Yıl: 2021 Cilt: 0 Sayı: 44 Sayfa Aralığı: 101 - 121 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 10-06-2022

TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz:
Politika süreçlerinde aktif rol oynayan karar alıcılar, toplumda yer alan prob- lemleri çözebilmek ve alternatif politikalar üzerinde çalışabilmek için iş birliği odaklı yönetişime daha fazla önem vermeye başlamıştır. Türkiye’de yeni hükü- met sistemiyle birlikte hayata geçirilen Cumhurbaşkanlığı Politika Kurulları da farklı politika alanlarında hizmet veren yeni birer kamu politikası aktörü olarak bu bağlamda değerlendirilebilir. Çalışmanın temel amacı, politika kurullarının iş- leyiş, çalışma usulleri ve özellikle politika aşamalarındaki rolü ve katkısını, işbir- likli/işbirlikçi yönetişim (collaborative governance) çerçevesinde irdelemektir. Böylelikle, çalışma işbirlikli yönetişim, kamu politikası yapım süreci ve politika kurulları etkileşimi kapsamında alan yazındaki boşluğu doldurmaya adaydır.
Anahtar Kelime:

EVALUATION OF POLICY COUNCILS IN TURKEY REGARDING COLLABORATIVE GOVERNANCE

Öz:
Decision-makers in policy processes have begun to pay great attention to col- laborative governance to solve social problems and work on alternative policies. Presidential Policy Councils, which have been implemented with the new gover- nment system in Turkey, can also be evaluated in the context of collaborative go- vernance as new public policy actors serving in different policy areas. The study’s primary aim is to examine the functioning, working methods, and especially the role and contribution of policy councils in the framework of collaborative go- vernance. To this end, this study is a candidate to fill the gap in the literature on collaborative governance, the public policy-making process, and policy council interaction.
Anahtar Kelime:

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık
  • 1 Sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMe- tin/19.5.1.pdf (Erişim Tarihi: 11.12.2020).
  • Ackoff, Russel L., Redesigning the Future: Systems Approach to Societal Prob- lems, New York: John Wiley and Sons Inc., 1974.
  • Akman, Çiğdem, “Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminde Politika Kurulları: Sosyal Politikalar Kurulu Üzerinden Bir Değerlendirme”, Route Educational and Social Science Journal, 2019, C. 6, S. 3, ss. 659-676.
  • Akman, Elvettin, “Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminde Kamu Politikası Ak- törleri”, Paradoks Ekonomi Sosyal ve Politika Dergisi, 2019, C. 15, S. 1, ss. 35-54.
  • Anderson, James E., Public Policymaking: An Introduction, 2nd Edition. New York: Hold, Rinehart and Winston, 1979.
  • Ansell, Chris. ve Gash, Alison, “Collaborative Governance In Theory and Prac- tice”, Journal of Public Administration Research and Theory, 2008, C. 18, S. 4, ss. 543-571.
  • Ansell, Christopher, Sørensen, Eva ve Torfing, Jacob, “Improving Policy Imple- mentation Through Collaborative Policymaking”, Policy & Politics, 2017, C. 45, S. 3, ss. 467-486.
  • Babaoğlu, Cenay ve Kulaç, Onur, “Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminde Poli- tika Kurulları” İçinde Farklı Boyutlarıyla Cumhurbaşkanlığı Hükümet Siste- mi, Yayına Hazırlayan: Akman, E., 179-199. Ankara: Nobel, 2021.
  • Bang, Min Seok ve Kim, YunYoung, “Collaborative Governance Difficulty and Policy Implication: Case Study of the Sewol Disaster In South Korea”, Disas- ter Prevention and Management, 2016, C. 25, S. 2, ss. 212-226.
  • Bassarab, Karen, Clark, Jill K., Santo, Raychel ve Palmer, Anne, (2019). “Finding Our Way to Food Democracy: Lessons From Us Food Policy Council Gover- nance”. Politics and Governance, 2019, Cilt. 7, Sayı. 4, ss. 32-47.
  • Batory, Agnes ve Svensson, Sara, Transforming into Open, Innovative and Col- laborative Governance: Literature and Report Review, Budapest: Center for Policy Studies, Central European University, 2017.
  • Birkland, Thomas A., An Introduction to the Policy Process: Theories, Concep- ts, and Models of Public Policy Making, 4th Edition, New York and London: Routledge, 2016.
  • Birkland, Thomas A., An Introduction to the Policy Process: Theories, Concepts, and Models of Public Policy Making, 2nd Edition, New York: M. E. Sharpe, 2005.
  • Bromell, David, The Art And Craft of Policy Advising: A Practical Guide, Swit- zerland: Springer, 2017.
  • Carboni, Julia, Siddiki, Saba, Koski, Chris ve Sadiq, Abdul-Akeem, “Using Network Analysis to Identify Key Actors in Collaborative Governance Pro- cesses”, Nonprofit Policy Forum, 2017, Cilt. 8, Sayı. 2, ss. 133-145.
