Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu

LEBLEBİCİ, Berrin; BAĞIŞ, Selda; AKMAN, Mahmut Nafiz; adam, mehmet

Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu

Mehmet ADAM, (Başkent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Adana Uygulama ve Araştırma Hastanesi, Adana, Türkiye)

Berrin LEBLEBİCİ, (Başkent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Adana Uygulama ve Araştırma Hastanesi, Adana, Türkiye)

Selda BAĞIŞ, (Başkent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Adana Uygulama ve Araştırma Hastanesi, Adana, Türkiye)

Mahmut Nafiz AKMAN (Başkent Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye)

Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi

2 1

Yıl: 2007 Cilt: 53 Sayı: 4 Sayfa Aralığı: 150 - 153 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 29-07-2022

Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu

Öz:

Amaç: Bu çalışmanın amacı, hastaların tanısında elektronöromiyografik (ENMG) incelemenin etkisini ve istemdeki ön tanının uygunluğunu araştırmaktı.Gereç ve Yöntem: Çalışma fiziksel tıp ve rehabilitasyon kliniğinde 1 yıllık dönem boyunca tüm ENMG istemleri, istemi yapan hekimin uzmanlık alanı, düşünülen öntanı ve ENMG işlemi sonuçlarının retrospektif olarak incelenmesi ile gerçekleştirildi. Bulgular: Bu çalışmada 1216 hasta (404 erkek, 812 kadın) değerlendirildi. Hastaların %92,2’si fiziksel tıp ve rehabilitasyon, nöroloji, nöroşirurji ya da ortopedi uzmanlarınca ENMG testi için gönderilmişlerdi. Karpal tünel sendromu %40,7 ile en çok istem yapılan hastalık idi. Hastaların %2,4’ü gibi küçük bir grubunda ön tanısız, ya da semptoma dayalı tetkik istemi yapılmıştı. Hastaların %46,4’ünde istemdeki ön tanı ile ENMG sonucu varılan tanı arasında uyum saptandı. %37,3 hastada normal ENMG çalışma sonuçları bulundu. Sonuç: Normal ENMG çalışmasının yüksek oranı ve istem ile bulunan sonuç arasındaki uygunluğun düşük oranı, gereksiz ENMG istemlerini ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelime: Tanı teknik ve işlemleri Elektromiyografi Geriyedönük çalışma Gereksiz işlemler

Konular: Genel ve Dahili Tıp

The appropriateness of requests for electroneuromyography examinations

Öz:

Objective: The aim of this study was to investigate the impact of electroneuromyography (ENMG) in the diagnosis of patients and the appropriateness of the referral diagnosis.Materials and Methods: This study was carried out in the physical medicine and rehabilitation department, over one year period. Data were obtained from hospital records. The specialty of physician who had requested the ENMG, referral diagnosis and the results of ENMG were evaluated.Results: In our study 1216 patients (404 males, 812 females) were evaluated. 92.2% of the patients had been sent for ENMG by physical medicine and rehabilitation, neurology, neurosurgery and orthopaedia specialists. Carpal tunnel syndrome was the main referral diagnosis (40.7%). A little group of patients (2.4%) had no referral diagnosis and few patients were referred with symptoms. There was a concordance between the referral diagnosis and the results of ENMG, in 46.4% of the patients. The ENMG results were normal in 37.3% of the patients.Conclusion: The high ratio of normal ENMG study and low concordance between referral diagnosis and results of ENMG indicate unnecessary requests of ENMG.

Anahtar Kelime: Electromyography Retrospective Studies Unnecessary Procedures Diagnostic Techniques and Procedures

