Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları
Yıl: 2020 Cilt: 7 Sayı: 2 Sayfa Aralığı: 395 - 419 Metin Dili: Türkçe DOI: 10.33460/beuifd.775484 İndeks Tarihi: 29-07-2022
Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları
Öz: Meslek seçimi ilk önce düşünme ile başlar. Seçilecek meslek zihinde şekillenir ve daha sonra o meslek konusunda karar verilir. Bütün bu serüvenin ana hareket merkezi ise kalptir. Meslek edinme düşüncesi eğer tevhîdî imanla dolu bir kalpten doğarsa, seçilen meslek elbette insanlığın iyiliği için önemli sonuçlar doğuracaktır. Bir meslek olarak din hizmeti Yüce Allah’ın, elçisi Hz. Muhammed (sav) aracılığıyla insanlığa hidayet rehberi olarak gönderdiği Kur’ân’ın mesajının yine O’nun tarafından belirlenen amaca ve yöntemlere uygun olarak bütün insanlığa duyurulması faaliyetidir. Din hizmeti, sonradan ihtiyaca binaen ihdas edilen bir hizmet olmayıp, aksine varlığı için vahyin kaynaklık ettiği önemli ve gerekli bir hizmettir. Bu vazifeyi tarihi süreç içerisinde önce peygamberler yerine getirmiştir. Peygamberlerin bu hizmeti bozulmuş ilâhî dengeleri yeniden ikame etmeye, toplumu yeniden vahye göre şekillendirmeye ve kayıp değerleri hayatın merkezine koymaya yönelik olmuştur. Din görevini ifa edenler, bu yüce görevi Kur’ân ve Sünnetin ışığında yürütenlerdir. Nitekim bu vazifeyi gerçekleştirenler, Allah’ın dinini doğru öğrenme, anlama ve yaşama konusunda inananlara yardımcı olmaktadırlar. Bu nedenle din hizmeti doğru, bilgili, özverili, ahlaklı, takva sahibi ve dindar görevlilere ihtiyaç duymaktadır. Ayrıca din hizmetinin topluma sağlıklı bir şekilde aktarılabilmesi için, görevlilerin karakter ve mizaçlarının din hizmetine uygun, bu konuda ulaşılması gereken hedefin ise manevî olması önem arz etmektedir. Bu makalede din hizmetinin, yukarıda değindiğimiz bütün yönleriyle Kur’ân’ı Kerîm’deki kaynakları, yani din hizmetine bir meslek olarak varlık alanı sağlayan âyetler üzerinde durulacaktır.
Anahtar Kelime: Qur’anic References of Religious Service as a Profession
Öz: Choosing a profession starts with thinking first. The profession to be chosen is shaped in the mind and then a decision is made on that profession. The main center of action of this whole adventure is the heart. If the idea of acquiring a profession emerges from a heart full of monotheistic faith, the chosen profession will of course have important consequences for the good of humanity. The service of religion is to present the message of the divine book Quran, sent by Allah, as a guide to humanity through the messenger of Prophet Muhammad, in accordance with the purpose and methods determined by Him again. Religious service is not a service created based on need, but an important and necessary service for which revelation is the source for its existence. Prophets fulfilled this duty first in the historical process. This task of the prophets is to restore the broken divine balances, to reform society, to replace the lost values. Religious officials, are those who carry out this great task from Quran and Sunnah from the prophetic method. As a matter of fact, those who carry out this duty help believers to learn, understand and live the religion of Allah correctly. For this reason, religious service needs correct, knowledgeable, selfless, moral, pious and religious officials. In addition, the methods (communication) that should be parallel with the Quran and the practices of the Prophet. Finally, it is important that the aim to be pursued in the execution of religious service is religious, spiritual. In this article, we will focus on the sources of religious service in the Holy Quran with all aspects mentioned above, that is, the verses that provide the service of religion as a profession.
Anahtar Kelime: Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
- Akpınar, Cemil. “İcâzet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 21/393-400. İstanbul: TDV Yayınları, 2000.
- Alemdar, Yusuf. Osmanlı’da Dâru’l-Kurrâ Müessesesi ve Kıraat Öğretimi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2003.
- Ateş, Süleyman. “İhlâs”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 21/535-537. İstanbul: TDV Yayınları, 2000.
- Aydın, Mehmet Akif. “İmamet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 22/203-207. İstanbul: TDV Yayınları, 2000.
- Aydın, Mehmet Zeki. Din Öğretiminde Yöntemler. Ankara: Nobel Yayınevi, 2007.
- Başoğlu, Muzaffer Şerif. “Farklar Psikolojisine Giriş”. Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi 1/2 (1943), 71-80.
- Berger, Peter Ludwig. Dinin Sosyal Gerçekliği, çev. Ali Coşkun. İstanbul: İnsan Yayınları, 1993.
