Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu

TUNA, Metin; SAVAŞ TUNA, Gülsemin

Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu

Yürütücü

Gülsemin SAVAŞ TUNA (Süleymanpaşa İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü, Tekirdağ, Türkiye)

Araştırmacı(lar)

Metin TUNA (Namık Kemal Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü, Tekirdağ, Türkiye)

22 6

Proje Grubu: TOVAG Sayfa Sayısı: 128 Proje No: 116O057 Proje Bitiş Tarihi: 01.12.2017 Metin Dili: Türkçe İndeks Tarihi: 24-09-2019

Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu

Öz:

Phaseolus cinsinin bir üyesi olan Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) yıllık 25 milyon ton civarında olan dünya üretimi ile insan beslenmesinde kullanılan ana protein kaynaklarından biridir. Büyük bir ekonomik öneme sahip olmasına rağmen bu güne kadar P. vulgaris üzerinde yapılmış olan çalışmalar oldukça sınırlı sayıdadır. Türün genomu şu ana kadar bir kaç aksesyon hariç yeni moleküler sitogenetik (flow sitometri ve florasan in situ hibridizasyon) yöntemleriyle henüz incelenmemiştir. Yürütülen bu çalışmanın amacı; ıslah programlarında kullanmak üzere yurt içi ve yurt dışı kaynaklardan temin ederek oluşturulmuş olan bir P. vulgaris genetik kaynak kolleksiyonu içerisinde yer alan 154 aksesyonun genomlarını yeni moleküler sitogenetik yöntemler ile analiz etmek ve bir ön çalışma olarak aksesyonların bölgeki performanslarını incelemektir. Çalışmada elde edilen çekirdek DNA analizi sonuçlarına göre aksesyonlarının ortalama çekirdek DNA miktarlarının 1.28 pg/2C ile 1.55 pg/2C (ort. 1.35 pg/2C) arasında değiştiği ve farklılıkların istatistiki olarak önemli olduğu belirlenmiştir. Aksesyonların çekirdek DNA miktarları ile ploidy düzeylerini ilişkilendirmek amacıyla klasik yöntemle mikroskop kullanılarak yapılan mitotik kromozom sayımlarında incelenen tüm bitkilerin 2n = 22 kromozoma sahip olduğu saptanmıştır. Daha sonra farklı miktarda çekirdek DNA içeriğine sahip 5 aksesyon üzerinde 5S ve 25S rDNA genleri prob olarak kullanılarak FISH analizi yapılmıştır. Elde edilen FISH analizi sonuçlarına göre P. vulgaris genomunda 4 adet 5S rDNA lokusunun bulunduğu, ve lokus sayısı ile lokasyonlarının aksesyonlar arasında değişiklik göstermeyip sabit kaldığı belirlenmiştir. 25S rDNA lokusu sayısının ise tür içerisinde sabit olmadığı ve DNA içeriği 1.55 pg/2C olan 2 aksesyonda 6 iken, DNA içeriği 1.30 ile 1.35 pg/2C arasında değişen 3 aksesyonda ise 14 olarak gözlenmiştir. 25S lokusunun kromozomlar üzerindeki lokasyonları ise aksesyonlar üzerinde benzer olduğu saptanmıştır. Yapılan tarla denemelerinde aksesyonların morfolojik ve tarımsal özellikleri bakımından da geniş bir varyasyona sahip oldukları gözlenmiştir. Sonuç olarak; 2n=22 kromozoma sahip olan P. vulgaris türü içerisinde çekirdek DNA içeriği bakımından önemli farklılıklar bulunmakta ve bu farklılıklar türün genom organizasyonu üzerinde etkili olmaktadır. Buna ilave olarak çalışmaya konu olan P. vulgaris kolleksiyonu morfolojik ve tarımsal özellikler bakımından yüksek bir genetik çeşitliliğe sahip olup, ıslah programları için yararlı olabilecek genetik kaynakları içermektedir.

