İnsan hakları evrensel bildirgesinde, kadın ve erkek ayırımcılığı yapılmaksızın tüm insanların her koşulda ve alanda eşit haklara sahip olduğu belirtilmektedir. Ancak geçmişten günümüze toplumsal yaşamın birçok alanında ne yazık ki erkeğe kadından daha fazla değer ve öncelik veren bir eşitsizlik modeli süregelmektedir. Bu eşitsizlik, özellikle toplumsal yaşam, evlilik ve aile içi yaşam, çalışma yaşamı, eğitim durumu, siyaset ve karar mekanizması, insan haklarını kullanma, sağlık hizmetlerinden yararlanma gibi alanlarda daha fazla göze çarpmaktadır. Kadın sağlığında toplumsal cinsiyet ayırımcılığının görüldüğü en önemli alan üreme sağlığı hizmetleridir. Dünya genelinde kadınlar, hala şiddete uğramakta doğurganlıkları nedeniyle sakat kalabilmekte ya da ölebilmektedir. Kadınlar, çeşitli toplumsal ve ailevi baskılar nedeniyle sağlık hizmeti almaya bağımsız karar verememekte, sağlık kuruluşuna gitmede ve sağlık hizmetlerinden yararlanmada engellerle karşılaşmaktadırlar. Toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanmasında her yaş ve cinsiyetteki bireyin, özellikle de erkeklerin, sağlık çalışanların, liderlerin, yasa koyucuların vb. kişilerin bilinçlendirilmesi ve eşitlikçi bir bakış açısı geliştirmeleri sağlanmalıdır. Günümüzde Dünya Sağlık Örgütü, Birleşmiş Milletler, Avrupa Konseyi, Kadın Sağlığı Konseyi gibi kuruluşlar, Toplumsal Cinsiyet Eşitliği, Kadının Güçlendirilmesi, Sağ- lıkta Cinsiyet Eşitliği ve Toplumsal Cinsiyete Duyarlı Sağlık Hizmetlerialanlarında güçlerini birleştirip savunuculuk faaliyetleri başlatmış- lardır. Kadın ve ailesi ile birebir iletişim içinde olan hemşirenin, insan hakları ve cinsiyet eşitliği temelinde bakım ve hizmet vermesi sağlanmalıdır. Ülkemizde sağlık göstergeleri açısından bölgeler ve yerleşim yerleri arasındaki önemli farklılık, kadın sağlığı ve sorunları, kadının toplumsal konumu vb. hususları da ciddi biçimde etkilemektedir. Hemşire, savunuculuk görevi dışında hizmet verdiği kadını bütünsel yaklaşımla değerlendirmeli ve bakımını ona göre planlamalıdır.