  • Cepiku, Denita, “Collaborative Governance” İçinde The Routledge Handbook of Global Public Policy and Administration, Yayına Hazırlayan: Klassen, T. R., Cepiku, D. ve Lah, T. J., 141-156. London, Routledge, 2017.
  • Dunn, William N., Public Policy Analysis: An Integrated Approach, 6th Edition, New York: Routledge, 2018.
  • Dye, Thomas R., Understanding Public Policy, 14 th Edition, New Jersey: Pearson Education, 2013.
  • Emerson Kirk, “Collaborative governance of public health in low- and middle-in- come countries: lessons from research in public administration”. BMJ Global Health, 2018, Cilt. 3, Sayı. 4, ss. 1-9
  • Emerson, Kirk ve Nabatchi, Tina, Collaborative Governance Regimes. Washing- ton, DC: Georgetown University Press, 2015.
  • Emerson, Kirk ve Nabatchi, Tina, “Evaluating the Productivity of Collaborative Governance Regimes: A Performance Matrix”. Public Performance & Mana- gement Review, , C. 38, S. 4, 2015, ss. 717-747.
  • Emerson, Kirk, Nabatchi, Tina ve Balogh, Stephen, “An Integrative Framework for Collaborative Governance”, Journal of Public Administration Research and Theory, 2012, C. 22, S. 1, 1-29.
  • Eren, Veysel. ve Kahraman, Ömer Fuad, “Kamu Politikası Perspektifinden Cum- hurbaşkanlığı ve Parlamenter Sistem Karşılaştırması: Aktörler, Süreçler ve Sonuçlar” İçinde Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi: Kamu Yönetiminde De- ğişim, Yayına Hazırlayan: Demirkaya, Y., 71-98. İstanbul: Hiper Yayın, 2018.
  • Erol, Ömer Faruk, “Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminde Cumhurbaşkanlığı Politika Kurulları”, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırma- ları Dergisi, 2020, C. 26, Sayı 1, ss. 107-130
  • Gash, Alison, “Collaborative governance” İçinde Handbook on Theories of Governance, Yayına Hazırlayan: Ansell, C. ve Torfing, J., Cheltenham UK: Edward Elgar Publishing, 2016.
  • Gosling, James J., Understanding, Informing, and Appraising Public Policy, New York: Pearson, 2004.
  • Hill, Michael, The Policy Process in the Modern State, 3rd Edition, Hemel Hem- pstead Hertfordshire: Prentice Hall / Harvester Wheatsheaf, 1997.
  • Hogwood, Brian W ve Gunn, Lewis A., Policy Analysis for the Real World, Ox- ford University Press, New York: Oxford University Press, 1984.
  • Howlett, Michael ve Ramesh, Michael, Studying Public Policy: Politics, Analysis and Alternatives, Washington: CQ Press, 1995.
  • Jann, Werner ve Wegrich, Kai, “Theories of the Policy Cycle” İçinde Handbook of Public Policy Analysis, Theory, Politics, and Methods, Yayına Hazırlayan: Fischer, F., Miller, G. J. ve Sidney, M.S., 43-62. Florida, CRC Press, 2007.
  • Jung, Yong-Duck, Mazmanian, Daniel ve Tang, Shui-Yan, “Collaborative Gover- nance In the United States and Korea: Cases In Negotiated Policymaking and Service Delivery”, International Review of Public Administration, 2009, C. 13(sup1), ss. 1-11.
  • Kallis, Giorgos, Kiparsky, Michael ve Norgaard, Richard, “Collaborative Gover- nance and Adaptive Management: Lessons From California’s CALFED Water Program”, Environmental Science & Policy, 2009, C. 12, S. 6, ss. 631-643.
  • Kapucu, Naim, Yuldashev, Farhod ve Bakiev, Erlan, “Collaborative Public Ma- nagement and Collaborative Governance: Conceptual Similarities and Diffe- rences”, European Journal of Economic and Political Studies, 2009, C. 2, S. 1, ss. 39-60.
  • Kim, Sunhyuk, “Collaborative Governance In South Korea: Citizen Participation In Policy Making and Welfare Service Provision”, Asian Perspective, 2010, C. 34, S. 3, ss. 165-190.
  • Kingdon, John W., Agendas, Alternatives and Public Policies, 2nd Edition, Essex: Pearson Education Limited, 2014.
  • Knoepfel, Peter, Larrue, Corinne, Varone, Frederic ve Hill, Michael, Public Poli- cy Analysis, Bristol: The Policy Press, 2007.
  • Koski Chris, Siddiki Saba, Sadiq Abdul-Akeem ve Carboni Julia, “Representation in Collaborative Governance: A Case Study of a Food Policy Council”. The American Review of Public Administration. 2018, Cilt. 48, Sayı. 4, ss. 359- 373.
  • Köktaş, Ömer Faruk, “Kamu Politikaları ve Politika Yapım Süreci” İçinde Yöne- tim Bilimi Tarihsel Gelişim ve Kavramsal Çerçeve, Yayına Hazırlayan: Tuncer, A., Alodalı, M. F. B. ve Usta, S., 261-270. Sakarya: Sakarya Yayıncılık, 2016.
