Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler

Yıl: 2020 Cilt: 32 Sayı: 32 Sayfa Aralığı: 220 - 240 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.16878/gsuilet.508678 İndeks Tarihi: 06-10-2021

Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler

Öz:
Halkla ilişkiler alanının uzun yıllar halkla ilişkileri bir “yönetim” aracı olarakele alan yönetim paradigmasının etkisinde kalması, alanın kültürle ilişkisinin gerplanda kalmasına neden olmuştur. Ancak 2000’li yıllardan sonra halkla ilişkilerlekültür arasındaki ilişkiyi irdeleyen çalışmaların artmaya başladığı görülmektedir.Kültürü merkeze alan araştırmaların ve çalışmaların artması, halkla ilişkiler alanında “sosyo-kültürel” bir dönüşüm yaşandığı tartışmasını başlatmıştır. Makaleninamacı halkla ilişkileri “kültürel aracı” bir meslek olarak konumlandıran görüşleritartışmaktır. Bu bağlamda öncelikle, halkla ilişkileri alternatif bakış açılarıyla değerlendiren görüşlerin, yönetim paradigmasına yönelttiği eleştiriler üzerinde durulmuştur. Daha sonra halkla ilişkilerdeki sosyo-kültürel dönüşümün ne anlamageldiği tartışılmış ve halkla ilişkileri kültürel aracı olarak ele alan yaklaşımlar derlenmiştir. Son olarak halkla ilişkileri simgesel şiddet içeren bir “kültürel aracı” olarakdeğerlendiren görüş tartışılmıştır.
Anahtar Kelime:

Evaluating Public Relations Through Socio-Cultural Perspectives: Public Relations as a Cultural Intermediary Profession

Öz:
Public Relations field has been influenced by management paradigm through long years. Evaluating public relations as a mean of “management” caused suppression of public relations’ relation-ship with culture. However, studies addressing the relationship between public relations and culture has begun to increase after 2000’s. The rise in the culture-centered studies generated a discus-sion about whether it is a “socio-cultural turn” or not. The main pur-pose of this article is to discuss arguments which evaluate public re-lations as a “cultural intermediary” profession. In this scope, firstly the criticisms of alternative perspectives towards management par-adigm was emphasized. Thereafter, the meaning of “socio-cultural turn” in public relations and perspectives that argue this profession as a cultural intermediary was discussed. Finally, the approach that accepts public relations as a symbolically violent cultural intermedi-ary was mentioned.
Anahtar Kelime:

Evaluation des relations publiques du point de vue socio-culturel : relations publiques comme métier intermédiaire culturel