Konular: Genel ve Dahili Tıp

Belge Türü: Makale Makale Türü: Araştırma Makalesi Erişim Türü: Erişime Açık

1. Perry JD. Electrodiagnosis in musculo-skeletal disease. Best Practice Res Clin Rheum 2005;19:453-66.
2. Cho SC, Siao-Tick-Chong P, So YT. Clinical utility of electrodiagnostic consultation in suspected polyneuropathy. Muscle Nerve 2004;30:659-62. 3. www.adana.gov.tr
4. Mondelli M, Giacchi M, Federico A. Request for electromyography from general practioners and specialits: Critical evaluation. Ital J Neurol Sci 1998;19:195-203.
5. Lo JK, Finestone HM, Gilbert K, Woodbury MG. Community-based referrals for electrodiagnostic studies in patients with possible carpal tunnel syndrome: what is the diagnosis? Arch Phys Med Rehabil 2002;83:598-603.
6. Podnar S. Critical reappraisal of referrals to electromyography and nerve conduction studies. Eur J Neurol 2005;12:150-5.
7. Cocito D, Tavella A, Ciaramitaro P, Costa P, Poglio F, Paolasso I, et al. A further critical evaluation of requests for electrodiagnostic examinations. Neurol Sci 2006;26:419-22.
8. Dillingham TR, Pezzin LE, Rice JB. Electrodiagnostic services in the United States. Muscle Nerve 2004;29:198-204.
9. Haig AJ, Tzeng HM, LeBreck DB. The value of electrodiagnostic consultation for patients with upper extremity nerve complaints: a prospective comparison with the history and physical examination. Arch Physc Med Rehabil 1999;80:1273-81.
10. Kul-Panza E, Ofluoğlu D, Elmas EÖ, Gündüz OH, Berker N, Akyüz G. Klinik tanı ile elektronöromiyografik tanının karşılaştırılması. Türk Fiz Tıp Rehab Derg 2004;50:3-6.
11. On AY, Kirazlı Y, Akşit R. Bir EMG laboratuarına başvuran olguların özellikleri ve klinik tanı-EMG tutarlılığı. Ege Fiz Tıp Reh Der 1998;4:71-6.
12. Danner R. Referral diagnosis versus electroneurophysiological finding. Two years electroneuromyographic consultation in a rehabilitation clinic. Electromyogr Clin Neurophysiol 1990;30:153-7.
13. Camdessanche JP, Convers P, Antoine JC. Advantages and limitations of electroneuromyography for analysis of upper limb pain. Presse Med 2006 Apr 35(4 Pt 1):584-6.

APA	adam m, LEBLEBİCİ B, BAĞIŞ S, AKMAN M (2007). Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu. , 150 - 153.
Chicago	adam mehmet,LEBLEBİCİ Berrin,BAĞIŞ Selda,AKMAN Mahmut Nafiz Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu. (2007): 150 - 153.
MLA	adam mehmet,LEBLEBİCİ Berrin,BAĞIŞ Selda,AKMAN Mahmut Nafiz Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu. , 2007, ss.150 - 153.
AMA	adam m,LEBLEBİCİ B,BAĞIŞ S,AKMAN M Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu. . 2007; 150 - 153.
Vancouver	adam m,LEBLEBİCİ B,BAĞIŞ S,AKMAN M Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu. . 2007; 150 - 153.
IEEE	adam m,LEBLEBİCİ B,BAĞIŞ S,AKMAN M "Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu." , ss.150 - 153, 2007.
ISNAD	adam, mehmet vd. "Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu". (2007), 150-153.

APA	adam m, LEBLEBİCİ B, BAĞIŞ S, AKMAN M (2007). Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, 53(4), 150 - 153.
Chicago	adam mehmet,LEBLEBİCİ Berrin,BAĞIŞ Selda,AKMAN Mahmut Nafiz Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi 53, no.4 (2007): 150 - 153.
MLA	adam mehmet,LEBLEBİCİ Berrin,BAĞIŞ Selda,AKMAN Mahmut Nafiz Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, vol.53, no.4, 2007, ss.150 - 153.
AMA	adam m,LEBLEBİCİ B,BAĞIŞ S,AKMAN M Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi. 2007; 53(4): 150 - 153.
Vancouver	adam m,LEBLEBİCİ B,BAĞIŞ S,AKMAN M Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi. 2007; 53(4): 150 - 153.
IEEE	adam m,LEBLEBİCİ B,BAĞIŞ S,AKMAN M "Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu." Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, 53, ss.150 - 153, 2007.
ISNAD	adam, mehmet vd. "Elektronöromiyografik inceleme isteminin uygunluğu". Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi 53/4 (2007), 150-153.