TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI
Yıl: 2020 Cilt: 8 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 234 - 239 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.37696/nkmj.659002 İndeks Tarihi: 14-11-2021
TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI
Öz: Amaç: Dermatomikoz etkenleri coğrafik bölge, iklim, sosyoekonomik durum ve yaşam tarzı ile zamanla değişebilmektedir. Buçalışmada hastanemiz Dermatoloji kliniğine başvuran dermatomikoz ön tanısı olan hastaları retrospektif olarak değerlendirdik.Hastanemize başvuran hastalardaki demografik verilerin ve alınan örneklerden izole edilecek etkenlerin saptanması amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: 2017 ile Aralık 2017 tarihleri arasında Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Dermatoloji Kliniğindendermatomikoz ön tanısıyla 448 hastadan elde edilen örnekler retrospektif olarak incelenmiştir.Bulgular: Çalışmamıza alınan hastaların hastaneye başvuruları en sık ayak tırnak değişikliklerine (%28,5) bağlı olurken bunu gövdelezyonları (%24,3) ve ayaktaki tırnak dışı (%22,5) deri lezyonları takip etmiştir. Laboratuvar yöntemiyle tanısı dışlanan hastalarda ise ensık ayırıcı tanıya giren lezyonlar; %44,4ile gövdede ve %22,2ile ayakta görülen (tırnak dışı) lezyonlardır. Mikroskopik direkt bakıda%35,8 vakada pozitiflik saptanmıştır. Yapılan mantar kültürlerinde tüm vakaların %5,8’inde üreme saptanmıştır. İzole edilen mantarların%56’sıTrichophyton rubrum, %12’si Candida albicans ve %8’i Microsporum canis olarak tespit edilmiştir.Sonuç: Ayak lezyonları en sık hastaneye başvuru sebebi olurken, Trichophyton rubrum en sık üreyen etken olarak saptanmıştır.Toplumda giderek artan immünsüpresif birey sayısının Candida albicans’ı ikinci üreyen etken olarak karşımıza çıkardığınıdüşünmekteyiz. Onikomikoz ve tinea pedisin hastaneye başvuruda sayıca fazla olması ayak hijyeni, bakımı ve korunmasının toplumsalbir sorun olduğunu düşündürmektedir.
Anahtar Kelime: Clinical, Demographic and Laboratory Results of Dermatomycosis Patients in Tekirdag Region
Öz: Aim: Dermatomycosis factors can change over time with geographical region, climate, socioeconomic status and lifestyle. In this study, we retrospectively evaluated the patients who admitted our dermatology clinic with the preliminary diagnosis of dermatomycosis. Demographic data of the patients who admitted to our hospital and the factors isolated from the samples investigated. Materials and Methods: This study performed in January 2017 to December 2017 at Dermatology Department of Namık Kemal University School of Medicine. A total 448 samples obtained from patients who referred to the Dermatology clinic with a preliminary diagnosis of dermatomycosis were retrospectively evaluated. Results: In our study, the most frequent admissions to hospital were due to toe nail changes (28.5%), followed by trunk lesions (24.3%) and foot lesions except nail (22.5%).The most common differential diagnosis was lesions on the trunk (44.4%) followed by foot skin lesions (22.2%). Direct microscopic examination was positive in 35,8% specimens while fungal culture was positive in 5,8% cases. Trichophyton rubrum (56%) was the most common pathogen, followed by Candida albicans (12%) and Microsporum canis (8%). Conclusion: Foot lesions were the most common reason for admission to the hospital and Trichophyton rubrum was the most common causative agent. We think that increasing number of immunosuppressive individuals in the community revealed Candida albicans as the second agent. The high number of patients with onychomycosis and tinea pedis suggests that foot hygiene, care and protection is a social problem.
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- 1. Tümbay E. Derinin Mantar İnfeksiyonları. Willke Topçu A, Söyletir G, Doğanay M, ed. EnfeksiyonHastalıkları ve Mikrobiyolojisi. İstanbul: Nobel Tıp Kitapevleri, 2002: 1785 – 97.