Anahtar Kelime: sitogenetik morfoloji flow sitometri FISH çekirdek DNA içeriği P. vulgaris

Konular: Bahçe Bitkileri Ziraat Mühendisliği Bitki Bilimleri

Erişim Türü: Erişime Açık

Acampora, A., Ciaffi, M., De Pace,C., Paolacci, A.R., Tanzarella, O.A. 2007. Pattern variation for seed size traits and molecular markers in Italian germplasm of Phaseolus vulgaris L. Euphytica, 15, 69-82.
Determination of Nuclear DNA Content of Phaseolus vulgaris L. Accessions Collected From Different Regions of the World (Bildiri - Uluslararası Bildiri - Poster Sunum)
Açıkgöz, N., 1990. Tarımsal Araştırma ve Deneme Metodları, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Yayın No, 8, Bornova- İzmir.
Yerli Ve Yabancı Orijinli Fasülye (phaseolus Vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Tekirdag Kosullarındaki Bazı Fenolojik Ve Tarımsal Özelliklerinin Incelenmesi (Bildiri - Ulusal Bildiri - Poster Sunum)
Adam-Blondon, A.F., Sévignac, M., Dron, M., Bannerot, H. 1994. A genetic map of common bean to localize specific resistance genes against anthracnose. Genome, 37,915–924.
Fasülye (phaseolus Vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Sitogenetik Karakterizasyonu (Bildiri - Ulusal Bildiri - Sözlü Sunum)
Akbulut, B., Karakurt, Y., Tonguç, M. 2013. Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin moleküler karakterizasyonu. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 26(2), 105-108.
Akbulut, B., Karakurt, Y., Tonguç, M. 2014. Fasulye genotiplerinin morfolojik ve fenolojik karakterizasyonu. Yılmaz ve ark., Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 30(4),227- 233.
Akçin A. 1988. Yemeklik Dane Baklagiller. S.Ü. Ziraat Fakültesi, Yayın No, 8. Almeida, C., Pedrosa-Harand, A. 2011. Contrasting rDNA evolution in lima bean (Phaseolus lunatus L.) and common bean (P. vulgaris L., Fabaceae).Cytoget Genome Res., 132(3),212- 217.
Altrock, S., Fonsêca, A., Pedrosa-Harand , A. 2011. Chromosome identification in the Andean common bean accession G19833 (Phaseolus vulgaris L., Fabaceae). Genetics and Molecular Biology, 34 (3), 459-463.
Anlarsal, A.E., Yücel, C., Özveren D. 2000. Çukurova Kosullarında Bazı Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) Çesitlerinde Tane Verimi ve Verimle Ilgili Özellikler ile Bu Özellikler Arası Iliskilerin Saptanması.Turk J Agric For, 24,19–29.
Arumuganathan, K., Earle, E.D. 1991. Nuclear DNA Content of Some Important Plant Species. Plant Molecular Biology Reporter, 9(3),208-218.
10- Aşçıoğul, T.K., Eşiyok, D., Bozokalfa, M.K. 2014. Fasulye Islah Programı için Yerel Populasyonların Agro-morfolojik Karakterizasyonu ile Nitelikli Genitörlerin Belirlenmesi. 10. Sebze Tarımı Sempozyumu, Tekirdağ.
Ayonoadu, U.W.U. 1974. Nuclear DNA variation in Phaseolus. Chromosoma, 48, 41-49
Balkaya, A., Yanmaz, R. 2003. Bazı taze fasulye çesit adayları ile ticari çesitlerin morfolojik özellikler ve protein markörler yoluyla tanımlanmaları. Ankara Üniv. Ziraat Fak. Tarım Bil. Der., 9(2),182-188.
Becerra, V., Paredes C.M., Debouck, D. 2011. Genetic Relationships of Common Bean (Phaseolus vulgaris L.) Race Chile with Wıld Andean And Mesoamerican Germplasm. Chılean Journal of Agrıcultural Research, 71(1),3-15.
Belletti, P., Marzachi, C., Lanteri, S. 1997. Flow cytometric estimation of nuclear DNA content in different species of Phaseolus. DI.VA.P.R.A. - Plant Breeding and Seed Production, University of Turin, via P. Giuria 15, 10126 Torino, Italy.
Bennett, M.D., Leitch, I.J .1995. Nuclear DNA amounts in angiosperms. Ann. Bot.
Bennett,M.D., Smith, J.B., Heslop-Harrison, J.S. 1982. Nuclear DNA amounts in Angiosperm s. Proc, R Soc. Lond. TI, 216, 179-199.
