Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi

BAŞOĞLU, Bahar; Karaduman, A. Ayşe; ARAS, Özgen

Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi

Özgen ARAS, (Hacettepe Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Ankara, Türkiye)

Bahar BAŞOĞLU, (Hacettepe Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Ankara, Türkiye)

Aynur Ayşe KARADUMAN (Hacettepe Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksek Okulu, Ankara, Türkiye)

Fizyoterapi Rehabilitasyon

7 0

Yıl: 2004 Cilt: 15 Sayı: 3 Sayfa Aralığı: 93 - 99 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi

Öz:

Amaç: Çalışmamız, Duchenne musküler distrofi (DMD) ve Spinal musküler atrofi (SMA) tanılı hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisini belirlemek amacı ile gerçekleştirildi.Gereç ve yöntem: Çalışmaya yaş ortalaması 9.62±2.69 olan 25’i DMD ve 18’i SMA tanılı toplam 43 hasta alındı. Olguların kas kuvvetleri Modifiye Medical Research Council (MMRC) skalası kullanılarak değerlendirildi, bölgesel ve toplam kas kuvveti skorları elde edildi. Süreli performans testleri olarak sırtüstünden yüzüstüne dönme, ayağa kalkma, 10 m yürüme ve 5 basamak merdiveni çıkma süreleri değerlendirildi. Fonksiyonel düzey, WeeFIM ile değerlendirildi. Manuel kas kuvveti, süreli performans testleri ve WeeFIM sonuçları arasındaki ilişki istatistiksel olarak incelendi.Sonuçlar: Toplam kas kuvveti skoru ile WeeFIM skoru arasında anlamlı ilişki bulundu (Spearman rho= 0.572, p<0.001). Kas kuvvet skoru ile sırtüstünden yüzüstüne dönme, ayağa kalkma ve 5 basamak merdiveni çıkma süreleri arasında [Spearman rho= -0.427 (p=0.006),-0.347 (p=0.038), -0.451 (p=0.008)] ve WeeFIM skoru ile sırtüstünden yüzüstüne dönme süresi arasında anlamlı ilişkiler bulundu (Spearman rho= -0.446, p=0.004).Tartışma: Nöromusküler hastalıklar grubunda, sayıca önemli yer tutan ve farklı seyirleri olan DMD ve SMA tanılı hastalarda, rutin olarak yapılan manuel kas testi ve süreli performans testleri ile ilişkili bulunan WeeFIM’in herediter nöromusküler hastaların izlendiği birimlerde kullanılabilir olduğunu düşünmekteyiz.

Anahtar Kelime: Kas atrofisi, spinal Kaslar Muskuler distrofi, Duchenne

Konular: Genel ve Dahili Tıp Rehabilitasyon

The relationship between manual muscle strength and functional level in patients with Duchenne muscular dystrophy and spinal muscular atrophy

Öz:

Purpose: The aim of the study was to investigate the relation between manual muscle strength and functional level in patients with Duchenne muscular dystrophy (DMD) and spinal muscular atrophy (SMA).Material and methods: Forty-three patients (25 DMD and 18 SMA) with the mean age 9.62±2.69 were included in the study. The muscle strength of the patients was evaluated with Modified Medical Research Council (MMRC) scale; regional and total muscle strength scores were recorded. Timed performance tests consisted of rolling from supine to prone, standing up from sitting, 10 meter walk and ascending 5 stairs. The functional level was evaluated with WeeFIM. The relation between manual muscle strength, timed performance tests and WeeFIM was statistically examined. Results: A significant relation was found between total muscle strength score and WeeFIM (Spearman rho= 0.572, (p<0.001). Also there were significant relation between total muscle strength score and rolling from supine to prone, standing up from sitting and ascending 5 stairs [Spearman rho= -0.427 (p=0.006),-0.347 (p=0.038), -0.451 (p=0.008)] and between WeeFIM score and rolling from supine to prone [Spearman rho= -0.446, (p:0.004)].Conclusion: We concluded that WeeFIM was found related with manual muscle strength score and that timed performance tests could be used in neuromuscular disorders units where DMD and SMA patients are treated.