  • Lang, Achim, “Collaborative Governance In Health and Technology Policy: The Use and Effects of Procedural Policy Instruments”, Administration & Society, 2016, C. 51, S. 2, ss. 272-298.
  • Maarif Vekilliği. John Dewey: Türkiye Maarifi Hakkında Rapor, Devlet Basıme- vi, İstanbul, 1939.
  • McGuire, Michael, “Collaborative Public Management: Assessing What We Know and How We Know It”, Public Administration Review, 2006, S. 66, ss. 33-43.
  • Özodaşık, Mustafa, Cumhuriyet Döneminde Yeni Bir Nesil Yetiştirme Çalışmala- rı: 1923-1950, Konya: Çizgi Kitabevi, 1999.
  • Page, Stephen, “Integrative Leadership For Collaborative Governance: Civic En- gagement In Seattle”, The Leadership Quarterly, 2010, C. 21, S. 2, ss. 246- 263.
  • Peters, Guy, American Public Policy: Promise and Performance, 4 th Edition, Washington DC: CQ Press, 1996.
  • Ringquist, Evan J., “Does Regulation Matter? Evaluating the Effects of State Air Pollution Control Programs”, The Journal of Politics, 1993, C. 55, S. 4, ss. 1022-1045.
  • Sabatier, Paul A., The Theories of the Policy Process, 2nd Edition, Colorado: Westview Press, 2007.
  • Sapru, Radha Krishan, Public Policy Making: Art and Craft of Policy Making, New Delhi: Phi Learning, 2010.
  • Scott, Tyler, “Does Collaboration Make Any Difference? Linking Collaborative Governance To Environmental Outcomes”, Journal of Policy Analysis and Management, 2015, C. 34, S. 3, ss. 537-566.
  • Subaşı, Safiye Özge ve Metin, Büşra, “Collaborative Planning and Governan- ce in Urban Renewal: Community Based Neighborhood Development, Pı- nar Mahallesi, Sarıyer İstanbul”, Sketch, Journal of City and Regional Plan- ning, 2020, C. 2, S. 1, ss. 24-39.
  • Şahin, Savaş Zafer, “Kamu Politikası Analizi Perspektifinden Politika Kurulla- rına Yakından Bir Bakış”, içinde. Türkiye’de Kamu Politikaları: Güncel Ko- nular ve Eğilimler, Yayına Hazırlayan: Can Umut Çiner, s. 127-146, Ankara Üniversitesi Yayınları No: 685, 2020.
  • Şarman, Kansu, Türk Prometheler, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2006.
  • Ulibarri, Nicola ve Scott, Tyler A., “Linking Network Structure To Collaborative Governance”, Journal of Public Administration Research and Theory, 2017, C. 27, S. 1, ss. 163-181.
  • Wildavsky, Aaron, The Art and Craft of Policy Analysis, London: Macmillan Press, 1980.
  • Yıldız, Mete ve Sobacı, Mehmet Zahid, Kamu Politikası Kuram ve Uygulama, Ankara: Adres Yayınları, 2013.
  • Zadek, Simon, “Global Collaborative Governance: There Is No Alternative”, Corporate Governance, 2008, C.: 8, S. 4, ss. 374-388.
APA Babaoglu C, KULAC O (2021). TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. , 101 - 121.
Chicago Babaoglu Cenay,KULAC Onur TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. (2021): 101 - 121.
MLA Babaoglu Cenay,KULAC Onur TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. , 2021, ss.101 - 121.
AMA Babaoglu C,KULAC O TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. . 2021; 101 - 121.
Vancouver Babaoglu C,KULAC O TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. . 2021; 101 - 121.
IEEE Babaoglu C,KULAC O "TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ." , ss.101 - 121, 2021.
ISNAD Babaoglu, Cenay - KULAC, Onur. "TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ". (2021), 101-121.
APA Babaoglu C, KULAC O (2021). TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. YASAMA DERGİSİ, 0(44), 101 - 121.
Chicago Babaoglu Cenay,KULAC Onur TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. YASAMA DERGİSİ 0, no.44 (2021): 101 - 121.
MLA Babaoglu Cenay,KULAC Onur TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. YASAMA DERGİSİ, vol.0, no.44, 2021, ss.101 - 121.
AMA Babaoglu C,KULAC O TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. YASAMA DERGİSİ. 2021; 0(44): 101 - 121.
Vancouver Babaoglu C,KULAC O TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ. YASAMA DERGİSİ. 2021; 0(44): 101 - 121.
IEEE Babaoglu C,KULAC O "TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ." YASAMA DERGİSİ, 0, ss.101 - 121, 2021.
ISNAD Babaoglu, Cenay - KULAC, Onur. "TÜRKİYE’DE POLİTİKA KURULLARININ İŞBİRLİKLİ YÖNETİŞİM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ". YASAMA DERGİSİ 44 (2021), 101-121.