Blair, M. W., Pedraza, F., Buendia, H. F., Gait, E., Beebe, S. E., Gepts, P., Tohme, J. 2003. Development of a genome-wide anchored microsatellite map for common bean (Phaseolus vulgaris L.). Theor Appl Genet., 107,1362–1374.
Blair,W.M., Hurtado, N., Chavarro, C.M., Muñoz-Torres, M.C., Giraldo, M.C.,Pedraza, F., Tomkins, J., Wing, R. 2011. Gene-based SSR markers for common bean (Phaseolus vulgaris L.) derived from root and leaf tissue ESTs, an integration of the BMc series. BMC Plant Biology, 11,50.
Bonifácio, E.M., Fonsêca, A., Almeida, C., Dos Santos, K.G., Pedrosa-Harand, A. 2012. Comparative cytogenetic mapping between the lima bean (Phaseolus lunatus L.) and the common bean (P. vulgaris L.). Theor Appl Genet. 124(8),1513-20.
Broughton, W.J., Hernández, G., Blair, M., Beebe, S., Gepts, P., Vanderleyden, J. 2003. Beans (Phaseolus spp.) - Model food legumes. Plant Soil, 252, 55-128.
Buso, G. S. C., Amaral, Z. P. S., Brondanı, R. P. V., Ferreıra, M. E. 2006. Microsatellite markers for the common bean Phaseolus vulgaris. Molecular Ecology Notes, 6, 252–254.
Cabral, P.D.S., Soares, T.C.B., Lima, A.B.P., de Miranda, F.D., Souza, F.B., Gonçalves, L.S.A. 2011. Genetic diversity in local and commercial dry bean (Phaseolus vulgaris) accessions based on microsatellite markers. Genetics and Molecular Research 10 (1), 140-149.
Castagnaro, A.P., Poggio, L. and Naranjo, C.A. 1990. Nuclear DNA content variation in Phaseolus (Fabaceae). Darwiniana 30, 195-200.
Coelho, R.C., Faria, M.A., Rocha, J., Reis, A., Oliveira, M.B.P.P., Eugenia, N. 2009. Assessing genetic variability in germplasm of Phaseolus vulgaris L., collected in Northern Portugal. Scientia Horticulturae, 122, 333-338.
Dadaşoğlu, E., Ekinci, M. 2013. Farklı Sıcaklık Dereceleri, Tuz ve Salisilik Asit Uygulamalarının Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) Tohumlarında Çimlenme Üzerine Etkisi. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg., 44 (2), 145-150.
Debouck, D. 1991. Systematics and morphology. In, Common Beans, Research for Crop Improvement (van Schoonhoven, A. and Voysest O., eds.). Commonwealth Agricultural Bureaux International, Wallingford, UK , pp. 55-118.
Delgado, S.A. 1985. Systematics of the genus Phaseolus in Mexico and Central America. Ph.D. dissertation, University of Texas, Austin.
Duran, L.A., Blair, M.W., Giraldo, M.C., Macchiavelli, R., Prophete, E., Nin, J.C., Beaver, J.C. 2005. Morphological and molecular characterization of common bean landraces and cultivars from the Caribbean. Crop Science, 45, 1320-1328.
Dursun, A. 1999. Erzincan’da yaygın olarak yetiştirilen “Yalancı dermason fasulye” (Phaseolus vulgaris L.) populasyonunun seleksiyon yoluyla ıslahı (Doktora tezi, basılmamış). Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enst., Erzurum.
Erdinç, T., Türkmen, Ö., Şensoy, S. 2013. Türkiye’nin Bazı Fasulye Genotiplerinin Çeşitli Bitkisel Özelliklerinin Belirlenmesi. Yyü Tar Bil Derg 23(2), 112–125.
Fonsêca, A., Ferreira, J., Barros dos Santos, T.R., Mosiolek, M., Bellucci , E., Kami, J., Gepts, P., Geffroy, V., Schweizer, D., Barros dos Santos, K.G., Pedrosa-Harand, A. 2010. Cytogenetic map of common bean (Phaseolus vulgaris L.). Chromosome Research,18,487–502.
Freyre, R., Skroch, P.W., Geffroy, V., Adam-Blondon, A.F., Shirmohamadali, A.., Johnson, W.C., Llaca, V., Nodari, R.O., Pereira, P.A.., Tsai, S.M., Tohme, J., Dron, M., Nienhuis, J., Vallejos, C.E., and Gepts.,P. 1998. Towards an integrated linkage map of common bean. 4. Development of a core linkage map and alignment of RFLP maps. Theor. Appl. Genet. 97,847– 856.
Galvan, M.Z., Menendez-Sevillano, M.C., De Ron, A.M., Santalla, M., Balatti, P.A. 2006. Genetic diversity among wild common beans from Northwestern Argentina based on morpho- agronomic and RAPD data. Genetic Resources and Crop Evolution, 53, 891-900.