- Berki, Ali Himmet & Keskioğlu, Osman. Hâtemü’l-Enbiyâ Hazreti Muhammed ve Hayatı. Ankara: DİB Yayınları, 2015.
- Bilmen, Ömer Nasuhi. Kur’ân-ı Kerîm’in Türkçe Meâl-i Âlîsi ve Tefsiri. 8 Cilt. Ankara: Akçağ Yayınları, 1993.
- Buhârî, Ebû Abdillâh b. Muhammed b. İsmail el. Sahîhu’l-Buhârî. 8 Cilt. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
- Carnegie, Dale. Söz Söylemek ve İş Başarmak Sanatı. çev. Ömer Rıza Doğrul. sad. Ayhan Yalçın. İstanbul: Kitsan, 1991.
- Cebeci, Suat. “Din Eğitimi ve Din Hizmetlerinde İletişim”. Din Eğitimi ve Din Hizmetlerinde Rehberlik. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, 2019.
- Cebeci, Suat. “İletişim Kavramı ve Modelleri”. Din Eğitimi ve Din Hizmetlerinde Rehberlik. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, 2019.
- Cevherî, Ebû Nasr İsmâîl b. Hammâd el-. es-Sıhâh. thk. Ahmed Abdu’lgafûr Attâr. Beyrût: Dâru’l-İlmi’l-Melâyîn, 1979.
- DİB, Diyanet İşleri Başkanlığı. “Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü”. Erişim 23 Eylül 2020. https://dinhizmetleri.diyanet.gov.tr/sayfa/53/tanitim
- DİB, Diyanet İşleri Başkanlığı. “Din İşleri Yüksek Kurulu”. Erişim 23 Eylül 2020. https://kurul. diyanet.gov.tr/Cevap-Ara/275/din-hizmetleri-karsiliginda-maas-alinabilir-mi--maasligorevlilerin-arkasinda-namaz- kilinabilir-miEbû Dâvûd, Süleyman İbnü’l-Eş’as İbn İshâk el-Ezdî es-Sicistânî. Sünenü Ebî Dâvûd. 4 Cilt. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
- Erdem, Cem. “Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Yeterlilik Algıları ve Tutumları Üzerine Bir Araştırma”. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 7/4 (2012), 1727-1747.
- Freyer, Hans. Din Sosyolojisi. çev. Turgut Kalpsüz. Ankara: AÜİFY, 1964.
- Gümrükçüoğlu, Süleyman. Kur’an’da İletişim Dili. İstanbul: Etkileşim Yayınları, 2014.
- Gürkan, Salime Leyla. “Ruhbân”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 35/204-205. İstanbul: TDV Yayınları, 2008.
- Hökelekli, Hayati. “Şahsiyet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 38/297-298. İstanbul: TDV Yayınları, 2010.
- Isfahânî, Ebü’l-Kâsım Hüseyn b. Muhammed b. el-Mufaddal er-Râgıb el-. el-Müfredât fî garîbi’l- Kur’ân. Beyrut: Dâru’l-Ma’rifeh, 1998.
- Işık, Şemsettin. Geçmişten Günümüze Kur’ân’ı Anlama ve Yaşama Önündeki Engeller. Ankara: Nuhbe Yayınları, 2020.
- Işık, Şemsettin. İlk Ahit. İstanbul: Pınar Yayınları, 2003.
- İbn Âşûr, Muhammed et-Tâhir b. Muhammed b. Muhammed et-Tâhir et-Tûnisî. et-Taḥrîr ve’t-tenvîr. 30 Cilt. Tûnus: Dâru Sahnûn, 1997.
- İbn Kesîr, Ebu’l-Fida’ İmadüddîn İsmail. Tefsîrü’l-Ḳur’âni’l-’azîm. thk. Sâmî b. Muhammed es-Selâme. 8 Cilt. Riyad: Dârun Tıbbiyyeh, 2. Basım. 1999.
- İbn Mâce, Ebû Abdillâh Muhammed. Sünenü İbn Mâce. 2 Cilt. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
- Karaman, Hayrettin vd.. Kur’an Yolu Türkçe Meâl ve Tefsir. Ankara: DİB Yayınları, 2007.
- Keskin, Yahya Mustafa. “Din ve Toplum İlişkileri Üzerine Bir Genelleme”. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi 4/2 (2004), 7-21.
- Kitâb-ı Mukaddes. İstanbul: Kitâb-ı Mukaddes Şirketi, 2. Basım, 2003.
- Köksal, Mustafa Asım. Peygamberler Tarihi. Ankara: TDV Yayınları, 1990.
- Kökver, Mahmut. “Oligarşik Dini Yapının Eleştirisi Olarak Kur’an’da Din Adamları Tiplemeleri”. International Journal of Social And Humanistic Sciences (Uluslararası Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi) 1/1 (2017), 52-67.
