Azerbaycan doğumlu olan ve Amasya'da İsmail Şirvanî adlı yine Azerbaycan göçmeni bir Nakşî-Halidî şeyhinin yanında yeti- şen Mir Hamza Nigârî, Türk edebiyatına hediye ettiği biri Farsça biri Türkçe iki divan ve Nigar-nâme (Memmedli, 2012) adlı bir mesnevî ile ün kazanmıştır. Seyyid olan Mir Hamza Nigârî, hayatı boyunca tam bir Hz. Hüseyin âşığı olarak şiirler yazmış, dersler vermiştir. Onun Azerbaycan'da Sünnîlikle suçlanması kadar Osmanlı'da Şiîlikle suç- lanması da aynı oranda anlamsızdır. Onun kendisi için seçtiği yer mezhepler çıkmadan önceki noktadır; yani o, kendisini Peygamber torunu olarak bir mezhebin mensubu olmak zorunda görmez. İşte bu bağlamda söylediği sözler her iki mezhepten olanları da memnun etmemiştir beyti her iki kesimi de tatmin etmemiştir. Şiî veya Caferî hatta Alevî olan kesim onun korkudan dolayı açıkça bu eğilimini söyleyemediğini iddia ederler; Sünnî kesim ise onun Nakşî şeyhi İsmail Şirvanî dolayısıyla katıksız bir Sünnî olduğunu ancak İran'dan etkilenmiş olabileceğini iddia ederler. Bu yakıştırmaların ikisi de kendisi tarafından reddedilmiştir. Ya hayatındaki uygulamalarla ya da söylediği sözlerle iki kesime de hep aynı mesajı vermiştir. Onun divanında yer alan Süfyânîler (Süfyan, Muaviye, Yezid ve Mervan) şiirleri bir araya getirildiğinde şairin bu isimler etrafında zalimleri yerdiği açıkça görülmektedir. Yani ne Sünnî'ye ne de Şiî-Alevî kesime dâhil olma gibi bir derdi yoktur şairin. Onun amacı Hz. Hüseyin gibi sadece ve sadece doğrunun ve hakkın yanında olmaktır. Çalışmamızla bu gerçek bir kez daha gün yüzüne çıkmış olacaktır.