Gepts, P., Aragão, F.J.L., Barros, E.D. 2008. Genomics of Phaseolus beans, a major source of dietary protein and micronutrients in the tropics. In, Moore PH, Ming R (eds) Genomics of tropical crop plants. Springer, Berlin, pp 113–143.
Gülbahçe, E.,Özkubat, B., Arslan, E. 2010. Konya Bölgesinden Toplanan Phaseolus vulgaris (Leguminosae) Populasyonları Arasındaki Genetik Çesitliliğin SDS-PAGE Yöntemi ile Belirlenmesi. S Ü Fen Fak Fen Derg., 35,59-64.
Hougaard, B.K., Madsen, L.H., Sandal, N. 2008. Legume anchor markers link syntenic regions between Phaseolus vulgaris, Lotus japonicus, Medicago truncatula and Arachis. Genetics 179,2299–2312
Iwata-Otsubo, A., Radke, B., Findley, S., Abernathy, B., Vallejos, C.E., Jackson, S.A. 2016. Fluorescence In Situ Hybridization (FISH)-Based Karyotyping Reveals Rapid Evolution of Centromeric and Subtelomeric Repeats in Common Bean (Phaseolus vulgaris) and Relatives. Genes-Genomes-Genetics, 8(1),1013-1022.
Kami, J., Poncet, V., Geffroy, V. and Gepts, P. 2006. Development of four phylogeneticallyarrayed BAC libraries and sequence of the APA locus in Phaseolus vulgaris. Theor. Appl. Genet. 112, 987–998.
Karpetschenko, G.D., 1925. On the chromoscontentomes of Phaseolinae. Bull. Applied Bot. Plant Breed. Leningrad, 14, 143-148
Khaidizar, M.I., Haliloğlu, K., Elkoca, E., Aydın, M., Kantar, F. 2012. Genetic Diversity Of Common Bean (Phaseolus vulgaris L.) Landraces Grown in Northeast Anatolia Of Turkey Assessed with Simple Sequence Repeat Markers. Turkish Journal of Field Crops, 17(2),145- 150.
Kılıç, H.C., Yardımcı, N. 2012. Burdur Çine Ovası Fasulye Alanlarında Hıyar Mozaik Virüsü. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 3 (2), 12-15.
Lackey, J.A.1979. A chromosome atlas of the Phaseoleae (Leguminosae Papilionoideae). Iselya 1,87 -114.
Maryrose, N.J., Steele, K.A., Palapala, V.A.P. 2015. Genetic Diversity of Dry Bean (Phaseolus vulgaris L.) Accessions of Kenya Using SSR Markers. American Journal of Experimental Agriculture 5(4), 306-319.
Masi, P., Spagnoletti Zeuli, P.L., Donini, P. 2003.Development and analysis of multiplex microsatellite markers sets in common bean (P. vulgaris L.). Molecular Breeding 11, 303–313.
McClean, P.E., Lavin,M., Gepts, P., Jackson, S.A. 2008. Phaseolus vulgaris, A Diploid Model for Soybean. Genetics and Genomics of Soybean, 4,55-76.
Mekki, L., Badr, A., Fekry, M. 2007. Cytogenetic studies on nine genotypes of Phaseolus vulgaris L. cultivated in Egypt in relation to zinc efficiency. Pak J Biol Sci., 10(23),4230-4235.
Mercado-Ruaro, P., Delgado-Salinas, A. 2000. Cytogenetic studies in Phaseolus L. (Fabaceae). Genetics and Molecular Biology, 23 (4), 985-987.
Nodari, R.O., Tsai, S.M., Gilbertson, R.L., Gepts, P. 1993. Towards an integrated linkage map of common bean, 2. Development of an RFLP-based linkage map. Theor Appl Genet 85,513–520.
Ohri, D. 1998. Genome size variation and plant systematics. Ann. Bot., 82,750-812.
Özkan, H., Tuna, M., Arumuganathan, K . 2003. Non-Additive Chandes in genome size during allopolyl,ploidization in the wheat ( Aegilops- Triticum) group. Journal of Heredity, 94 (3),260-264.
Pedrosa-Harand A., Souza de Almeida C.C., Mosiolek M., Blair M.W., Schweizer D., Guerra M. 2006. Extensive ribosomal DNA amplification during Andean common bean (Phaseolus vulgaris L.) evolution. Theor Appl Genet, 112, 924–933
Pedrosa-Harand, A., Kami, J., Gepts, P. 2009. Cytogenetic mapping of common bean chromosomes reveals a less compartmentalized small-genome plant species.Chromosome Res., 17,405–417.
