing as predictors of children's beliefs and aggression. J Commun 1984; 34:73-89.
  • 54. Desmond RJ, Singer JL, Singer DG, Calam R, Colimore K. Family mediation patterns and television viewing: Young children’s use and grasp of the medium. Hum Commun Res 1985; 11:461-480.
  • 55. Rothschild N, Morgan M. Cohesion and control: Adolescents’ relationships with parents as mediators of television. J Early Adolesc 1987; 7:299-314.
  • 56. Reid LN, Frazer CF. Children’s use of television commercials to initiate social interaction in family viewing situations. J Broadcast 1980; 24:149-158.
APA AYRANCI Ü, KÖŞGEROĞLU N, GÜNAY Y (2004). Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi. , 133 - 140.
Chicago AYRANCI Ünal,KÖŞGEROĞLU Nedime,GÜNAY Yasemin Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi. (2004): 133 - 140.
MLA AYRANCI Ünal,KÖŞGEROĞLU Nedime,GÜNAY Yasemin Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi. , 2004, ss.133 - 140.
AMA AYRANCI Ü,KÖŞGEROĞLU N,GÜNAY Y Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi. . 2004; 133 - 140.
Vancouver AYRANCI Ü,KÖŞGEROĞLU N,GÜNAY Y Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi. . 2004; 133 - 140.
IEEE AYRANCI Ü,KÖŞGEROĞLU N,GÜNAY Y "Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi." , ss.133 - 140, 2004.
ISNAD AYRANCI, Ünal vd. "Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi". (2004), 133-140.
APA AYRANCI Ü, KÖŞGEROĞLU N, GÜNAY Y (2004). Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 5(3), 133 - 140.
Chicago AYRANCI Ünal,KÖŞGEROĞLU Nedime,GÜNAY Yasemin Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 5, no.3 (2004): 133 - 140.
MLA AYRANCI Ünal,KÖŞGEROĞLU Nedime,GÜNAY Yasemin Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, vol.5, no.3, 2004, ss.133 - 140.
AMA AYRANCI Ü,KÖŞGEROĞLU N,GÜNAY Y Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2004; 5(3): 133 - 140.
Vancouver AYRANCI Ü,KÖŞGEROĞLU N,GÜNAY Y Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2004; 5(3): 133 - 140.
IEEE AYRANCI Ü,KÖŞGEROĞLU N,GÜNAY Y "Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi." Anadolu Psikiyatri Dergisi, 5, ss.133 - 140, 2004.
ISNAD AYRANCI, Ünal vd. "Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi". Anadolu Psikiyatri Dergisi 5/3 (2004), 133-140.