Anahtar Kelime: Muscles Muscular Dystrophy, Duchenne Muscular Atrophy, Spinal

Konular: Genel ve Dahili Tıp Rehabilitasyon

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Karaduman A. Progresif musküler distrofili çocuklarda fizyoterapi ve rehabilitasyon. Hacettepe Üniversitesi. Doktora Tezi. Ankara. 1989.
2. Andersson PB, Rando TA. Neuromuscular disorders of childhood. Curr Opin Pediatr. 1999;11:497-503.
3. Karaduman A, Erbahçeci F, Topaloğlu H. Nöromusküler sistem hastalıklarında rehabilitasyon. Fizyoterapi Rehabilitasyon. 1991;6:38-46.
4. Dubowitz V. Muscle disorders in childhood. 2nd Ed. WB Saunders Company. London. 1994.
5. Uyanık M, Tural E. Mental retarde çocuklarda Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçümü ve Çocuk Özür Değerlendirme Envanterinin güvenirlik ve uyum geçerliği. Fizyoterapi Rehabilitasyon.2003;14:72-79.
6. Law M, King G, Russell D, et al. Measuring outcomes in children’s rehabilitation: a decision protocol. Arch Phys Med Rehabil. 1999;80:629-636.
7. Ottenbacher KJ, Taylor ET, Msall ME, et al. The stability and equivalence reliability of the functional independence measure for children (WeeFIM). Dev Med Child Neurol. 1996;38:907-916.
8. Ottenbacher KJ, Msall ME, Lyon NR, et al. Interrater agreement and stability of the functional independence measure for children (WeeFIM): Use in children with developmental disabilities. Arch Phys Med Rehabil. 1997;78:1309-1315.
9. Ottenbacher KJ, Msall ME, Lyon NR, et al. The WeeFIM instrument: its utility in detecting change in children with developmental disabilities. Arch Phys Med Rehabil. 2000;81:1317-1326.
10. Fehlings D, Vajsar J, Wilk B, et al. Anaerobic muscle performance of children after long-term recovery from Guillain-Barra syndrome. Dev Med Child Neurol.2004;46:689-693.
11. Aras Ö. DMD'li çocuklarda kas kuvveti değerlendirmelerinin karşılaştırılması. Hacettepe Üniversitesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara. 1997.
12. Green SB, Salkind NJ, Akey TM. Using SPSS for windows: analyzing and understanding data. 2nd Ed. Prentice Hall. New Jersey. 2000:208-232.
13. Greensmith L, Vrbova G. Disturbances of neuromuscular interaction may contribute to muscle weakness in SMA. Neuromuscul Disord. 1997;7:369- 372.
14. Manzur AY, Muntoni F. The management of DMD. Curr Paediatr.2002;12:261-268.
15. Carter GT, Abresch RT, Fowler JM, et al. Profiles of neuromuscular disorders: spinal muscular atrophy. Am J Phys Med Rehabil. 1995;74(sup):S150-159.
16. Başoğlu B. Tip2 ve tip3 SMA'li hastalarda rehabilitasyonun motor fonksiyonlar üzerine olan etkilerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara. 2003.
17. Fowler EG, Graves MC, Wetzel GT, et al. Pilot trial of albuterol in Duchenne and Becker muscular dystrophy. Neurology. 2004;62:1006-1008.
18. Jepsen J, Laursen L, Larsen A, et al. Manual strength testing in 14 upper limb muscles: a study of inter-rater reliability. Acta Orthop Scand. 2004;75:442-448.
19. Tarnopolsky M, Mahoney D, Thompson T, et al. Creatine monohydrate supplementation does not increase muscle strength, lean body mass, or muscle phosphocreatine in patients with myotonic dystrophy type I. Muscle Nerve. 2004;29:51-58.
20. Great Lakes ALS Study Group. A comparison of muscle strength testing techniques in amyotrophic lateral sclerosis. Neurology. 2003;61:1503-1507.
21. Florence JM, Pandya S, King W. Clinical trials in duchenne dystrophy. Phys Ther. 1984;64:41-45.
22. Mendell JR, Moxley RT, Griggs RC, et al. Randomized double blind six month trial of prednisone in DMD. New Eng J Med. 1989;320:1592-1597.
23. Aras Ö. Nöromusküler hastalıklarda spinal eğriliklerin fonksiyona etkisi. Hacettepe Üniversitesi. Doktora Tezi. Ankara. 2003.
24. Lollar DJ, Simeonsson RJ, Nanda U. Measures of outcome for children and young. Arch Phys Med Rehabil. 2000;81:46-53.
25. Msall ME, DiGaudio K, Duffy LC, et al. WeeFIM. Clin Pediatr. 1994;7:431-438.
26. Azaula M. Msall ME, Buck G, et al. Measuring functional status and family support in older school-aged children with cerebral palsy: comparison of three instrument. Arch Phys Med Rehabil. 2000;81:307-311.
27. Leonard S, Msall ME, Bower C, et al. Functional status of school-aged children with down syndrome. J Paediatr Child Health. 2002,38:160-165.
28. Bakker JPJ, Groot IJM, Beelen A, et al. Predictive factors of cessation of ambulation in patients with DMD. Am Phys Med Rehabil. 2002;81: 906-912.
29. Düger T, Yılmaz O, Akı E, et al. The environmental barriers of children with Muscular Dystrophies and its effect on mother’s low back pain. Disabil Rehabil. 2003;25:1187-1192.
30. Chen CC, Heinemann AW, Bode RK, et al. Impact of pediatric rehabilitation services on children’s functional outcomes. Am J Occup Ther. 2004;58:44-53.
31. Uchikawa K, Liu M, Hanayama K, et al. Functional status and muscle strength in people with Duchenne muscular dystrophy living in the community. J Rehabil Med. 2004;36:124-129.
32. Moxley RT. Functional Testing. Muscle Nerve. 1990;13(sup): S26-29.
33. Finison L. Modeling of time -strength relationship. Muscle Nerve. 1990;13(sup):S49-52.

