GİRİŞ Bu çalışmanın amacı, izole travmatik hemoıoraks gelişen olgularda sistematik yaklaşımı değerlendirmekteydi. GEREÇ VE YÖNTEM Bin dokuz yüz doksan beş - 2003 tarihleri arasında küm ve penetran travma sonucu izole hemoioraks gelişen 103 olgunun tedavi modaliteleri retrospektif olarak analiz edildi. BULGULAR Yüz üç izole hemotorakslı olgunun seksen sekizi erkek (%85,4), on beşi bayan (%14,6), yaş ortalamaları ise 39,4 yıl (17-79) idi. Hemotoraksın, kırk bir (%39,8) hastada sol, altmış (%58,2) hastada sağ ve iki (%2) hastada bilateral olduğu görüldü. Hemotoraks, elli üç (%51,45) hastada kesici delici alet yaralanması (KDAY), kırk dokuz hastada (%47,57) kunt toraks travması ve birinde de (%0,98) yatrojenik yaralanma sonucu oluştu. Doksan dokuz olguya konservatif yaklaşımla torakostomi tüpü uygulandı. Bir olgu acil torakotomiye alındı. Üç olguya ise hematom nedeniyle elektif koşullarda torakototni yapıldı. Yüz üç olgunun 21'ine torakotomi, altısına ise torakoskopi uygulandı. Seksen iki olguya uygulanan konservatif yaklaşım yeterli sonuç verdi. Bir olgu (%0,9) multiorgan yetmezliği nedeniyle eks oldu. Ortalama hastanede kalış süresinin 8,7 gün olduğu saptandı. Operasyona alman olgularda hemotoraks nedeni olarak sistemik arterler (interkostal ve internal mamariyen arter) veya major pulmoner hasar olarak saptandı. SONUÇ Travmatik hemotorakslı olgularda tüp torakostomi sonrası, hasta stabilizasyonuna bağlı olarak, eksplorasyon veya konservatif tedavi karan verilmelidir. Hematomun drene edilemediği olgularda torakoskopik olarak hematom evakuasyonu uygulanabilir.