- Kur’ân-ı Kerîm ve Açıklamalı Meâli. çev. Hayrettin Karaman vd.. 1. Basım. Ankara: TDV Yayınları, 2017.
- Kurtubî, Ebû Abdillah Muhammed b. Ahmed b. Ebî Bekr b. Ferh el-. el-Câmi’u li-ahkâmi’lKur’ân. Thk. Hişam Semîr el-Buhârî. 20 Cilt. Riyâd: Dâru Âlimi’l-Kütüb, 2003.
- Macit, Yusuf. “Din Hizmetlerinde Mesaj Oluşturmada Kur’an Örneği”. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 12/2 (2007), 215-227.
- Müslim, Ebu’l-Hüseyn Müslim b. el-Haccac. Sahîhu Müslim. 3 Cilt. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
- Özdoğan, Öznur. “İnsan Peygamber İlişkisi”. Dini Araştırmalar. 7/19 (Mayıs-Ağustos 2004), 55-71.
- Rûmî, Mevlânâ Celâleddîn er-. Mesnevi. çev. Veled İzbudak. 6 Cilt. İstanbul: MEB Yayınları, 1990.
- Savut, Harun. Rivayet Sorunlarına Çözüm Arayışı–İbn Kesîr Tefsiri Bağlamında. Ankara: Otto Yayınları, 2016.
- Sorubak. “Tecrübe Konuşuyor-Doğan Cüceloğlu”. Erişim 17 Temmuz 2020. https://www. sorubak.com/tecrube-konusuyor-dogan-cuceloglu_171329.htm
- Şirbînî, Şemsüddîn Muḥammed b. Aḥmed el-Hatîb eş-. Muğni’l-muhtâc ilâ ma’rifeti me’ânî elfâzi’l-Minhâc. Mısır: y.y., 1958.
- Taberî, Ebû Ca‘fer Muhammed b. Cerîr et-. Câmi’u’l-beyân ‘an te’vîli âyi’l-Kur’ân. Beyrût: y.y., 1992.
- Taberî, Ebû Ca‘fer Muhammed b. Cerîr et-. Târîhu’r-rusül ve’l-mülûk. 2. bs. Beyrût: Dâru’tTürâs, 1387/1968.
- Tirmizî, Ebû İsâ Muhammed b. İsâ b. Sevra et-. Sünenü’t-Tirmîzî. 5 Cilt. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
- Tosun, Cemal. Din Eğitimi Bilimine Giriş. Ankara: Pegem A Yayıncılık, 2002.
- Yazır, Muhammed Hamdi. Hak Dini Kur’ân Dili. 9 Cilt. İstanbul: Eser Neşriyat, 1971.
- Zemahşerî, Ebü’l-Kasım Mahmûd b. Ömer b. Muhammed el-Hârizmî ez. el-Keşşâf ‘an ḥaḳāiḳı’t-tenzîl ve uyûni’l-eḳāvîl fî vücûhi’t-tevîl. thk. Abdurrezzak el-Mehdî. 4 Cilt. Beyrût: Dâru İhyai’t-Turasi’l-Arabi, ts.
| APA | Soylu A (2020). Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları. , 395 - 419. 10.33460/beuifd.775484 |
| Chicago | Soylu Ali Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları. (2020): 395 - 419. 10.33460/beuifd.775484 |
| MLA | Soylu Ali Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları. , 2020, ss.395 - 419. 10.33460/beuifd.775484 |
| AMA | Soylu A Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları. . 2020; 395 - 419. 10.33460/beuifd.775484 |
| Vancouver | Soylu A Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları. . 2020; 395 - 419. 10.33460/beuifd.775484 |
| IEEE | Soylu A "Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları." , ss.395 - 419, 2020. 10.33460/beuifd.775484 |
| ISNAD | Soylu, Ali. "Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları". (2020), 395-419. https://doi.org/10.33460/beuifd.775484 |
| APA | Soylu A (2020). Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları. BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, 7(2), 395 - 419. 10.33460/beuifd.775484 |
| Chicago | Soylu Ali Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları. BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİ 7, no.2 (2020): 395 - 419. 10.33460/beuifd.775484 |
| MLA | Soylu Ali Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları. BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, vol.7, no.2, 2020, ss.395 - 419. 10.33460/beuifd.775484 |
| AMA | Soylu A Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları. BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİ. 2020; 7(2): 395 - 419. 10.33460/beuifd.775484 |
| Vancouver | Soylu A Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları. BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİ. 2020; 7(2): 395 - 419. 10.33460/beuifd.775484 |
| IEEE | Soylu A "Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları." BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİ, 7, ss.395 - 419, 2020. 10.33460/beuifd.775484 |
| ISNAD | Soylu, Ali. "Bir Meslek Olarak Din Hizmetinin Kur’ân’î Referansları". BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİ 7/2 (2020), 395-419. https://doi.org/10.33460/beuifd.775484 |
