Türk-İslam dini inanç sisteminin ve aynı zamanda Türk gelenek vegöreneklerinin yapı taşlarından biri olan temizlik ve arınma olgusu, gelenekselOsmanlı-Türk hamam yapılaşmasının ve kültürünün oluşmasının temelsebeplerindendir. Osmanlı mimari tipolojileri içerisinde yer alan ve vakıf sistemiiçerisinde inşa edilen Osmanlı hamam yapıları, dönemsel süreçlerle büyümüş,gelişmiş ve işlevsellikleri de farklılıklar göstermiştir. Erken dönem Osmanlı hamamyapıları, toplumun yalnızca temizlenme mekânları olmuşken, ilerleyen dönemlerdeise sosyalleşmenin sağlandığı ve folklorik ritüellerin gerçekleştirildiği simgeselyapılara dönüşmeye başlamışlardır. Sosyo-kültür tarihimiz açısından hamamyapılarının geleneksel mimari yapı özellikleri ve hamamlarda gerçekleştirilen toplumsal ritüeller kadar önem arz eden hamamlara ait bir diğer alt başlık ise,hamamlarda kullanılan malzemeler ve bu malzemeler içerisinde yer alan metalobjelerdir. Atalarımızdan günümüze miras kalan hamam metal objelerinin sanattarihi disiplini bağlamında sanatsal değerlerinin yanında, kullanıldıklarıdönemlerde sahibinin sosyal statüsünü temsil eden malzemeler olarak kabul edilmişolmaları da bu malzemeleri hem sanat tarihi hem de sosyo-kültür tarihimizaçısından değerli kılan bir diğer özellikleridir. Bu çalışmada, geleneksel hamammalzemeleri arasında yer alan taslar, leğen-ibrikler, nalınlar, buhurdanlıklar,gülabdanlar, kirdenlikler (hamam kazanı), kildenceler (sabunluk), ayna gibi araç vegereçler gerek form özellikleri, gerekse nadide bezemeleri, işçilikleri ve de yapımteknikleri açısından incelenmiş olup, sosyo-kültür tarihimiz içerisindeki önemleridâhilinde geleneksel hamam kültürüne kattıkları zenginlikleri, estetik nitelikleri vebu eserlerin günümüze ulaşan ve yeni nesillere aktarılan en kıymetli folklorik kültürdeğerleri içindeki yerleri değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bu bağlamda malzemelereuygulanan geleneksel el sanatlarının önemi, bu malzemelerin korunmaları vegeliştirilmeleri gerekliliğine verilen önem vurgulanmıştır.