Geçmişte olan geçmişte mi kalmalı yoksa geçmiş deneyimlerden ders mi çıkarmalı? Tarih, elbette egemenler tarafından yaz(dır)ılır ama bu tarih yazımı belleksizleştirmeye hizmet ediyorsa tersine çevirmek ve geçmişi unutturmamak gerekmez mi? Bu çalışmada ele alınan Emlak Bankası yaklaşık 20 yıl önce tasfiye proğramına alınarak bankacılık faaliyetleri sonlandırıldı. Sahip olduğu gayrimenkuller ise TOKİ’ye devredildi. Böylece, Atatürk ile başlayan modern mimari ve çağdaş kentçilik ilkelerini oluşturan bir dönem sona erdirilerek Emlak Bankası toplumsal bellekten silinmeye çalışıldı. Ancak, Türkiye’nin kentsel dokularında halen izlerini görebiliriz. Ürettiği kent parçacıklarıyla varlığının sürmekte olduğunu söyleyebiliriz. Son zamanlarda yıkım tehditi altında olan Ankara’daki Saraçoğlu Mahallesi gibi pek çok büyük ve önemli yaşam alanları, Emlak Bankası’nın kültürel mirasları olarak varlığını sürdürüyor. Banka’nın bu çalışmaya konu olmasının önemi, bankacılık faaliyetlerinin ötesinde Türkiye’nin konut sorununun çözümünde oynadığı rolü, devletin konut alanına müdahale aracı olarak gördüğü işlevi ile ortaya çıkmaktadır. Dünyanın ve Ülkenin en zor koşullarında ortaya çıkıp 75 yıl boyunca hizmet verdikten sonra, IMF’ye verilen bir niyet mektubu ile tasfiye edilmeyi hak etmiş miydi? Milyarlarca liralık mal varlığına varis olan TOKİ ile birlikte çalışamaz mıydı? TOKİ’yi ve özel kesim ağırlıklı bankacılık sektörünü kurtarma operasyonuna mı feda edildi? Bu çalışmada bu soruların yanıtları verilmeye çalışılmıyor. Bu çalışma, soruları daha da çoğaltmayı amaçlıyor.