Öz:
Pendant plusieurs années, le domaine des relations publiques était sous l’influence du paradigme de gestion. La considération des relations publiques en tant qu'outil de « gestion » cause l’affaiblissement des relations entre le domaine et la culture. Cependant, après les années 2000, il est possible d’observer que les études sur ces relations augmentent. L’augmentation des recherches et des études axées sur la culture, a entraîné un débat sur une éventuelle transforma-tion « socio-culturelle » dans le domaine des relations publiques. Cet article a pour objectif de discuter les points de vu qui considèrent les relations publiques comme un métier « intermédiaire culturel ». Dans ce contexte, tout d'abord, les critiques envers le paradigme de gestion par les points de vu considérant les re-lations publiques sous des perspectives alternatives, ont été soulignés. Ensuite, il a été discuté de ce que l'on entend par transformations socioculturelles dans le domaine des relations publiques, et les approches considérant les relations publiques comme intermédiaires culturels ont été recueillies. Finalement, l'idée selon laquelle les relations publiques sont considérées comme intermédiaires culturels contenant une violence symbolique, a été discutée.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • Aldoory, L. vd. (2008). Is It Still Just a Women’s Issue? A Study Of Work-Life Balance Among Men and Women in Public Relations. Public Relations Journal, 2(4), 1–20.
  • Allagui, I. (2017). Towards Organizational Activism in the UAE: A Case Study Approach. PR Rewiev, 43, 258-266.
  • Bardhan, N. ve Weaver K. (2011). Public Relations in Global Cultural Contexts: Multi-paradigmatic Perspectives. London: Routledge.
  • Becerikli, S. (2008). ... Ve Halkla İlişkiler. Ankara: Karınca Yayınları.
  • Bourdieu, P. (1991). Language and Symbolic Power. Cambridge:Polity Press.
  • Bourdieu, P. (1995). Pratik Nedenler: Eylem Kuramı Üzerine. (H. Tufan, Çev.), İstanbul: Kesit Yayıncılık.
  • Bourdieu, P. (2015a). Eril Tahakküm. (B. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Bağlam Yayıncı-lık.
  • Bourdieu, P. (2015b). Ayrım: Beğeni Yargısının Toplumsal Eleştirisi. (D. Fırat ve A. Günce Berkkurt, Çev.). Ankara: Heretik Yayıncılık.
  • Brunner, B. (2006). Where Are The Women? A Content Analysis of Introductory Public Relations Textbooks. Public Relations Quarterly, 43–47.
  • Calhoun, C. (2007). Bourdieu Sosyolojisinin Ana Hatları. G. Çeğin vd. (Ed.), Ocak ve Zanaat içinde. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Curtin, P. ve Gaither, K. (2005). Privileging Identity, Difference and Power: The Circuit of Culture As a Basis for Public Relations Theory. Journal of Public Relati-ons Research, 17(2), 91-115.
  • Dozier, D. ve Grunig, L. (2005). Halkla ilişkiler İşlevinin Örgütlenişi. J. Grunig (Ed.), Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik içinde (ss. 417-239). İstan-bul: Tribeca.
  • Dozier, D, Grunig, L. ve Grınig, J. (2010). Manager’s Guide to Excellence in Public Relations and Communication Management. NY: Routledge.
  • Dühring, L. (2015). Lost in Translation? On the Disciplinary Status of Public Rela-tions. Public Relations Inquiry, 4(1), 5-23.
  • Dutta M. J, Pal M. (2011). Public Relations and Marginalization in a Global Con-text: A Postcolonial Critique. N. Bardhan ve C. K. Weaver (Ed.), Public Relations in Global Cultural Contexts içinde (ss. 195–225). New York: Routledge.
  • Edwards, L. (2009). Symbolic Power and Public Relations Practice: Locating Indi-vidual Practitioners in Their Social Context. Journal of Public Relations Research, 21(3), s. 251-272.
  • Edwards, L. ve Hodges, E. M. C. (2011). Public Relations, Society and Culture. New York: Routledge.
  • Edwards, L. (2011). Defining The Object of PR Research: A New Starting Point. Public Relations Inquiry, 1(1): 7-30.
  • Edwards, L. (2012). Exploring The Role of Public Relations As A Cultural Interme-diary Occupation. Cultural Sociology, 6(4), 438-454.
  • Featherstone, M. (2005). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü. (M. Küçük, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Gabardi, W. (2001). Negotiating Postmodernism. London: University of Minne-sota Press.
  • Gilpin, D. R. ve Murphy, P. J. (2010). Implications of Complexity Theory for Public Relations. R. L. Heath (Ed.), The SAGE Handbook of Public Relations (ss. 71–83). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Gower, K. (2009). Halkla İlişkiler Araştırmaları Yol Ayrımında. F. Kesin ve P. Özde-mir (Ed.), Halkla İlişkiler Üzerine içinde. Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Grunig, J. ve Grunig, L. (2005). Halkla İlişkiler ve İletişim Modelleri. J. Grunig (Ed.), Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik içinde (ss. 307- 348). İstanbul: Tribeca.
  • Grunig, J.(2009). Paradigms of Global Public Relations in an Age of Digitalisation. Prism, 6(2), 1-19.