APA	ARAS Ö, BAŞOĞLU B, Karaduman A (2004). Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi. , 93 - 99.
Chicago	ARAS Özgen,BAŞOĞLU Bahar,Karaduman A. Ayşe Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi. (2004): 93 - 99.
MLA	ARAS Özgen,BAŞOĞLU Bahar,Karaduman A. Ayşe Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi. , 2004, ss.93 - 99.
AMA	ARAS Ö,BAŞOĞLU B,Karaduman A Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi. . 2004; 93 - 99.
Vancouver	ARAS Ö,BAŞOĞLU B,Karaduman A Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi. . 2004; 93 - 99.
IEEE	ARAS Ö,BAŞOĞLU B,Karaduman A "Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi." , ss.93 - 99, 2004.
ISNAD	ARAS, Özgen vd. "Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi". (2004), 93-99.

APA	ARAS Ö, BAŞOĞLU B, Karaduman A (2004). Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi. Fizyoterapi Rehabilitasyon, 15(3), 93 - 99.
Chicago	ARAS Özgen,BAŞOĞLU Bahar,Karaduman A. Ayşe Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi. Fizyoterapi Rehabilitasyon 15, no.3 (2004): 93 - 99.
MLA	ARAS Özgen,BAŞOĞLU Bahar,Karaduman A. Ayşe Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi. Fizyoterapi Rehabilitasyon, vol.15, no.3, 2004, ss.93 - 99.
AMA	ARAS Ö,BAŞOĞLU B,Karaduman A Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi. Fizyoterapi Rehabilitasyon. 2004; 15(3): 93 - 99.
Vancouver	ARAS Ö,BAŞOĞLU B,Karaduman A Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi. Fizyoterapi Rehabilitasyon. 2004; 15(3): 93 - 99.
IEEE	ARAS Ö,BAŞOĞLU B,Karaduman A "Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi." Fizyoterapi Rehabilitasyon, 15, ss.93 - 99, 2004.
ISNAD	ARAS, Özgen vd. "Duchenne musküler distrofi ve spinal musküler atrofili hastalarda manuel kas kuvveti ile fonksiyonel düzey ilişkisi". Fizyoterapi Rehabilitasyon 15/3 (2004), 93-99.