Her dilin kendisini niteleyen ve diğerlerinden ayıran bir takım özellikleri vardır. Bu durum Arap dili için de geçerlidir. Türkçede olduğu gibi Arapçada da iki tür cümle vardır. Bunlardan ilki isim cümlesidir. İsimle başlar. Kesinlik ve istikrar ifade eder. İkincisi de fiil cümlesidir. Fiille başlar. Devamlılık ve yenilik bildirir. Fakat özellikle Kur’an-ı Kerim’de bazı isim cümleleri fiil cümlesi konumunda gelmiştir. Bu konuda eş-Şatibi, el-İşarat kitabında örnekler vermiştir. Fakat bunları açıklayıp yorumlamamıştır. Buradan hareketle, araştırma, isim cümlesinin fiil cümlesi konumunda kullanılmasını ele almaktadır. İsim cümlesi ve fiil cümlesi arasındaki anlam farkları incelenmiş, Arapça ile Türkçe arasında kullanımı karşılaştırılmıştır.Araştırma giriş ve iki bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde Arap dilindeki, isim ve fiil cümleleri gibi konu ile ilgili tarifler yapılmıştır. Birinci bölümde isim cümlesinin fiil cümlesi konumunda gelen yerler ve açıklamaları yer almaktadır. İkinci bölümde bu iki tür cümlenin nasıl anlaşılacağı ve Türkçeye nasıl tercüme edileceği ele alınmaktadır. Sonuç kısmında ulaşılan bulgulara yer verilmiştir. Bu bulguların ilki, isim cümlesinin fiil cümlesi konumunda kullanılmasının bazı anlam farklarını ortaya koymasıdır. Bu anlam farkı hem dil hem de belagat açısından kendini göstermektedir. Aralarındaki farkların incelenmesi Arapça öğreten ve öğrenenler için gereklidir. Böylece aralarındaki anlam farklarını bilecek ve buna göre çeviri yapma imkanına sahip olacaklardır