- 2. Özekinci T, Özbek E, Gedik M, Topçu M, Tekay F, Mete M. Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoji Laboratuvarına Başvuran Hastalarda Dermatofitoz Etkenleri Dicle Tıp Dergisi 2006 ;33:19-22.
- 3. Ergin Ç, Ergin Ş, Yaylı G, Baysal V. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dermatoloji Kliniğine Başvuran Hastalarda Dermatofitoz Etkenleri. Türk Mikrobiyol Cem Der 2000;30:121-24.
- 4. Bilgili ME, Sabuncu İ, Saraçoğlu ZN, Ürer SM, Kiraz N, Akgün Y. Kliniğimize Başvuran Dermatofitozlu Olgulardan İzole Edilen Dermatofit Türleri. T Klin Dermatoloji 2001; 11:185-90.
- 5. Pekbay A, Saniç A, Yenigün A, Ekinci B, Atilla S, Kosif E, Özcan F. Çalışanlarda Yüzeyel Mikoz Prevelansı ve Etken Mantarların Belirlenmesi. O. M.Ü Dergisi 2000;17:45-9.
- 6. Güdücüoğlu H, Akdeniz N, Bozkurt H, Aygül K, İzciH, Berktaş M. Beden Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Yüzeyel Mantar Hastalıkları Açısından Değerlendirilmesi. Van Tıp Dergisi 2006;13:53-5.
- 7. SahinI,Kaya D, Parlak AH ,Oksuz Ş, Behcet M.Dermatophytoses in forestryworkersandfarmers. Mycoses 2005;48:260–4.
- 8. Berktaş M, Yavuz MT, Metin A, Bozkurt H, Dalkılıç AE. Van ve Yöresinde İzole Edilen Dermatofitler. Van Tip Dergisi 1995;2:92-7.
- 9. Dilek N, Yücel AY, Dilek AR, SaralY, Toraman ZA. Fırat Üniversitesi Hastanesi Dermatoloji Kliniği’ne Başvuran Hastalardaki Dermatofitoz Etkenleri. Türk Dermatoloji Dergisi 2009;3:27-31.
- 10. Ergon MC, Özhun M, Doluca DM. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Mikoloji Laboratuvarına Gönderilen Kazıntı Örneklerinin Direk Bakı ve Kültür Sonuçları. Türk Mikrobiyol Cem Derg2013;43:90-6.
- 11. Tanış H, Toraman ZA, Cihangir N, Şaşmaz S. Kahramanmaraş ve Çevresinde Yüzeyel Mantar Enfeksiyonu Etkenlerinin Belirlenmesi. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2010;40:48-53.
- 12. Yurtoğlu F, Yıldız L, Şentürk N, Aydın F, Özden MG, Cantürk T, Turanlı AY. Onikomikozda Tanı Yöntemlerinin Karşılaştırılması: Kontrollü Prospektif Çalışma. Turk J Dermatol 2011;5:48-52.
- 13. Karaaslan A, Karaaslan F, Cengiz AT. Ankara’nın Keçiören Bölgesinde İzole Edilen Dermatomikoz etkenleri. İnfDerg 1998;12:93-6.
- 14. Miller MA, Hodgson Y. Sensitivityandspecificity of potassiumhydroxidesmears of skin scrapingsforthediagnosisof tineapedis. ArchDermatol 1993;129:510-1.
- 15. Kemna ME, Elewski BE. Epidemiologicsurvey of superficialfungaldiseases. J Am AcadDermatol 1996;35:539-43.
- 16. .Maraki S, Tselentis Y. Dermatophytoses in Crete, Greece, between 1992 and 1996. Mycoses 1998;41:175-8.
- 17. Fortuno B, Torres L, Simal E. Dermatophytesisolated in ourclinics. 5 yearstudy in Zaragoza. EnfermInfecMicrobiolClin 1997;15:536-9.