Pekşen, E. 2005. Samsun Koşullarında Bazı Fasulye (phaseolus vulgaris l.) Genotiplerinin Tane Verimi ve Verimle İlgili Özellikler Bakımından Karşılaştırılması. OMÜ Zir. Fak. Dergisi, 20(3),88-95.
Pekşen, E., Gülümser, A. 2005. Bazı Fasulye (Phaseolus vulgaris l.) Genotiplerinde Verim ve Verim Unsurları Arasındaki İlişkiler ve Path Analizi. OMÜ Zir. Fak. Dergisi,20(3),82-87.
Price, H.J., Bachman, K. 1975. DNA content and evolution in the Microseridinae. Am. J. Bot., 62, 262-267.
Rees, H., Walter, M.R. 1965. Nuclear DNA and the evolution of wheat. Heredity, 20, 73-82.
Shabib, J.M., Shehata, A.I., Al–Hazzani, A.A., Al-rumaih, M. 2013. Assessment the genetic diversity of common bean Phaseolus vulgaris collection by microsatellite SSR markers. African Journal of Agricultural Research, 8(40),5032-5046.
Sicard, D., Nanni, L., Porfiri, O., Bulfon, D., Papa, R. 2005. Genetic diversity of Phaseolus vulgaris L. and P. coccineus L. landraces in central Italy. Plant Breeding, 124,464-472.
Singh, S.P.1999. Integrated genetic improvement. In, Common bean improvement in the twenty-first century. S. P. Singh (ed.). Kluwer Academic Publishers, Dordrecht, The Netherlands. pp. 133-165.
Sousa, S.M., Delgado, A. 1993. Mexican leguminosae, Phytogeography, endemism, and origins. In, Biological Diversity of Mexico (Ramamoorthy, T.P., Bye, R., Lot, A. and Fa, J., eds.). Oxford University Press, New York, pp. 459-511.
Southern, D.I .1967. Species relationships ın the genus Tulipa. Chromosoma, 23,80-94.
Sözen Ö, (2006). Artvin ili yerel fasulye (Phaseolus vulgarisL.) populasyonlarının toplanması, tanımlanması ve morfolojik varyabilitesinin belirlenmesi (Yüksek lisans tezi, basılmamış). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enst., Samsun.
Sözen, Ö., Özçelik, H., Bozoğlu, H. 2013. Orta Karadeniz Bölgesi’nden Toplanan Yerel Kuru Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) Genotiplerinde Morfolojik Varyabilitenin İstatistiksel Analizi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 1(1), 34–41, 2014.
Stevens, P.F. 2001. Angiosperm Phylogeny Website. Version 7, December 2006 and continuously updated.
Stoilova T, Pereira G, Tavares de Sousa MM, Carnide V (2005). Diversity in common bean landraces (Phaseolus vulgaris L.) from Bulgaria and Portugal. Journal of Central European Agriculture, 6 (4), 443-448.
Ulukapı, K. ve Onus, A.N. 2012. Selekte Edilmiş Bazı Yerel Taze Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) Genotiplerinin Moleküler Karakterizasyonu. Tarım Bilimleri Dergisi, 18,277-286.
Vallejos, C.E., Sakiyama, N.S., and Chase, C.D. 1992. A molecular marker-based linkage map of Phaseolus vulgaris L. Genetics 131, 733–740.
Vanhouten, W., Mackenzie, S. 1999. Construction and characterization of a common bean bacterial artificial chromosome library. Plant Mol Biol, 40,977–983.
Varankaya, S., Ceyhan, E., 2012. Yozgat ekolojik şartlarında yetiştirilen Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 26 (1), 27-33.
Vural, H., Eşiyok, D., Duman, İ.2000. Kültür Sebzeleri (Sebze Yetiştirme) Ege Üniv. Zir. Fak. Bahçe Bit. Böl., İzmir, 440 s.
Xu, S., Wang, G., Mao, W., Hu, Q., Liu, N., Ye, L., Gong, L. 2014. Genetic diversity and population structure of common bean (Phaseolus vulgaris) landraces from China revealed by a new set of EST-SSR markers. Biochemical Systematics and Ecology, 57,250–256.
Yu, K., Park, S.J., Poysa, V., Gepts, P. 2000. Integration of simple sequence repeat (SSR) markers into a molecular linkage map of common bean (Phaseolus vulgaris L.). J Hered., 91(6),429-34.
Zengin, F.K., Munzuroğlu Ö. 2003.Fasulye Fidelerinin (Phaseolus vulgaris L.) Kök, Gövde ve Yaprak Büyümesi Üzerine Kadmiyum(Cd ) ve Civa (Hg )’nın Etkileri. Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi, 24, 1.