  • Holtzhausen, D. (2000). Postmodern Values in Public Relations. Journal of Public Relations Research, 12 (1), 93-114.
  • Holtzhausen, D. (2002). Towards a Postmodern Agenda for Public Relations. Public Relations Rewiev, 28, 251-264.
  • Holtzhausen, D. ve Voto, R. (2009). Resistance From The Margins: The Post-modern Public Relations Practitioner as Organizational Activist. Journal of Public Relations Research, 14(1), 57-84.
  • Holtzhausen, D. vd., (2009). Exploding the Myth of The Symmetrical/Asymmet-rical Dichtonomy: Public Relations Models in the New South Africa. Journal of Public Relations Research,15(4), 305-341.
  • Hon, L. C. vd. (2005). Halkla İlişkiler ve Kadın: Sorunlar ve Fırsatlar. J. E. Grunig (Ed.), Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik içinde, (ss. 441-462), İstanbul, Rota Yayın.
  • Hutton, J. G. (1999). The Definition, Dimensions and Domain of Public Relations. Public Relations Review, 25(2), 199-214.
  • L’Etang, J. (2005). Critical Public Relations: Some Reflections. Public Relations Review, 31, 521-526.
  • L’Etang, J. (2013). Public Relations: A Discipline in Transformation. Sociology Compass, 7(10), 799-817.
  • McKie, D. ve Galloway, C. (2007). Climate Change After Denial: Global Reach, Global Responsibilities, and Public Relations. Public Relations Review, 33, 368– 376.
  • Mickey, T. (2003). Deconstructing Public Relations. London: Lawrance Erlbaum Publishers.
  • Munshi, D. ve Edwards, L. (2011). Understanding ‘Race’ in/and Public Relations: Where Do We Start And Where Should We Go? Journal of Public Relations Re-search, 23, 349–367.
  • Munshi, D. ve Kurian, P. (2005). Imperializing Spin Cycles: A Postcolonial Look at Public Relations, Greenwashing, and the Separation of Publics. Public Relations Review, 31, 513–520.
  • Murphy, P. (1996). Chaos Theory as a Model for Managing Issues and Crises. Public Relations Review, 22(2), 95–113.
  • Negus, K. (2002). The Work of Cultural Intermediaries and The Enduring Distance Between Production and Consumption. Cultural Studies, 16(4), 501-515.
  • O’Connor, J. (2015). Intermediaries and Imaginaries in the Cultural and Creative Industries. Regional Studies, 49(3), 374-387.
  • Özdemir, P. ve Yamanoğlu Aktaş, M. (2009). Disiplinlerarası Bir Alan Olarak Halk-la İlişkiler: Türkiye’deki Akademik Çalışmalar Üzerine Niteliksel Bir İnceleme. F. Kesin ve P.Özdemir (Ed.) Halkla İlişkiler Üzerine içinde. Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Rittenhofer, I. Ve Valentini, C. (2014). A “Practice Turn” for Global Public Rela-tions: An Alternative Approach. Journal of Communication Management, 19(1), 2-19.
  • Shome, R ve Hegde, R (2002). Postcolonial Approaches to Communication: Charting the Terrain, Engaging the Intersections. Communication Theory, 12, 249–270.
  • Toth, E. (2002). Postmodernism for Modernist Public Relations: The Cash Value and Application of Critical Research in Public Relations”, Public Relations Re-view, 28, 243-250.
  • Waymer, D. (2010). Does Public Relations Scholarship Have a Place in Race? R. L. Heath (Ed.), The SAGE Handbook of Public Relations (ss. 237–246). Thousand Oaks, CA: Sage.
APA Artan Özoran B (2020). Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. , 220 - 240. 10.16878/gsuilet.508678
Chicago Artan Özoran Beris Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. (2020): 220 - 240. 10.16878/gsuilet.508678
MLA Artan Özoran Beris Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. , 2020, ss.220 - 240. 10.16878/gsuilet.508678
AMA Artan Özoran B Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. . 2020; 220 - 240. 10.16878/gsuilet.508678
Vancouver Artan Özoran B Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. . 2020; 220 - 240. 10.16878/gsuilet.508678
IEEE Artan Özoran B "Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler." , ss.220 - 240, 2020. 10.16878/gsuilet.508678
ISNAD Artan Özoran, Beris. "Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler". (2020), 220-240. https://doi.org/10.16878/gsuilet.508678
APA Artan Özoran B (2020). Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. İleti-ş-im, 32(32), 220 - 240. 10.16878/gsuilet.508678
Chicago Artan Özoran Beris Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. İleti-ş-im 32, no.32 (2020): 220 - 240. 10.16878/gsuilet.508678
MLA Artan Özoran Beris Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. İleti-ş-im, vol.32, no.32, 2020, ss.220 - 240. 10.16878/gsuilet.508678
AMA Artan Özoran B Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. İleti-ş-im. 2020; 32(32): 220 - 240. 10.16878/gsuilet.508678
Vancouver Artan Özoran B Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. İleti-ş-im. 2020; 32(32): 220 - 240. 10.16878/gsuilet.508678
IEEE Artan Özoran B "Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler." İleti-ş-im, 32, ss.220 - 240, 2020. 10.16878/gsuilet.508678
ISNAD Artan Özoran, Beris. "Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler". İleti-ş-im 32/32 (2020), 220-240. https://doi.org/10.16878/gsuilet.508678