- 18. Kamihama T, Kimura T, Hosokawa JI, Ueji M. Tineapedisoutbreak in swimmingpools in Japan. PublicHealth 1997;111:249- 53.
- 19. Chadeganipour M, Shadzi S, Dehghan P, Movahed M.Prevalenceandetiology of dermatophytoses in Isfahan,Iran. Mycoses 1997;40:321-4.
| APA | ALBAYRAK H, RAİMOĞLU O, AYDIN KURÇ M, YANIK M, EREN TOPKAYA A (2020). TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI. , 234 - 239. 10.37696/nkmj.659002 |
| Chicago | ALBAYRAK Hülya,RAİMOĞLU Onur,AYDIN KURÇ Mine,YANIK Mehmet Emin,EREN TOPKAYA AYNUR TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI. (2020): 234 - 239. 10.37696/nkmj.659002 |
| MLA | ALBAYRAK Hülya,RAİMOĞLU Onur,AYDIN KURÇ Mine,YANIK Mehmet Emin,EREN TOPKAYA AYNUR TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI. , 2020, ss.234 - 239. 10.37696/nkmj.659002 |
| AMA | ALBAYRAK H,RAİMOĞLU O,AYDIN KURÇ M,YANIK M,EREN TOPKAYA A TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI. . 2020; 234 - 239. 10.37696/nkmj.659002 |
| Vancouver | ALBAYRAK H,RAİMOĞLU O,AYDIN KURÇ M,YANIK M,EREN TOPKAYA A TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI. . 2020; 234 - 239. 10.37696/nkmj.659002 |
| IEEE | ALBAYRAK H,RAİMOĞLU O,AYDIN KURÇ M,YANIK M,EREN TOPKAYA A "TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI." , ss.234 - 239, 2020. 10.37696/nkmj.659002 |
| ISNAD | ALBAYRAK, Hülya vd. "TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI". (2020), 234-239. https://doi.org/10.37696/nkmj.659002 |
| APA | ALBAYRAK H, RAİMOĞLU O, AYDIN KURÇ M, YANIK M, EREN TOPKAYA A (2020). TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI. Namık Kemal Tıp Dergisi, 8(2), 234 - 239. 10.37696/nkmj.659002 |
| Chicago | ALBAYRAK Hülya,RAİMOĞLU Onur,AYDIN KURÇ Mine,YANIK Mehmet Emin,EREN TOPKAYA AYNUR TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI. Namık Kemal Tıp Dergisi 8, no.2 (2020): 234 - 239. 10.37696/nkmj.659002 |
| MLA | ALBAYRAK Hülya,RAİMOĞLU Onur,AYDIN KURÇ Mine,YANIK Mehmet Emin,EREN TOPKAYA AYNUR TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI. Namık Kemal Tıp Dergisi, vol.8, no.2, 2020, ss.234 - 239. 10.37696/nkmj.659002 |
| AMA | ALBAYRAK H,RAİMOĞLU O,AYDIN KURÇ M,YANIK M,EREN TOPKAYA A TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI. Namık Kemal Tıp Dergisi. 2020; 8(2): 234 - 239. 10.37696/nkmj.659002 |
| Vancouver | ALBAYRAK H,RAİMOĞLU O,AYDIN KURÇ M,YANIK M,EREN TOPKAYA A TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI. Namık Kemal Tıp Dergisi. 2020; 8(2): 234 - 239. 10.37696/nkmj.659002 |
| IEEE | ALBAYRAK H,RAİMOĞLU O,AYDIN KURÇ M,YANIK M,EREN TOPKAYA A "TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI." Namık Kemal Tıp Dergisi, 8, ss.234 - 239, 2020. 10.37696/nkmj.659002 |
| ISNAD | ALBAYRAK, Hülya vd. "TEKİRDAĞ BÖLGESİ DERMATOMİKOZ HASTALARININ KLİNİK, DEMOGRAFİK VE LABORATUVAR SONUÇLARI". Namık Kemal Tıp Dergisi 8/2 (2020), 234-239. https://doi.org/10.37696/nkmj.659002 |