APA	SAVAŞ TUNA G, TUNA M (2017). Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu. , 1 - 128.
Chicago	SAVAŞ TUNA Gülsemin,TUNA Metin Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu. (2017): 1 - 128.
MLA	SAVAŞ TUNA Gülsemin,TUNA Metin Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu. , 2017, ss.1 - 128.
AMA	SAVAŞ TUNA G,TUNA M Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu. . 2017; 1 - 128.
Vancouver	SAVAŞ TUNA G,TUNA M Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu. . 2017; 1 - 128.
IEEE	SAVAŞ TUNA G,TUNA M "Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu." , ss.1 - 128, 2017.
ISNAD	SAVAŞ TUNA, Gülsemin - TUNA, Metin. "Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu". (2017), 1-128.

APA	SAVAŞ TUNA G, TUNA M (2017). Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu. , 1 - 128.
Chicago	SAVAŞ TUNA Gülsemin,TUNA Metin Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu. (2017): 1 - 128.
MLA	SAVAŞ TUNA Gülsemin,TUNA Metin Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu. , 2017, ss.1 - 128.
AMA	SAVAŞ TUNA G,TUNA M Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu. . 2017; 1 - 128.
Vancouver	SAVAŞ TUNA G,TUNA M Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu. . 2017; 1 - 128.
IEEE	SAVAŞ TUNA G,TUNA M "Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu." , ss.1 - 128, 2017.
ISNAD	SAVAŞ TUNA, Gülsemin - TUNA, Metin. "Fasülye (Phaseolus vulgaris L.) Genetik Kaynaklarının Moleküler Sitogenetik Karakterizasyonu". (2017), 1-128.