Yıl: 2021 Cilt: 12 Sayı: 1 Sayfa Aralığı: 177 - 189 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-09-2021

YENİ SİNEFİLİ

Öz:
Girish Shambu tarafından yazılan Yeni Sinefili, 2. Dünya Savaşı’ndan sonra Fransa’da ortaya çıkan sinefili kavramının, günümüz dijital ortamında dönüştüğü yeni haline odaklanıyor. Kitap boyunca Shambu, sinefilin belli bir coğrafyaya (kıta Avrupası), belirli bir tarihsel döneme (1960’lar ve 70’ler) ve belirli tür filmlere (sanat filmleri) sabitlenmesine meydan okuyarak onu günümüz koşulları içinde yeniden kavramsallaştırıyor. Birçok yazardan ve onların fikirlerinden yararlanarak yazar, Yeni Sinefili, dünyanın değişik bölgelerine yayılmış, farklı beğenilere sahip, çok sesli, çok renkli, sabit olmayan, farklılara duyarlı ve kamusal politik bir aktör olarak tanımlıyor. Shambu, internet sinefillerinin, yalnızca yazarak değil, aynı zamanda filmlerin sesleri ve görüntüleriyle oynayarak, görsel-işitsel metinler üreterek Youtube, Facebook, twitter, vimeo, Tumblr gibi farklı sosyal medya ortamlarında beğenilerinden şüphe ederek filmler hakkında farklı biçimlerde görüşlerini dile getirdiklerini vurguluyor. Tam da bu nedenle kitabı, film kuramlarındaki yerleşik egemen varsayımlara meydan okuyan, onu dekolonizasyona tabii tutan demokratik bir kavrayış ve müdahale olarak görmek mümkündür.
Anahtar Kelime:

REVIEW OF THE NEW CINEPHILIA

Öz:
Girish Shambu’s New Cinephilia focuses on the new form of the concept of cine phile, which emerged in France after the Second World War, in today’s digitalenvironment. Throughout the book, Shambu reconceptualizes the fgure of thecinephile in light of today’s circumstances, challenging the fxation on a certaingeographical region (continental Europe), a certain historical period (the 1960sand ’70s), and a certain type of flm (art flms). Drawing upon many writers andtheir ideas, the author describes the new cinephile as a public political actorwith diferent tastes who is multi-voiced, multi-colored, non-fxed, and sensi tive to diferences, and who is now spread across the world. Shambu empha sizes that internet cinephiles express their opinions about movies in diferentways, not only by writing, but also by playing with the sounds and images ofthe movies, producing audio-visual texts, and casting doubt on the number oflikes flms receive on social-media platforms like YouTube, Facebook, Twitter,Vimeo, Tumblr. For this reason, it is possible to see the book as a democraticallyconceived intervention that challenges and seeks to decolonize the establishedassumptions in flm theory.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Kitap Tanıtımı Erişim Türü: Bibliyografik
  • Akbulut, H., vd. (2018). Kültürel ve toplumsal bir pratik olarak sinemaya gitmek: Türkiye’de seyirci deneyimleri üzerine bir sözlü tarih çalışması. TÜBİTAK Araştırma Raporu.
  • Bala, S. (2020). Sinema seyirciliği pandemiyle nasıl şekillenecek? https://www.indyturk.com/node/183216/k%C3%BClt%C3%BCr/ sinema-seyircili%C4%9Fi-pandemiyle-nas%C4%B1l- %C5%9Fekillenecek (Erişim tarihi 22 Mayıs 2020).
  • Bordwell, D. (2011). Academics vs critics – never the twain shall meet: why can’t cinephilies and academics just get along?, Film Comment, May-June, https://www.filmcomment.com/article/ never-the-twain-shall-meet/, (Erişim Tarihi 13 Şubat 2021).
  • de Valck, M., Hagener, M. (2005). Cinephilia in the new media age. M. de Valck & M. Hagener. (Ed.), Cinephilia: Movies, Love and Memory, (s.11-24). Amsterdam University Press,
  • Elmacıoğlu, L. (2021). Dijital platformlar sinema salonlarının yerini tutabilir mi? https://www.indyturk.com/node/301541/ k%C3%BClt%C3%BCr/dijital-platformlar-sinemasalonlar%C4%B1n%C4%B1n-yerini-tutabilir-mi (Erişim tarihi 17 Ocak 2021).
  • Gürata, A (2011). Dudley Andrew ile söyleşi: sinemanın enerjisine inancımı hiç yitirmeyeceğim. sinecine, 3 (2): 101-121.
  • Gürkan, İ. (2019). Film çalışmalarında eleştirinin dönüşümü: görsel-işitsel denemeler (audiovisual essay). (2019) Sinefilozofi, 4 (8): 284-303.
  • MacCabe, C. (1999). The eloquence of the vulgar. British Film Institute.
  • Özsoy, A. (Ed.) (2020). Sinema, seyir ve seyirci: Türkiye’de 2000 sonrası değişen seyir kültürü ve yeni seyir deneyimleri. Literatürk.
  • Rosenbaum, J., Martin, A. (Ed.). (2003). Movie Mutations: The Changing Face of World Cinephilia, British Film Institute.
  • Sontag, S. (1996). The decay of cinema. The New York Times. http:// www.fredkelemen.com/pdf/SusanSontag_engl.pdf (Erişim tarihi 10 Ocak 2021).
  • Torun, H. (2019). Yeni medya çağında sinefiller: Türkiye’de sinefil kültürü. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi.
APA AKBULUT H (2021). YENİ SİNEFİLİ. , 177 - 189.
Chicago AKBULUT HASAN YENİ SİNEFİLİ. (2021): 177 - 189.
MLA AKBULUT HASAN YENİ SİNEFİLİ. , 2021, ss.177 - 189.
AMA AKBULUT H YENİ SİNEFİLİ. . 2021; 177 - 189.
Vancouver AKBULUT H YENİ SİNEFİLİ. . 2021; 177 - 189.
IEEE AKBULUT H "YENİ SİNEFİLİ." , ss.177 - 189, 2021.
ISNAD AKBULUT, HASAN. "YENİ SİNEFİLİ". (2021), 177-189.
APA AKBULUT H (2021). YENİ SİNEFİLİ. sinecine: Sinema Araştırmaları Dergisi, 12(1), 177 - 189.
Chicago AKBULUT HASAN YENİ SİNEFİLİ. sinecine: Sinema Araştırmaları Dergisi 12, no.1 (2021): 177 - 189.
MLA AKBULUT HASAN YENİ SİNEFİLİ. sinecine: Sinema Araştırmaları Dergisi, vol.12, no.1, 2021, ss.177 - 189.
AMA AKBULUT H YENİ SİNEFİLİ. sinecine: Sinema Araştırmaları Dergisi. 2021; 12(1): 177 - 189.
Vancouver AKBULUT H YENİ SİNEFİLİ. sinecine: Sinema Araştırmaları Dergisi. 2021; 12(1): 177 - 189.
IEEE AKBULUT H "YENİ SİNEFİLİ." sinecine: Sinema Araştırmaları Dergisi, 12, ss.177 - 189, 2021.
ISNAD AKBULUT, HASAN. "YENİ SİNEFİLİ". sinecine: Sinema Araştırmaları Dergisi 12/1 (2021), 177-189.