İslâmiyetin Türkler arasında yayılması ile birlikte Türk devletleri dinî hassasiyetlere sahip olmaya başlamışlardır. Ortaçağ Türk-İslâm devletlerinden biri olan Hârezmşâhlar Devleti de (1097-1231) siyasî ve toplumsal açıdan İslâmî kuralları uygulamaktaydı. Hârezmşâh hükümdarları askerî, ilmî ve edebî eğitimin yanı sıra dinî eğitim de almış kişilerdi. Genel olarak sünniliğin etkili olduğu ülkede siyasî ve askerî açıdan bakıldığında dinî söylemlerin ve eylemlerin var olduğu görülmektedir. Ayrıca toplumsal anlamda da dinî yaşantının etkili olduğu anlaşılmaktadır. Müslüman olmayanlara karşı yapılan mücadelede de dinî ifadeler ön plana çıkarılmıştır. Müslüman devletler ile münasebetlerde ise Hârezmşâhların dinin muhafazası ve intişarı hususunda önemli roller üstlendiği bilinmektedir. Bu dönemde gerçekleşen faaliyetler İslâm dinine uygunluk açısından değerlendirilmiş ve bu konuda fetvalar alınarak yerine getirilmiştir. Hârezmşâhlar diğer Türk-İslâm devletleri gibi hukuk sistemi olarak şer’î ve örfî hukuku beraber uygulamışlardır. Ülke içerisinde adalet sistemi kadılar eliyle yürütülmekteydi ve bu kadıların başında kādılkudâtlık mevkisi bulunmaktaydı. Bu çalışmada Hârezmşâhlar Devleti’ne ait bu dinî uygulamalar kaynakların verdiği bilgiler ışığında ele alınıp değerlendirilecektir.